View source for σῖγα

{{LSJ1
|Full diacritics=σῖγα
|Medium diacritics=σῖγα
|Low diacritics=σίγα
|Capitals=ΣΙΓΑ
|Transliteration A=sîga
|Transliteration B=siga
|Transliteration C=siga
|Beta Code=si=ga
|Definition=Adv., (σιγή) <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[silently]], used in Trag. (and late Ep., <span class="bibl">A.R.1.267</span>), σῖγ' ἔχοντες <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>258</span>; σῖγ' ἔχουσα πρόσμενε <span class="bibl">Id.<span class="title">El.</span>1236</span>; <b class="b3">ἀλλὰ σ. πρόσμενε</b> ib.<span class="bibl">1399</span>; <b class="b3">ἄκουε σ</b>. <span class="bibl">Id.<span class="title">Fr.</span>815</span>; <b class="b3">κάθησο σ</b>. <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>59</span>: also as an exclam., σῖγα <b class="b2">hush! be still!</b> <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1344</span>; so <b class="b3">οὐ σ</b>.; <span class="bibl">Id.<span class="title">Th.</span>250</span>; <b class="b3">οὐ σῖγ' ἀνέξει</b>; <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>75</span>; the public crier proclaiming [[silence]] said <b class="b3">σ. πᾶς</b> (sc. <b class="b3">ἔστω</b>), <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>238</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>532</span>; σ. κηρῦξαι στρατῷ <span class="bibl">Id.<span class="title">Ph.</span> 1224</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">under one's breath, in a whisper, quietly, secretly</b> (cf. σιγή <span class="bibl">11</span>), τὰ δὲ σ. τις βαΰζει <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>449</span>; σῖγ' ἐπέρχεται φάτις <span class="bibl">S.<span class="title">Ant.</span>700</span>; σ. σήμαινε <span class="bibl">Id.<span class="title">Ph.</span>22</span>; σ. μὲν ἡρώεσσιν ἐκέκλετο <span class="bibl">Orph.<span class="title">A.</span>702</span>; <b class="b3">πῶς αἱ πατρῷαί σ' ἄλοκες φέρειν . . σῖγ' ἐδυνάθησαν</b>; <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1212</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0877.png Seite 877]] adv., stillschweigend, still; οὐ [[σῖγα]]; μηδὲν τῶνδ' ἐρεῖς κατὰ πτόλιν; Aesch. Spt. 250; Ag. 1317 Ch. 94; ἀλλὰ [[σῖγα]] πρόσμενε, Soph. El. 1391; οὐ σῖγ' ἀνέξει; Ai. 75; σῖγ' ἔχειν, sich ruhig verhalten, Phil. 258 u. öfter, wie Eur. u. Ar. Ach. 226.
}}
{{ls
|lstext='''σῖγα''': Ἐπίρρ. (σιγὴ) σιωπηλῶς, ἐν χρήσει παρὰ τοῖς Ἀττικ. ποιηταῖς, σῖγ’ ἔχοντες Σοφ. Φιλ. 258· σῖγ’ ἔχουσα πρόσμενε ὁ αὐτ. ἐν Ἠλ. 1236· ἀλλὰ [[σῖγα]] πρόσμενε [[αὐτόθι]] 1399· σῖγ’ ἀκούειν ὁ αὐτ. ἐν Ἀποσπ. 819· κάθησο [[σῖγα]] Ἀριστοφ. Ἀχ. 59· [[ὡσαύτως]] ὡς [[ἐπιφώνημα]], [[σῖγα]], [[σιωπή]]! «σούτ!» Αἰσχύλ. Ἀγ. 1344· [[οὕτως]], οὐ [[σῖγα]]; ὁ αὐτ. ἐν Θήβ. 250· οὐ σῖγ’ ἀνέξει; Σοφ. Αἴ. 75· ― ὁ [[δημόσιος]] [[κῆρυξ]] κραυγάζων ἔλεγε: [[σῖγα]] πᾶς (ἐξυπακ. ἔστω) Ἀριστοφ. Ἀχ. 238, πρβλ. Εὐρ. Ἑκ. 532· [[σῖγα]] κηρύσσειν ὁ αὐτ. ἐν Φοιν. 1224. 2) ἐν πολλῇ ἡσυχίᾳ ὡς ἐν ψιθυρισμῷ, χαμηλῇ τῇ φωνῇ, ἡσύχως, μυστικῶς (πρβλ. σιγὴ ΙΙ), τάδε σῖγά τις βαΰζει Αἰσχύλ. Ἀγ. 449· σῖγ’ ἐπέρχεται [[φάτις]] Σοφ. Ἀντ. 700· [[σῖγα]] σήμαινε ὁ αὐτ. ἐν Φιλ. 22· [[σῖγα]] μὲν ἡρώεσσιν ἐκέκλετο Ὀρφ. Ἀργ. 700· πῶς αἱ πατρῷαί σ’ ἄλοκες φέρειν ... σῖγ’ ἐδυνάθησαν; Σοφ. Ο. Τ. 1212.
}}
{{bailly
|btext=<i>adv.</i><br /><b>1</b> en silence : [[σῖγα]] ESCHL silence ! ; [[σῖγα]] [[ἔχω]] se taire;<br /><b>2</b> silencieusement, doucement, sans bruit.<br />'''Étymologie:''' [[σιγή]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''σῖγᾰ:''' επίρρ. ([[σιγή]]),<br /><b class="num">1.</b> σιωπηλά, [[ήσυχα]]· [[σῖγα]] ἔχειν, είμαι [[σιωπηλός]], σε Σοφ.· [[κάθησο]] [[σῖγα]], σε Αριστοφ.· μόνο του, [[σῖγα]], [[σιωπή]]! κάτσε [[φρόνιμος]]! «[[σουτ]]»! σε Αισχύλ. ο [[δημόσιος]] [[κήρυκας]] αναγγέλλοντας [[σιωπητήριο]] έλεγε [[σῖγα]] [[πᾶς]] (ενν. [[ἔστω]]), σε Αριστοφ.<br /><b class="num">2.</b> μέσα απ' τα δόντια, ψιθυριστά, [[κρυφά]], σε Αισχύλ., Σοφ.
}}
{{elru
|elrutext='''σῖγα:''' adv.<br /><b class="num">1)</b> молча: [[σῖγα]]! Aesch. молчи(те)!, тише!; οὐ σ.; Aesch. да замолчишь ли ты?; σῖγ᾽ (ἔχουσα) πρόσμενε Soph. храни молчание; σ. κηρύσσειν Eur. через глашатая давать знак к молчанию;<br /><b class="num">2)</b> тайком, втайне, неслышно (σῖγ᾽ ἐπέρχεται [[φάτις]] Soph.): γελῶσι σῖγ᾽ ἔχοντες Soph. они втайне смеются.
}}
{{elnl
|elnltext=σῖγα, adv., in stilte, zwijgend:; γελῶσι σῖγ ’ ἔχοντες zij lachen stilletjes Soph. Ph. 238; als bevel:; σῖγα ! stil! Aeschl. Ag. 1344; heimelijk:. τάδε σῖγά τις βαΰζει dat is wat men heimelijk zegt Aeschl. Ag. 449.
}}
{{etym
|etymtx=Grammatical information: Adv.<br />Meaning: <b class="b2">silently, in silence</b>, also interj. <b class="b2">be quiet!, hush!</b> (trag.).<br />Derivatives: Besides <b class="b3">σιγάω</b> (Hom. only ipv. <b class="b3">σίγα</b>; ind. since h. Merc.), fut. <b class="b3">σιγήσομαι</b> (S., E., Ar. a. o.), <b class="b3">-ήσω</b> (AP, D. Chr. a. o.), perf. <b class="b3">σεσίγηκα</b> (Aeschin.), pass. <b class="b3">σιγ-άομαι</b> (S.), aor. <b class="b3">-θῆναι</b> (Hdt., E.), <b class="b3">-αθῆναι</b> (Theoc.), fut. <b class="b3">-ηθήσομαι</b> (E.), perf. <b class="b3">σεσίγ-ημαι</b>, Dor. <b class="b3">-αμαι</b> (Pi., E.), sometimes with <b class="b3">κατα-</b> a. o., 'to be quiet, to keep secret', pass. <b class="b2">to be kept secret</b>. Subst. <b class="b3">σιγή</b>, Dor. <b class="b3">-ά</b> (Pi.) f. [[silence]], [[secrecy]] (Il.; Hom. only <b class="b3">σιγῃ̃</b>; cf. below); late innovation <b class="b3">σῖγος</b> n. <b class="b2">id.</b> (An. Ox.; cf. Schwyzer 512). -- Derivations. 1. From <b class="b3">σιγή</b>: <b class="b3">σιγ-αλέος</b> [[silent]] (AP, Orph.), <b class="b3">-άζω</b> (Pi., X., D.C. a.o.; <b class="b3">κατα-</b> σῖγα Arist. a.o.) <b class="b2">to make silent</b>; <b class="b3">κατασιγαίνει</b> H to <b class="b3">πραΰνει</b>. 2. From <b class="b3">σιγάω</b>: <b class="b3">σιγ-ηλός</b>, Dor. (Pi.) <b class="b3">-αλός</b> [[silent]] (Hp., S., Arist. etc.; may also come from <b class="b3">σιγ</b>ή, Thieme Studien 50 A. 3), <b class="b3">-ηρός</b> <b class="b2">id.</b> (Men., LXX a. o.), <b class="b3">-ητής</b> m. <b class="b2">silent person</b> (Latium IIp), <b class="b3">-ητικός</b> [[silent]] (Hp.), <b class="b3">-ημονᾳ̃ς σιγᾳ̃ς</b> H. -- On the unclear <b class="b3">σιγ-άρνης</b> m. (Call. Epigr. 45, 6) s. Schwyzer RhM 75, 447 a. 77, 105.<br />Origin: XX [etym. unknown]<br />Etymology: As basis of this wordgroup is prob. to be considered the first interjectival adv. <b class="b3">σῖγα</b>; from there the ipv. <b class="b3">σίγα</b> and the instrumental dat. <b class="b3">σιγῃ̃</b> (cf. Porzig Satzinhalte 74) of a gradually built verbal and nominal inflection (Schwyzer 722 n. 3 a. 726, Schw.-Debr. 257 n. 1, Chantraine Gramm. hom. 1, 357; diff. Georgacas Glotta 36, 181 f.). -- For <b class="b3">σῖγα</b> onomatop. origin is prob., s. Schwyzer 307 w. lit. On the other hand <b class="b3">ῥίγα</b> (i.e. <b class="b3">Ϝίγα</b>) <b class="b3">σιώπα</b> H. points to orig. <b class="b3">*σϜιγ-</b>, which fits best to the WestGerm. verb for <b class="b2">schweigen (be silent)</b> in OHG [[swīgēn]] (only the velar is genetically deviant); on the anlaut cf. the doublet <b class="b3">ὗς</b> : <b class="b3">σῦς</b>. Further forms w. lit. and hypothetic connections in Bq, WP. 2, 534, Pok. 1052. -- Cf. [[σιωπάω]], <b class="b3">-ή</b>. On the IE expressions for <b class="b2">be silent</b> Porzig Gliederung 107.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[σιγή]]<br /><b class="num">1.</b> [[silently]], [[σῖγα]] ἔχειν to be [[silent]], Soph.; [[κάθησο]] [[σῖγα]] Ar.; [[alone]], [[σῖγα]] [[hush]]! be [[still]]! Aesch.:—the [[public]] [[crier]] proclaiming [[silence]] said [[σῖγα]] πᾶς (sc. ἔστὠ Ar.<br /><b class="num">2.</b> under one's [[breath]], in a [[whisper]], [[secretly]], Aesch., Soph.
}}
{{FriskDe
|ftr='''σῖγα''': {sĩga}<br />'''Grammar''': Adv.<br />'''Meaning''': [[schweigend]], [[im Stillen]], auch Interj. ‘stille!, husch!’ (Trag.).<br />'''Derivative''': Daneben [[σιγάω]] (Hom. nur Ipv. [[σίγα]]; Ind. seit ''h''. ''Merc''.), Fut. σιγήσομαι (S., E., Ar. u. a.), -ήσω (''AP'', D. Chr. u. a.), Perf. σεσίγηκα (Aeschin.), Pass. σιγάομαι (S.), Aor. -θῆναι (Hdt., E.), -αθῆναι (Theok.), Fut. -ηθήσομαι (E.), Perf. σεσίγημαι, dor. -αμαι (Pi., E.), vereinzelt mit κατα- u. a., ’schweigen, verschweigen’, Pass. [[verschwiegen werden]]. Subst. [[σιγή]], dor. -ά (Pi.) f. [[Schweigen]], [[Verschwiegenheit]] (seit Il.; Hom. nur σιγῇ; vgl. unten); sp. Neubildung [[σῖγος]] n. ib. (''An''. ''Ox''.; vgl. Schwyzer 512). — Ableitungen. 1. Von [[σιγή]] : [[σιγαλέος]] [[schweigsam]] (''AP'', Orph.), -άζω (Pi., X., D.C. u.a.; κατα- ~ Arist. u.a.) [[zum Schweigen bringen]]; κατασιγαίνει H. zu πραΰνει. 2. Von [[σιγάω]] : [[σιγηλός]], dor. (Pi.) -αλός [[schweigsam]] (Hp., S., Arist. usw.; kann auch von [[σιγή]] ausgehen, Thieme Studien 50 A. 3), -ηρός ib. (Men., LXX u. a.), -ητής m. [[Schweiger]] (Latium II<sup>p</sup>), -ητικός [[schweigsam]] (Hp.), -ημονᾷς· σιγᾷς H. — Zum unklaren σιγάρνης m. (Kall. ''Epigr''. 45, 6) s. Schwyzer RhM 75, 447 u. 77, 105.<br />'''Etymology''' : Als Unterlage dieser Wortsippe ist wahrscheinlich das zunächst interjektive Adv. [[σῖγα]] zu betrachten; daraus der Ipv. [[σίγα]] und der instrumentale Dat. σιγῇ (vgl. Porzig Satzinhalte 74) im Rahmen einer allmählich ausgebauten Verbalund Nominalflexion (Schwyzer 722 A. 3 u. 726, Schw.-Debr. 257 A. 1, Chantraine Gramm. hom. 1, 357; anders Georgacas Glotta 36, 181 f.). — Für [[σῖγα]] liegt lautmalender Ursprung nahe, s. Schwyzer 307 m. Lit. Anderseits ergibt sich aus [[ῥίγα]] (d.h. ϝίγα)· σιώπα H. urspr. *σϝιγ-, das zum westgerm. Verb für [[schweigen]] in ahd. ''swīgēn'' am nächsten stimmt (nur der Guttural weicht genetisch ab); zum Anlaut vgl. die Dublette ὗς : [[σῦς]]. Weitere Formen m. Lit. und hypothetischen Anknüpfungen bei Bq, WP. 2, 534, Pok. 1052. — Vgl. [[σιωπάω]], -ή. Zu den idg. Ausdrücken für [[schweigen]] Porzig Gliederung 107.<br />'''Page''' 2,700-701
}}