View source for γενναῖος

{{LSJ1
|Full diacritics=γενναῖος
|Medium diacritics=γενναῖος
|Low diacritics=γενναίος
|Capitals=ΓΕΝΝΑΙΟΣ
|Transliteration A=gennaîos
|Transliteration B=gennaios
|Transliteration C=gennaios
|Beta Code=gennai=os
|Definition=α, ον, also ος, ον <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>592</span>: (γέννα):—<span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">true to one's birth</b> or [[descent]] (εὐγενὲς μέν ἐστι τὸ ἐξ ἀγαθοῦ γένους, γενναῖον δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς αὑτοῦ φύσεως <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span>488b19</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Rh.</span>1390b22</span>), οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι <span class="bibl">Il.5.253</span> (nowhere else in Hom.); γενναῖον δέ σοι ταχέως ὑπακούειν <span class="bibl">Ar.<span class="title">Fr.</span>28</span> D.: hence, </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">I</span> of persons, <b class="b2">high-born, noble</b>, <span class="bibl">Archil.107</span>, etc.; τέκνα <span class="bibl">Hdt.1.173</span>; ὦ γονῇ γενναῖε <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1469</span>; ἐσθλοὺς ἔκ τε γενναίων γεγῶτας <span class="bibl">Id.<span class="title">Fr.</span>107.3</span>; γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων ἀποφῆναι <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>174e</span>; <b class="b3">οἱ γ</b>., opp. <b class="b3">οἱ ἀγεννεῖς</b>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span> 1296b22</span>; so of animals, <b class="b2">well-bred</b>, σκύλαξ <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span> 375a</span>, <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>1.4.15</span>; opp. <b class="b3">ἀγεννής</b>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">HA</span>558b16</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">noble in mind, high-minded</b>, <span class="bibl">Hdt.3.140</span> (Sup.), <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>129</span> (lyr.), etc.; <b class="b3">τὸ γ</b>., = [[γενναιότης]], <span class="bibl">Id.<span class="title">OC</span> 569</span>; of actions, [[noble]], <span class="bibl">Hdt.1.37</span>; λῆμα γ. <span class="bibl">Pi.<span class="title">P.</span>8.44</span>; τλάσας τὸ γ. <span class="bibl">S. <span class="title">OC</span>1640</span>, cf. <span class="bibl">E.<span class="title">Alc.</span>624</span>; <b class="b3">γ. ἔπος, λόγοι, πόνοι</b>, <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>1402</span>, <span class="bibl">E.<span class="title">Heracl.</span> 537</span>, <span class="bibl"><span class="title">HF</span>357</span> (lyr.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">3</span> as a form of polite speech, <b class="b3">γενναῖος εἶ</b> you are <b class="b2">very good</b>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Th.</span>220</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">b</span> <b class="b3">ὦ γενναῖε</b>, common form of address in Pl., as <span class="bibl"><span class="title">Grg.</span>494e</span>, cf. <span class="bibl">S.<span class="title">Ph.</span>801</span>; ironical, <span class="bibl">D.H.7.46</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> of things, <b class="b2">good of their kind, excellent</b>, μέλος <span class="bibl">A.<span class="title">Fr.</span>281.5</span>; <b class="b3">σταφυλή, σῦκα</b>, <span class="bibl">Pl. <span class="title">Lg.</span>844e</span>; <b class="b3">γενναίου… ἄξιον οὐθενός</b> of no [[great]] use, <span class="bibl">Ath.Mech.31.2</span>; ironical, γένει γ. σοφιστική <span class="bibl">Pl.<span class="title">Sph.</span>231b</span> (cf. <span class="bibl">1.1</span>), etc.; [[genuine]], [[intense]], δύη <span class="bibl">S.<span class="title">Aj.</span>938</span>, etc.; [[violent]], σεισμός <span class="bibl">Philostr. <span class="title">VA</span>6.38</span>; θάλπη <span class="bibl">Jul. <span class="title">Or.</span> 2.101d</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">b</span> <b class="b3">γενναῖον· τὸ τῆς γενέσεως ἀρχηγόν</b>, Hsch. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> Adv. <b class="b3">-αίως</b> [[nobly]], <span class="bibl">Hdt.7.139</span>, <span class="bibl">Th.2.41</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">La.</span> 196b</span>, <span class="bibl">Men.672</span>; ὅρκος, πῆγμα γ. παγέν <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1198</span>; ironical, μάλα γ. ἐπιλαθόμενον ὧν εὖ πάθοι <span class="bibl">Jul. <span class="title">Or.</span>3.125c</span>: Comp. -οτέρως <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>166c</span>, <span class="bibl">Ps.-Callisth. 1.38</span>: Sup. -ότατα <span class="bibl">E.<span class="title">Cyc.</span>657</span> (lyr.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> irreg. Sup. γενναιέστατος <span class="bibl">Dinol. 10</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0483.png Seite 483]] ([[γέννα]]), auch 2 End., Eur. Hec. 592, [[angeboren]], im Geschlecht liegend; Hom. einmal, Iliad. 5, 253 οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι οὐδὲ καταπτώσσειν, es ist nicht die Art meines Geschlechtes; Scholl. Aristonic. [[γενναῖον]]: σημειοῦνταί τινες ὅτι [[οὕτως]] εἴρηται ἐγγενές, πάτριον, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 54, 17. – Gew. von edler Abkunft, ade lig, [[ἀνήρ]], [[γυνή]], τέκνα, Aesch. Eum. 595 Ag. 600. 1278; γονῇ [[γενναῖος]] Soph. O. R. 1469, u. sonst; vgl. Thuc. 2, 97; γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων πλουσίους Plat. Theaet. 174 e, u. öfter mit [[πλούσιος]] vrbdn; [[ἵππος]], von edler Race, Hdn. 2, 9, 6; [[σκύλαξ]], [[κύων]], Plat. Rep. II, 375 a; Xen. Cyr. 1, 4, 15; [[ἀλεκτρυών]], ein Kampfhahn, Men. Stob. fl. 106, 8 (v. 12). Nach Arist. rhet. 2, 15 von εὐγενές unterschieden, κατὰ τὸ μὴ ἐξίστασθαι ἐκ τῆς φύσεως. Uebertr. auf Gesinnung u. Handlungsweise, edel, wacker, trefflich, [[λῆμα]] Pind. P. 8, 46; τοῖσι γενναίοισί τοι τό τ' αἰσχρὸν ἐχθρόν Soph. Phil. 473; [[ἔπος]] 1388; oft Prosa, Thuc. 1, 136; καὶ τὸ ἀγαθόν Plat. Gorg. 512 d; καὶ καλὸν [[πρᾶγμα]] 485 d; καὶ ἁπλοῦς [[ἀνήρ]] Plat. Rep. II, 361 b; Folgde; häufig in Anreden, ὦ γενναῖε, o Wackerer! [[γενναῖος]] εἶ, du bist sehr gütig, höflich ablehnend, Ar. Th. 220, oft ironisch. Auch von Dingen, was in seiner Art tüchtig ist, trefflich, edel, [[σταφυλή]] Plat. Legg. VIII, 844 e; so σῦκα, [[ἰχθύς]], [[τεῖχος]], stark, Hdn. 3, 1, 14; [[πώγων]], lang, Plut. Lys. 1; [[στόμα]], groß, Ael. H. A. 16, 4; [[χώρα]], fruchtbar, Pol. 4, 45; übh. stark, heftig, δύη Soph. Ai. 918; πολλὰ καὶ ἄλλα γενναῖα ἐποίησεν ὁ [[ἄνεμος]] Xen. Hell. 5, 4, 17, er gab Zeichen seiner Stärke, richtete Schaden an. – Adv. γενναίως, in allen diesen Bdign; γενναιότατα καὶ κάλλιστα Her. 1, 37; τὰ προσπίπτοντα γενναίως φέρειν Men. monost. 13; γενναιότατα ὠθεῖτε, tüchtig, kräftig, Eur. Cycl. 652; γενναιοτέρως Plat. Theaet. 166 c; γενναιέστατον Dinoloch. bei Eust. Od. 1441, 18.
}}
{{ls
|lstext='''γενναῖος''': -α, -ον, [[ὡσαύτως]] ος, ον, Εὐρ. Ἑκ. 592 ([[γέννα]])·― ἁρμόζων εἰς τὴν γενεάν τινος ἤ καταγωγὴν (τὸ γενναῖόν ἐστι τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς [[αὐτοῦ]] φύσεως Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 1. 1, 32)· οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι Ἰλ. Ε. 253 ([[οὐδαμοῦ]] [[ἄλλοθι]] παρ’ Ὁμήρ.)· [[ἐντεῦθεν]], Ι. ἐπὶ προσώπων, ὑψηλῆς καταγωγῆς, [[εὐγενής]], Λατ. generosus, Πίνδ. II. 8. 65, Ἡρόδ. 1. 173, καὶ [[συχν]]. παρὰ Τραγ., ὦ γονῇ γενναῖε Σοφ. Ο. Τ. 1469· ἐσθλοὺς ἔκ τε γενναίων γεγῶτας ὁ αὐτ. Ἀποσπ. 794· γενναῖός τις ἑπτὰ πάππους ἔχων Πλάτ. Θεαιτ. 174Ε· οἱ γενναῖοι, ἀντίθ. τῷ οἱ ἀγεννεῖς, Ἀριστ. Πολιτ. 4. 12, 2·― [[οὕτως]] ἐπὶ ζῴων, «καλῆς ῥάτσας», [[σκύλαξ]], κτλ., Πλάτ. Πολ. 375Α, Ξεν. Κύρ. 1. 4, 15· ζῴα γ., ἀντίθ. τῷ ἀγεννῆ, Ἀριστ. Ἱστ. Ζ. 1. 1, 32. 2) εὐγενὴς τὸ [[ἦθος]], [[μεγαλόφρων]], [[ὑψηλόφρων]], Ἀρχίλ. 96, Ἡρόδ. 3. 146, καὶ [[συχν]]. παρ’ Ἀττ.·― [[μάλιστα]] αἱ δύο ἔννοιαι [[συχνάκις]] συγχωνεύονται, ὡς παρὰ Πινδ. ἔνθ’ ἀνωτ. καὶ παρὰ Τραγ.· καὶ ὁ Ἀριστ. ἐν τῇ Ρητορ. 2. 15, 3 διακρίνει τὸ [[γενναῖος]] ἀπὸ τοῦ [[εὐγενής]], ὡς κατ’ ἀνάγκην περιέχον καὶ τὰς δύο ἐννοίας, πρβλ. Ἱστ. Ζ. ἔνθ’ ἀνωτέρω·― τὸ γ. = [[γενναιότης]], Σοφ. Ο. Κ. 569·― [[οὕτως]] ἐπὶ πράξεων, [[εὐγενής]], Ἡρόδ. 1. 37, Σοφ. Ο. Κ. 1640, πρβλ. Εὐρ. Ἀλκ. 624· ― [[ὡσαύτως]], γενν. [[ἔπος]], [[λόγος]], πόνοι Σοφ. Φ. 1402, Εὐρ. [[Ἡρακλ]]. 538, Ἡρ. Μαιν. 357. 3) ἐν χρήσει ὡς [[τύπος]] εὐγενοῦς ἀποποιήσεως ἢ ἀποκρούσεως, [[γενναῖος]] εἶ, εἶσαι πολὺ [[εὐγενής]], Ἀριστοφ. Θεσμ. 220·― [[ὡσαύτως]] εἰρωνικῶς, Wytt. Ep. Cr. σ. 233. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, καλὸς εἰς τὸ εἶδός του, [[ἔξοχος]], σῦκα Πλάτ. Νόμ. 844Ε· σημειώσεως [[ἄξιος]], πολλά… γενναῖα ἐποίησεν ὁ [[ἄνεμος]] Ξεν. Ἑλλ. 5. 4, 17· γένει γ. σοφιστικὴ Πλάτ. Σοφ. 231Β· [[γνήσιος]], «[[σωστός]]», [[δυνατός]], δύη Σοφ. Αἴ. 938, κτλ. ΙΙΙ. ἐπίρρ.–ως, εὐγενῶς, Ἡρόδ. 7. 139, Αἰσχύλ. Ἀγ. 1198, Θουκ. 2. 41· συγκρ.–οτέρως Πλάτ. Θεαιτ. 166C· ὑπερθ.–ότατα Εὐρ. Κύκλ. 657.
}}
{{bailly
|btext=α, <i>poét.</i> ος, ον :<br /><b>I.</b> qui appartient en propre <i>ou</i> qui convient à une race : οὔ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι IL ce n’est pas l’habitude de ma race de combattre en reculant;<br /><b>II.</b> qui appartient à une bonne famille :<br /><b>1</b> de naissance libre (<i>lat.</i> ingenuus);<br /><b>2</b> de noble race : [[γενναῖος]] γονῇ SOPH noble par la naissance ; <i>de même en parl. d’animaux, de fruits, du sol, et, p. ext. de toute chose de bonne qualité ; p. ext. en mauv. part</i> violent : [[δύη]] [[γενναία]] SOPH douleur violente ; πολλὰ [[γενναῖα]] ἐποίησεν ὁ [[ἄνεμος]] XÉN le vent causa beaucoup de ravages;<br /><b>3</b> <i>au moral</i> noble, généreux ; τὸ γενναῖον SOPH noblesse d’âme ; <i>dans le dial.</i> ὦ γενναῖε, mon brave ! mon bon !;<br /><i>Cp.</i> γενναιότερος, <i>Sp.</i> γενναιότατος.<br />'''Étymologie:''' [[γέννα]].
}}
{{Autenrieth
|auten=([[γέννα]]): according to [[one]]'s [[birth]], [[native]] to [[one]]; οὐ [[γάρ]] μοι γενναῖον, ‘[[not]] my [[way]],’ Il. 5.253†.
}}
{{Slater
|sltr=<b>γενναῑος</b> <br />&nbsp;&nbsp;&nbsp;<b>1</b> [[genuine]] (cf. Fraenkel on Agam. 1198) “φυᾷ τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ἐκ πατέρων παισὶ [[λῆμα]]” (P. 8.44) ]γενναίων [[ἄωτος]] fr. 6b. f.
}}
{{grml
|mltxt=-α, -ο (AM γενναῑος, -α, -ον, Α και -ος, -ον)<br />[[μεγαλόψυχος]], [[ανδρείος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γενναιόδωρος]], [[πλουσιοπάροχος]], [[άφθονος]] («πήρε γενναία [[αμοιβή]]»)<br /><b>μσν.</b><br />(για [[βάδισμα]]) γρήγορος<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που έχει τα γνωρίσματα της γενιάς του, της καταγωγής του<br /><b>2.</b> ο υψηλής καταγωγής, ο [[ευγενής]]<br /><b>3.</b> αυτός που έχει ευγενικό [[ήθος]]<br /><b>4.</b> ο [[καλός]] στο [[είδος]] του, ο [[εξαιρετικός]]<br /><b>5.</b> [[έντονος]], [[σφοδρός]]<br /><b>6.</b> (για ζώα) ο καλής ράτσας<br /><b>7.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>το γενναίον</i><br />η [[γενναιότητα]], η [[ευγένεια]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> Αβέβαιης ετυμολογίας. Πιθ. [[γενναίος]] <span style="color: red;"><</span> <i>γενεαίος</i> <span style="color: red;"><</span> [[γενεά]]. Το διπλό [[σύμφωνο]] (<i>νν</i>) προήλθε [[είτε]] από συμφωνική [[προφορά]] του -<i>ε</i>- [[είτε]] από εκφραστικό διπλασιασμό (<b>βλ.</b> και λ. [[γεννώ]]). Πρόκειται για [[λέξη]] ήδη ομηρική, με αρχική [[σημασία]] «αυτός που έχει τα γνωρίσματα της γενιάς του, της καταγωγής του» (<b>[[πρβλ]].</b> τον ορισμό του Αριστοτέλους «εὐγενὲς μὲν ἐστὶ τὸ ἐξ ἀγαθοῡ γένους, γενναῑον δὲ τὸ μὴ ἐξιστάμενον ἐκ τῆς [[αὐτοῦ]] φύσεως»). Με [[αφετηρία]] τη [[σημασία]] αυτή, η λ. [[γενναίος]] χρησιμοποιήθηκε [[επίσης]] για τον χαρακτηρισμό προσώπων, πράξεων ή συμπεριφοράς, προσλαμβάνοντας μερικές φορές και τη σημασιολογική [[απόχρωση]] του δυνατού, του βίαιου. Το [[γενναίος]] συνδέεται σημασιολογικά με τα [[αγαθός]] «[[ευγενής]] στην [[καταγωγή]], [[γενναίος]], [[ανδρείος]]» <b>Όμ.</b>, αρχ. [[θρασύς]] «[[τολμηρός]], [[θαρραλέος]], [[γενναίος]]», [[τολμηρός]] και [[ανδρείος]].<br /><b><span style="color: brown;">ΠΑΡ.</span></b> [[γενναιότητα]]<br /><b>μσν.</b><br />[[γενναιάζω]].<br /><b><span style="color: brown;">ΣΥΝΘ.</span></b> <b>αρχ.</b> [[γενναιοπρεπής]], [[φιλογενναίος]]<br /><b>μσν.</b><br />[[γενναιόθυμος]], [[γενναιοκάρδιος]]<br /><b>μσν.- νεοελλ.</b><br />[[γενναιόφρων]], [[γενναιόψυχος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />[[γενναιόδωρος]], [[γενναιόκαρδος]]].
}}
{{lsm
|lsmtext='''γενναῖος:''' -α, -ον και -ος, -ον ([[γέννα]]), αυτός που αρμόζει στη [[γενιά]] ή στην [[καταγωγή]] κάποιου· <i>οὔ μοι γενναῖον</i>, αυτό δεν ταιριάζει στην αρχοντική [[καταγωγή]] μου, σε Ομήρ. Ιλ.<br /><b class="num">I. 1.</b> λέγεται για πρόσωπα, αυτός που έχει υψηλή [[καταγωγή]], [[ευγενής]] εκ γενετής, Λατ. [[generosus]], σε Ηρόδ., Τραγ.· ομοίως, χρησιμοποιείται για τα ζώα, [[καλοθρεμμένος]], σε Πλάτ., Ξεν.<br /><b class="num">2.</b> αυτός που έχει ανώτερη [[νόηση]], [[μεγαλόφρων]], σε Ηρόδ., Αττ.· τὸ γενναῖον = ἡ [[γενναιότης]], σε Σοφ.· επίσης, λέγεται για [[ενέργεια]], αριστοκρατική, ευγενική, σε Ηρόδ., Τραγ.<br /><b class="num">II.</b> χρησιμοποιείται για πράγματα, [[εξαίρετα]] στο είδος τους, άριστα, αξιόλογα, σε Ξεν.· επίσης, αυθεντικά, ανόθευτα, έντονα, [[δύη]], σε Σοφ.<br /><b class="num">III.</b> επίρρ., <i>-ως</i>, αριστοκρατικά, σε Ηρόδ. κ.λπ.· συγκρ. <i>-οτέρως</i>, σε Πλάτ.· υπερθ. <i>-ότατα</i>, σε Ευρ.
}}
{{elru
|elrutext='''γενναῖος:''' и<br /><b class="num">1)</b> врожденный, прирожденный: οὔ μοι γενναῖόν (ἐστιν) Hom. не в моем характере;<br /><b class="num">2)</b> свободнорожденный, принадлежащий к свободному сословию (τέκνα Her.);<br /><b class="num">3)</b> принадлежащий к знатному роду, родовитый (γονῇ Soph.; γ. τις ἑπτὰ πάππους πλουσίους ἔχων Plat.);<br /><b class="num">4)</b> благородный, породистый ([[σκύλαξ]] Xen., Plat.; ζῷα Arst.);<br /><b class="num">5)</b> благородный, нравственно чистый ([[ἀνήρ]], [[πρᾶγμα]] Plat.; [[ἔπος]] Soph.; [[ψυχά]] Eur.; [[ἁπλοῦς]] τῷ ἤθει καὶ γ. Arst.): ὦ γενναῖε! (в обращении) Soph., Plat. почтеннейший мой!; γ. εἶ ирон. Arph. нет уж, благодарю покорно;<br /><b class="num">6)</b> превосходный, замечательный, отличный ([[σταφυλή]], σῦκα Plat.; [[χώρα]] Polyb.);<br /><b class="num">7)</b> огромный, внушительный ([[δύη]] Soph.; [[πώγων]] Plat.): πολλὰ [[γενναῖα]] ἐποί ησεν ὁ [[ἄνεμος]] Xen. немалых дел натворил ветер.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[γέννα]]<br />[[suitable]] to one's [[birth]] or [[descent]], οὔ μοι γενναῖον it fits not my [[nobility]], Il.<br /><b class="num">I.</b> of persons, [[high]]-[[born]], [[noble]] by [[birth]], Lat. [[generosus]], Hdt., Trag.; so of animals, well-[[bred]], Plat., Xen.<br /><b class="num">2.</b> [[noble]] in [[mind]], [[high]]-[[minded]], Hdt., [[attic]]: τὸ γ. = [[γενναιότης]], Soph.:—also of actions, [[noble]], Hdt., Trag.<br /><b class="num">II.</b> of things, [[good]] of [[their]] [[kind]], [[excellent]], [[notable]], Xen.: [[genuine]], [[intense]], δύη Soph.<br /><b class="num">III.</b> adv. -ως, [[nobly]], Hdt., etc.: comp. -οτέρως, Plat.: Sup. -ότατα, Eur.
}}
{{elnl
|elnltext=[[γενναῖος]] -α -ον en [[γενναῖος]] -ον [[γέννα]]<br /><b class="num">1.</b> van edele komaf, nobel (van pers.):; ὦ γονῇ γενναῖε (o) heer van edele afkomst Soph. OT 1469; [[γενναῖα]] τὰ τέκνα νενόμισται de kinderen gelden als van goede komaf Hdt. 1.173.5; γενναίας ἀλόχοιο van zijn nobele vrouw Eur. Suppl. 1030; aangeboren, passend bij (zijn) afkomst:; οὐ... μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι het past niet bij mijn afkomst om in de strijd terug te deinzen Il. 5.253; rasecht (van dieren):; [[φύσις]] γενναίου σκύλακος de aard van een rashond Plat. Resp. 375a; iron.. ἡ γένει [[γενναία]] σοφιστική de rasechte sofistiek Plat. Sph. 231b.<br /><b class="num">2.</b> echt, van goede kwaliteit (van zaken) :. γ. [[δύη]] echt verdriet Soph. Ai. 938; τὰ [[γενναῖα]] σῦκα de echte vijgen Plat. Lg. 844e; [[πώγων]] γ. een volle baard Plut. Lys. 1.1.<br /><b class="num">3.</b> in morele zin hoogstaand, grootmoedig:; γενναῖον [[ἔπος]] een grootmoedig woord Soph. Ph. 1402; [[οὔτε]] καλοῦ [[οὔτε]] γενναίου πράγματος van een goede noch nobele daad Plat. Grg. 485c; subst.:; τὸ γενναῖον geestesadel Soph. OC 569; in dialogen:; ὦ γενναῖε m’n waarde Plat. Euthyph. 7e; [[γενναῖος]] εἶ je bent erg vriendelijk Aristoph. Th. 22; adv. : [[ἀπέθανον]] [[γενναίως]] zij stierven nobel Hdt. 7.139.3; συστενάζειν... [[γενναίως]] oprecht meeleven Eur. Ion 935.
}}