View source for ἐπεῖπον

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐπεῖπον
|Medium diacritics=ἐπεῖπον
|Low diacritics=επείπον
|Capitals=ΕΠΕΙΠΟΝ
|Transliteration A=epeîpon
|Transliteration B=epeipon
|Transliteration C=epeipon
|Beta Code=e)pei=pon
|Definition=aor. 2, inf. <b class="b3">ἐπειπεῖν</b>, pf. <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> ἐπείρηκα Plu.2.1054f: pres. <b class="b3">ἐπιλέγω</b> (q. v.):—<b class="b2">say besides</b> or <b class="b2">afterwards</b>, <span class="bibl">Hdt.1.123</span>, <span class="bibl">Th.1.67</span>, <span class="bibl">Aeschin. 2.157</span>, etc. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b3">ψόγον ἐ. τινί</b> <b class="b2">say</b> it <b class="b2">of</b> one, <span class="bibl">A.<span class="title">Supp.</span>972</span> (anap.), cf. <span class="bibl">Luc.<span class="title">Hist.Conscr.</span>26</span>; σκωπτικόν τι εἴς τινα <span class="bibl">Id.<span class="title">Dem.Enc.</span>33</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> <b class="b2">quote</b> as apposite, τὰ ἐξ Ἰλιάδος ἐκεῖνα <span class="bibl">Ael.<span class="title">VH</span>4.18</span>; ἐ. τὸ κοινὸν ἀρχὴ δέ τοι ἥμισυ παντός <span class="bibl">Luc.<span class="title">Somn.</span>3</span>; cf. [[ἐπιλέγω]]. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">4</span> <b class="b2">utter, pronounce</b> a spell, ἐ. ἐπῳδήν <span class="bibl">Id.<span class="title">Philops.</span>35</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">5</span> <b class="b2">make a speech at</b>, τάφῳ <span class="bibl">Polem.<span class="title">Cyn.</span>2</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0911.png Seite 911]] (s. εἰπεῖν), dazu sprechen, dabei sprechen; διδόντα τὸν λαγὸν ἐπειπεῖν Her. 1, 123; Thuc. 1, 67 u. Folgde, im Reden noch dazusetzen; auch ψόγον ἀλλοθρόοις Aesch. Suppl. 950.
}}
{{ls
|lstext='''ἐπεῖπον''': ἀπαρ. ἐπειπεῖν, ἀόρ. β΄ [[ἄνευ]] ἐνεστῶτος ἐν χρήσει, διδόντα τὸν λαγὸν Κύρῳ ἐπειπεῖν, ἐνῷ ἔδιδε τὸν λαγόν, [[ἐπάνω]] εἰς αὐτὸ νὰ εἴπῃ, Ἡρόδ. 1. 123· [[ἐπεῖπον]] τοιάδε, [[μετὰ]] τοὺς προλαλήσαντας [[εἶπον]] τοιάδε (οἱ Κορίνθιοι), Θουκ. 1. 67, Αἰσχίν. 49. 15, κτλ. 2) ἐπειπεῖν ψόγον ἀλλοθρόοις, ψέξαι, Αἰσχύλ. Ἱκ. 972, πρβλ. Λουκ. πῶς δεῖ Ἱστ. Συγγρ. 26. ― Καθ’ Ἡσύχ. μέσ. ἀόρ. «ἐπείπασθαι· ἐξειπεῖν» καὶ μετοχ. ἐνεργ. ἀορ. β΄, «ἐπειπών· ἐπιβοήσας».
}}
{{bailly
|btext=<i>inf.</i> ἐπειπεῖν;<br /><b>1</b> dire en outre;<br /><b>2</b> dire sur : ψόγον ἐπ. τινι ESCHL parler de qqn en le blâmant.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπί]], [[εἶπον]].
}}
{{grml
|mltxt=ἐπεῑπον (αόρ. β' του [[επιλέγω]]) (Α)<br /><b>1.</b> [[είπα]] επί [[πλέον]] ή συγχρόνως ή [[έπειτα]] («διδόντα τὸν λαγὸν Κύρῳ ἐπειπεῑν», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>2.</b> [[είπα]] [[εναντίον]] κάποιου, κατηγόρησα («ἐπειπεῑν ψόγον», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>3.</b> ανέφερα ως κατάλληλο («ἐπειπεῑν τὸ κοινὸν ἀρχὴ δέ τοι ἥμισυ παντός», <b>Λουκιαν.</b>)<br /><b>4.</b> απάγγειλα.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐπεῖπον:''' αόρ. βʹ [[χωρίς]] ενεστ. σε [[χρήση]], λέω [[επιπλέον]], [[μιλώ]] επιπροσθέτως ή συμπληρωματικά, σε Ηρόδ., Θουκ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπεῖπον:''' (aor. 2 к inf. ἐπειπεῖν)<b class="num">1)</b> сверх того сказать, добавить Her.: [[ἐπεῖπον]] τοιάδε Thuc. (коринфяне) добавили следующее;<br /><b class="num">2)</b> говорить о (ком-л.), возводить на (кого-л.) (ψόγον τινί Aesch.).
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br />to say [[besides]], Hdt., Thuc. [aor2 with no pres. in use]
}}