View source for πειθώ

{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0544.png Seite 544]] όος, zsgzgn οῦς, ἡ, Peitho, die Göttinn der Ueberredung oder Ueberzeugung, s. nom. propr.; die Gabe der Ueberredung, überzeugende Beredtsamkeit, νῦν γὰρ ἀκμάζει πειθὼ [[δολία]] Aesch. Ch. 715, μελιγλώσσοις πειθοῦς ἐπαοιδαῖσιν Prom. 172; Soph. El. 552 Tr 658; πειθὼ εἶχον τήνδε, Eur. I. A. 104; [[πειθώ]] τινα ζητεῖν, Ueberredungskunst, Ar. Nubb. 1380; auch in Prosa: Thuc. 3, 53; εἴ περ τυγχάνει γε οὖσα καὶ σμικρὰ [[πειθώ]] τις περὶ τὰ τοιαῦτα, Plat. Legg. X, 890 d; πειθ οῦς [[δημιουργός]] ἐστιν ἡ ῥητορική, Gorg. 453 a; πειθοῖ καὶ βίᾳ einander entgeggstzt Legg. IV, 722 b; Xen. [[παρά]] του πειθοῖ λαβών, Mem. 1, 7, 5; Folgde; πολλοὺς πειθοῖ ποιήσας ὑπηκόους Pol. 2, 1, 7, wie πολλοὺς πειθοῖ καὶ λόγῳ προσηγάγετο 2, 38, 7; Plut. u. a. Sp. Auch Gehorsam, Xen. Cyr. 2, 3, 19 u. A.
}}
{{bailly
|btext=όος-οῦς (ἡ) :<br /><b>I. 1</b> faculté <i>ou</i> talent de persuader, éloquence persuasive, persuasion;<br /><b>2</b> discours propre à persuader, éloquence ; <i>en gén.</i> moyen de persuader;<br /><b>II. 1</b> persuasion qu’on a dans l’esprit;<br /><b>2</b> docilité, obéissance.<br />'''Étymologie:''' R. Πιθ, v. [[πείθω]].
}}
{{Thayer
|txtha=([[πείθω]]) (from the [[root]] [[meaning]] 'to [[bind]]'; [[allied]] [[with]] [[πίστις]], fides, foedus, etc.; [[Curtius]], § 327; Vanicek, p. 592)); [[imperfect]] ἔπειθον; [[future]] [[πείσω]]; 1st aorist ἐπεισα; 2perfect [[πέποιθα]]; pluperfect ἐπεποίθειν (πείθομαι; [[imperfect]] ἐπειθομην); [[perfect]] [[πέπεισμαι]]; 1st aorist ἐπείσθην; 1future πεισθήσομαι ([[Homer]] [[down]];<br /><b class="num">1.</b> Active;<br /><b class="num">a.</b> to [[persuade]], i. e. to [[induce]] [[one]] by words to [[believe]]: [[absolutely]] πείσας μετέστησεν ἱκανόν ὄχλον, τί, to [[cause]] [[belief]] in a [[thing]] ([[which]] [[one]] sets [[forth]]), R G T (cf. Buttmann, 150 (131) n.) ([[Sophocles]] O. C. 1442); [[with]] the genitive of the [[thing]], ibid. L Tr WH; τινα, [[one]], τινα τί, [[one]] of a [[thing]], ([[Herodotus]] 1,163; [[Plato]], Apology, p. 37a., and [[elsewhere]]; (cf. Buttmann, as [[above]])); τινα [[περί]] τίνος, [[concerning]] a [[thing]], ibid. G L T Tr WH.<br /><b class="num">b.</b> as in classical Greek from [[Homer]] [[down]], [[with]] an accusative of a [[person]], to [[make]] friends of, [[win]] [[one]]'s favor, [[gain]] [[one]]'s [[good-will]], to [[seek]] to [[win]] [[one]], [[strive]] to [[please]] [[one]], to [[conciliate]] by [[persuasion]], T WH [[omit]]; Tr brackets αὐτόν); to tranquillize (A. V. [[assure]]), τάς καρδίας [[ἡμῶν]], to [[persuade]] [[unto]] i. e. [[move]] or [[induce]] [[one]] by [[persuasion]] to do [[something]]: τινα followed by an infinitive (R § 139,46), [[Xenophon]], an. 1,3, 19; [[Polybius]] 4,64,2; Diodorus 11,15; 12,39; Josephus, Antiquities 8,10, 3); τινα followed by [[ἵνα]] (cf. Winer s Grammar, 338 (317); Buttmann, § 139,40), [[Plutarch]], apoph. Alex. 21).<br /><b class="num">2.</b> Passive and [[middle]] (cf. Winer s Grammar, 253 (238));<br /><b class="num">a.</b> to be persuaded, to [[suffer]] [[oneself]] to be persuaded; to be induced to [[believe]]: absol, to [[have]] [[faith]], τίνι, in a [[thing]], to [[believe]], [[namely]], [[ὅτι]], L T Tr WH. [[πέπεισμαι]] τί (on the neuter accusative cf. Buttmann, § 131,10) [[περί]] τίνος (genitive of [[person]]), to be persuaded (of) a [[thing]] [[concerning]] a [[person]], A. V. we are persuaded [[better]] things of [[you]], etc.); πεπεισμένος [[εἰμί]], to [[have]] persuaded [[oneself]], and πείθομαι, to [[believe]] (cf. English to be persuaded), followed by an accusative [[with]] an infinitive, [[πέπεισμαι]] [[ὅτι]], ἐν κυρίῳ added ([[see]] ἐν, I:6b.), [[περί]] τίνος [[ὅτι]], to [[listen]] to, [[obey]], [[yield]] to, [[comply]] [[with]]: τίνι, [[one]], [[πέποιθα]] (the Sept. [[mostly]] for בָּטַח, [[also]] for חָסָה, נִשְׁעַן Niphal of the [[unused]] שָׁעַן), intransitive, to [[trust]], [[have]] [[confidence]], be [[confident]]: followed by an accusative [[with]] an infinitive, [[ὅτι]], by [[ὅτι]] [[with]] a [[preparatory]] [[αὐτό]] [[τοῦτο]] (Winer's Grammar, § 23,5), [[τοῦτο]] πεποιθώς [[οἶδα]] [[ὅτι]], [[πέποιθα]] [[with]] a dative of the [[person]] or the [[thing]] in [[which]] the [[confidence]] reposes (so in classical Greek (on its [[construction]] in the N. T. [[see]] Buttmann, § 133,5; Winer's Grammar, 214 (201); § 33, d.)): ἑαυτῷ followed by an infinitive ἐν τίνι, to [[trust]] in, [[put]] [[confidence]] in a [[person]] or [[thing]] (cf. Buttmann, as [[above]]), ἐν κυρίῳ followed by [[ὅτι]], [[ἐπί]] τίνι, L [[text]] WH marginal [[reading]]; T WH [[omit]]; Tr marginal [[reading]] brackets the [[clause]]); Sept., as [[ἐπί]] τινα, L [[text]] WH marginal [[reading]] [[ἐπί]] [[with]] the dative ([[ἐπί]] τινα followed by [[ὅτι]], [[εἰς]] τινα followed by [[ὅτι]], [[ἀναπείθω]].) 
}}
{{grml
|mltxt=-οῡς, ἡ, ΝΜΑ<br />η [[δύναμη]], η [[ικανότητα]] να πείθει [[κανείς]] τους άλλους, η [[πειστικότητα]] (α. «μίλησε με ακατανίκητη [[πειθώ]]» β. «πειθοῡς [[δημιουργός]] ἐστιν ἡ ῥητορική», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> η [[τέχνη]] του να πείθει [[κανείς]], πειστική [[τέχνη]] ή [[μέσο]] καταπείσεως («πειθὼ γὰρ εἶχον τήνδε πρὸς δάμαρτ' ἐμήν», <b>Ευρ.</b>)<br /><b>2.</b> ενδόμυχη [[πεποίθηση]], [[πίστη]] ' («βιάται δ' ἁ [[τάλαινα]] πειθὼ [[πρόβουλος]], παῑς [[ἄφερτος]] ἄτας», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>3.</b> το να πείθεται [[κανείς]], η [[ευπείθεια]], η [[υπακοή]] («ταῡτα δ' ἀγασθεὶς ὁ Κῡρος τοῦ μὲν ταξιάρχου τὴν ἐπίνοιαν, τῶν δὲ τὴν [[πειθώ]]», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>4.</b> <b>ως κύριο όν.</b> [[Πειθώ]]<br />η θεά της πειθούς, η [[θεότητα]] που προσωποποιεί την [[πειστικότητα]] («Χάριτές τε θεαὶ καὶ [[πότνια]] Πειθὼ ὅρμους χρυσείους ἔθεσαν χροΐ», <b>Ησίοδ.</b>).<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> θ. <i>πειθ</i>- του [[πείθω]] <span style="color: red;">+</span> κατάλ. -<i>ώ</i> (<b>πρβλ.</b> <i>Κλωθ</i>-<i>ώ</i>)].
}}
{{elnl
|elnltext=πειθώ -οῦς, zonder contr. -όος, ἡ [πείθω] acc. πειθώ overtuiging:; πειθοῦς δημιουργός ἐστιν ἡ ῥητορική de retorica is de schepper van overtuiging Plat. Grg. 453a; personif. ἡ Πειθώ Peitho, Overtuiging:. βιᾶται ἡ τάλαινα Πειθώ ellendige Peitho dringt met geweld binnen Aeschl. Ag. 385. argument:. πειθὼ γὰρ εἶχον τήνδε want dat argument had ik Eur. IA 104. gehoorzaamheid:. τἀγαθὰ τὰ μεγάλα ἡ πειθὼ καί... παρέχονται gehoorzaamheid en... leveren het grootste goed op Xen. Cyr. 3.3.8.
}}
{{elru
|elrutext='''πειθώ:''' οῦς ἡ<br /><b class="num">1)</b> искусство убеждения: μελίγλωσσοι πειθοῦς ἐπαοιδαί Aesch. медоточивые слова убеждения, сладкоречивые уговоры;<br /><b class="num">2)</b> убеждение, уговаривание: πειθοῖ καὶ βίᾳ Xen. и убеждением, и силой; [[μετὰ]] πειθοῦς Plat. путем убеждения;<br /><b class="num">3)</b> средство убеждения, довод (π. τινα ἔχειν πρός τινα Eur.): π. τινα ζητεῖν Arph. искать какого-л. довода;<br /><b class="num">4)</b> послушание, повиновение (ἡ π. καὶ ἡ [[καρτερία]] Xen.).
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：peiqÒj 胚拖士<p>'''詞類次數'''：形容詞（1）<p>'''原文字根'''：能勸導的<p>'''字義溯源'''：善於勸導的，似真實的，可信的，誘惑的，委婉的；源自（[[ἐπισείω]] / [[πείθω]]）*=說服）。參讀 （[[ἐπακούω]]）同義字<p/>'''出現次數'''：總共（1）；林前（1）<p/>'''譯字彙編'''：<p>1） 委婉的（1） 林前2:4
}}