View source for ἐπήκοος

{{LSJ1
|Full diacritics=ἐπήκοος
|Medium diacritics=ἐπήκοος
|Low diacritics=επήκοος
|Capitals=ΕΠΗΚΟΟΣ
|Transliteration A=epḗkoos
|Transliteration B=epēkoos
|Transliteration C=epikoos
|Beta Code=e)ph/koos
|Definition=Dor. ἐπάκοος [ᾱ], ον, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> [[listening]], [[giving ear to]], c.gen., ἐμῶν ἔργων <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1420</span>; <b class="b3">κακῶν, δίκης</b>, <span class="bibl">Id.<span class="title">Ch.</span>980</span>, <span class="bibl"><span class="title">Eu.</span>732</span>; ἐ. καὶ θεαταὶ δικῶν <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>767d</span>; λόγων <span class="bibl">Id.<span class="title">R.</span>499a</span>: less freq. c. dat., εὐχαῖς <span class="bibl">Id.<span class="title">Phlb.</span>25b</span>; ἐ. εἶναι γονεῦσι πρὸς τέκνα θεούς <span class="bibl">Id.<span class="title">Lg.</span>931c</span>; ὧν ηὔχοντο τὰ μέγιστα αὐτοῖς οἱ θεοὶ ἐ. γεγόνασι <span class="bibl">Id.<span class="title">Mx.</span>247d</span>; γυναιξίν <span class="title">AP</span>9.303 (Adaeus): abs., [[listening to prayer]], of gods, <span class="bibl">Pi.<span class="title">O.</span>14.14</span> codd., <span class="bibl">Ar.<span class="title">Th.</span> 1157</span> (lyr.), <span class="bibl"><span class="title">BGU</span>1216.50</span> (ii B.C.); Ἀσκληπιῷ ἐ. θεῷ <span class="title">IG</span>12(8).366 (Thasos); epith. of Artemis, <span class="title">IG</span>14.963, 12(9).1262 (Attica), etc. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> [[obedient]], ψυχαί <span class="bibl">J.<span class="title">BJ</span>3.8.5</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> <b class="b2">within hearing, within ear-shot</b>, <b class="b3">εἰς ἐπήκοον στῆσαί τινα, καλέσασθαι</b>, <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>2.5.38</span>, <span class="bibl">3.3.1</span>; <b class="b3">ἐν ἐπηκόῳ εἶναι, στῆναι</b>, <span class="bibl">J.<span class="title">BJ</span>5.9.3</span>,<span class="bibl">3.10.2</span>; ἐξ ἐπηκόου <span class="bibl">Luc.<span class="title">Cont.</span>20</span>; ἐς τὸ ἐπηκοώτατον τοῦ οὐρανοῦ <span class="bibl">Id.<span class="title">Icar.</span>23</span>; ἀναγνῶναι ἐς ἐ. ἅπασι <span class="bibl">Id.<span class="title">Symp.</span> 21</span> </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> Pass., [[heard]], [[listened to]], ἃ πᾶς ὑμνεῖ ἐπήκοα γενέσθαι παρὰ θεῶν <span class="bibl">Pl.<span class="title">Lg.</span>931b</span>; ἐ. αἱ τοῦ θεοφιλοῦς εὐχαί <span class="bibl">Ph.1.296</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">IV</span> Subst. <b class="b3">ἐπήκοος</b>, Dor. <b class="b3">ἐπάκοος, ὁ,</b> [[witness]] to a transaction, <span class="title">IG</span>5(1).1228 (Taenarum), al., dub. in <span class="title">Foed.Delph.Pell.</span>1<span class="title">A</span>15; ἐπήκοοι [[delegates]], IG11(4).1065. (Dual <b class="b3">ἐπακόω</b> ib.5(1).1230, ἐπάκω 1231, 1233, ἐπάκοε 1232.)</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0920.png Seite 920]] (vgl. [[ἐπακουός]]), 1) darauf hörend, erhörend, bes. von den Göttern, [[ἐπάκοος]] γενεῦ Pind. Ol. 14, 15; δίκης, κακῶν, Aesch. Eum. 702 Ch. 974; vgl. Ag. 1394; λόγων Eur. Heracl. 120; ἄν πέρ γε ἐμαῖς εὐχαῖς ἐπ. γίγνηταί τις τῶν θεῶν Plat. Phil. 25 b; ὧν εὔχοντο τὰ μέγιστα αὐτοῖς οἱ θεοὶ ἐπ. γεγόνασι, haben sie erhört, Menex. 247 d; καὶ θεαταί Legg. VI, 767 d. – Aber Plat. Legg. XI, 931 b ἃ πᾶς ὑμνεῖ ἐπήκοα [[γενέσθαι]] παρὰ θεῶν = was erhört worden von Seiten der Götter. – 2) der Ort, von wo aus man hören kann; ἔστησαν εἰς ἐπήκοον Xen. An. 2, 5, 38, εἰς ἐπ. καλεσάμενος αὐτούς 3, 3, 1, προσελθόντες εἰς ἐπ. ἠρώτων 4, 4, 5, immer von Verhandlungen mit Feinden, bei denen man sich gegenseitig auf Hörweite nähert; ἐς τὸ ἐπηκοώτατον τοῦ οὐρανοῦ Luc. Icarom. 23; ἀναγνῶναι ἐς ἐπ., so daß es Alle hören können, Conv. 21.
}}
{{ls
|lstext='''ἐπήκοος''': Δωρ. [[ἐπάκοος]], ον, ([[ἐπακούω]]):- ὁ ἐπακούων, δίδων προσοχὴν εἰς τοὺς λόγους τινός, [[μετὰ]] γεν., ἐμῶν ἔργων Αἰσχύλ. Ἀγ. 1420· κακῶν, δίκης ὁ αὐτ. Χο. 980, Εὐμ. 732· λόγων Πλάτ. Πολ. 499Α· ἧττον συχνῶς [[μετὰ]] δοτ., εὐχαῖς ὁ αὐτ. ἐν Φιλήβῳ 25Β· γονεῦσι ὁ αὐτ. ἐν Νόμ. 931Β· γυναιξὶν Ἀνθ. Π. 9. 303·- ἀπόλ., ἐπὶ τῶν θεῶν, ἐπακούων, δίδων προσοχὴν εἰς τὰς προσευχάς, Πινδ. Ο. 14. 21, Ἀριστοφ. Θεσμ. 1157. ΙΙ. [[ἐπεὶ]] δὲ ἔστησαν εἰς ἐπήκοον, ὅτε δὲ ἐστάθησαν εἰς ἀπόστασιν τοιαύτην [[ὥστε]] ν’ ἀκούηται ἡ [[ὁμιλία]], Ξεν. Ἀν. 2. 5, 38., 3. 3, 1· [[ὡσαύτως]], ἐξ ἐπηκόου Λουκ. Χάρων ἢ Ἐπισκοπ. 20· ἐς τὸ ἐπηκοώτατον τοῦ οὐρανοῦ ὁ αὐτ. ἐν Ἰκαρομ. 23· ἀναγνῶναι ἐπ. ἅπασι ὁ αὐτ. ἐν Συμπ. ἢ Λαπίθ. 21. ΙΙΙ. Παθ., ὁ ἀκουόμενος, [[ἀκουστός]], ἃ πᾶς ὑμνεῖ ἐπήκοα γενέσθαι παρὰ τῶν θεῶν Πλάτ. Νόμ. 931Β· ἐπ. αἱ τοῦ θεοφιλοῦς εὐχαὶ Φίλων 1. 296. IV. [[μάρτυς]], Ἐπιγρ. Λακ. Μ. 29, καὶ καθ’ Ἡσύχ. «ἐπάκοοι· οἱ μάρτυρες, καὶ οἱ ἐπισκοποῦντες τὰς δικαστικὰς ψήφους». Ἴδε Κόντου Γλωσσ. Παρατηρ. σ. 276.
}}
{{bailly
|btext=οος, οον;<br /><b>1</b> qui prête l’oreille à, qui écoute, gén. <i>ou</i> dat.;<br /><b>2</b> <i>au neutre, dans les locut.</i> [[εἰς]] ἐπήκοον <i>et</i> [[ἐξ]] ἐπηκόου : [[εἰς]] ἐπήκοον στῆσαί τινα XÉN, [[εἰς]] ἐπήκοον καλέσασθαί τινα XÉN placer, appeler qqn dans un lieu où il peut être entendu <i>ou</i> de manière à ce qu’on soit entendu ; [[ἐξ]] ἐπηκόου LUC <i>m. sign.</i> ; ἀναγνῶναι [[ἐς]] ἐπήκοον LUC lire de façon à être entendu de tous.<br />'''Étymologie:''' [[ἐπακούω]].
}}
{{eles
|esgtx=[[obediente]], [[atento]], [[dispuesto]]
}}
{{grml
|mltxt=-ον (AM [[ἐπήκοος]], -ον Α και δωρ. τ. έπάκοος, -ον)<br /><b>φρ.</b> «εἰς ἐπήκοον» — σε τέτοια [[απόσταση]] ή [[θέση]] που να ακούν όλοι («ἔστησαν εἰς ἐπήκοον», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>αρχ.</b><br /><b>1.</b> αυτός που ακούει με [[προσοχή]] («τῶνδ' ἐπήκοοι κακῶν», <b>Αισχύλ.</b>)<br /><b>2.</b> (για θεούς) αυτός που εισακούει τις προσευχές («εἰ καὶ πρότερόν ποτ' ἐπηκόω ἤλθετον», <b>Αριστοφ.</b>)<br /><b>3.</b> [[υπάκουος]]<br /><b>4.</b> [[ακουστός]]<br /><b>5.</b> [[μάρτυρας]] σε [[συναλλαγή]]<br /><b>6.</b> <b>στον πληθ.</b> <i>ἐπήκοοι</i><br />απεσταλμένοι, πρεσβευτές. <b>(Επίρρ.)</b> <i>ἐπηκόως</i> (Α)<br />[[έτσι]] ώστε να ακούγεται.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> <i>επί</i> <span style="color: red;">+</span> [[ακούω]], το -<i>η</i>- λόγω της λειτουργίας του νόμου εκτάσεως εν συνθέσει].
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἐπήκοος:''' Δωρ. [[ἐπάκοος]], -ον, ([[ἐπακούω]]),<br /><b class="num">I.</b> αυτός που ακούει ή δίνει [[προσοχή]] σε [[κάτι]], με γεν., σε Αισχύλ., Πλάτ.· επίσης με δοτ., στον ίδ.<br /><b class="num">II.</b> αυτός που βρίσκεται [[εντός]] πεδίου ακοής, [[εντός]] ακουστικής ικανότητας, αντίληψης, <i>εἰς ἐπήκοον</i>, σε Ξεν.
}}
{{elru
|elrutext='''ἐπήκοος:''' дор. [[ἐπάκοος]] 2 (ᾱ)<br /><b class="num">1)</b> слушающий (λόγων Eur.);<br /><b class="num">2)</b> выслушивающий, внемлющий (εὐχαῖς Plat.; βουλευμάτων Plut.);<br /><b class="num">3)</b> пристально следящий, наблюдающий (ἔργων, κακῶν Aesch.): δίκης [[γενέσθαι]] ἐ. [[μένω]] Aesch. я жду приговора;<br /><b class="num">4)</b> благосклонно выслушиваемый (παρὰ τῶν [[θεῶν]] Plat.);<br /><b class="num">5)</b> слушающийся, послушный (γονεῦσι Plat.). - см. тж. [[ἐπήκοον]].
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=[[ἐπακούω]]<br /><b class="num">I.</b> listening or giving ear to a [[thing]], c. gen., Aesch., Plat.; also c. dat., Plat.<br /><b class="num">II.</b> [[within]] [[hearing]], [[within]] ear-[[shot]], εἰς ἐπήκοον Xen.
}}