View source for ἀπόλλυμι

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀπόλλῡμι
|Medium diacritics=ἀπόλλυμι
|Low diacritics=απόλλυμι
|Capitals=ΑΠΟΛΛΥΜΙ
|Transliteration A=apóllymi
|Transliteration B=apollymi
|Transliteration C=apollymi
|Beta Code=a)po/llumi
|Definition=or ἀπολλύω (<span class="bibl">Th.4.25</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>608e</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1297a12</span>, but [[falsa lectio|f.l.]] in <span class="bibl">Men.580</span>; the form is rejected by <span class="bibl">Phryn.<span class="title">PS</span>p.10</span> B., <span class="bibl">Moer.12</span>), impf. <span class="sense"><span class="bld">A</span> ἀπώλλυν <span class="bibl">A.<span class="title">Pers.</span>652</span>(lyr.), <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>1360</span>, ἀπώλλυον <span class="bibl">And.1.58</span>: fut. [[ἀπολέσω]], Ep. [[ἀπολέσσω]], Att. [[ἀπολῶ]], Ion. ἀπολέω <span class="bibl">Hdt.1.34</span>, al.: aor. [[ἀπώλεσα]], Ep. [[ἀπόλεσσα]]: pf. [[ἀπολώλεκα]]:—freq. in tmesi in Ep.; Prep. postponed in <span class="bibl">Od.9.534</span>:—stronger form of [[ὄλλυμι]], [[destroy utterly]], [[kill]], in Hom. mostly of death in battle, ἀπώλεσε λαὸν Ἀχαιῶν <span class="bibl">11.5.758</span>, al.; <b class="b3">ἐκπάγλως ἀπόλεσσαν</b> ib.<span class="bibl">1.268</span>; also of things, [[demolish]], [[lay waste]], <b class="b3">ἀπώλεσεν Ἴλιον ἱρήν</b> ib.<span class="bibl">5.648</span>, etc.; generally, <b class="b3">βίοτον δ' ἀπὸ πάμπαν ὀλέσσει</b> [[will waste]] my substance, <span class="bibl">Od.2.49</span>; <b class="b3">οἵ μ' ἀπωλλύτην</b> [[sought to destroy]] me (impf. sense), <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1454</span>; in pregnant sense, <b class="b3">ἐπεί με γᾶς ἐκ πατρίας ἀπώλεσε</b> [[drove]] me [[ruined]] from... <span class="bibl">E.<span class="title">Hec.</span>946</span>; <b class="b3">τῆς παρ' ἡμέραν χάριτος τὰ μέγιστα τῆς πόλεως ἀ</b>. for the sake of... <span class="bibl">D. 8.70</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> [[λόγοις]] or <b class="b3">λέγων ἀ. τινά</b> [[talk]] or [[bore]] one [[to death]], <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>1360</span>, <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>892</span> (lyr.): hence, alone, in fut. ἀπολεῖς με <span class="bibl">Id.<span class="title">Ach.</span>470</span>; οἴμ' ὡς ἀπολεῖς με <span class="bibl">Pherecr.108.20</span>; <b class="b3">ἀπολεῖ μ' οὑτοσί</b> by his questions, <span class="bibl">Antiph.222.8</span>, etc. </span><span class="sense"><span class="bld">3</span> [[ruin]] a woman, <span class="bibl">Lys.1.8</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> [[lose]], πατέρ' ἐσθλὸν ἀπώλεσα <span class="bibl">Od.2.46</span>, cf. <span class="bibl">Il.18.82</span>, <span class="bibl">Democr.272</span>; ἀπώλεσε νόστιμον ἦμαρ <span class="bibl">Od.1.354</span>; <b class="b3">ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσαι</b> [[lose]] one's life, <span class="bibl">11.16.861</span>, <span class="bibl">Od.12.350</span>; <b class="b3">θυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν</b> [[loses]] not his spirit, <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>26</span>; ἔλεον ἀπώλεσεν <span class="bibl">11.24.44</span>; freq. of things, ἡ τοῦ πλέονος ἐπιθυμίη τὸ παρεὸν ἀπόλλυσι <span class="bibl">Democr.224</span>; ἵππους ἑβδομήκοντα ἀπολλύασι <span class="bibl">Th.7.51</span>; ἀπώλεσαν τὴν ἀρχὴν ὑπὸ Περσῶν <span class="bibl">X.<span class="title">An.</span>3.4.11</span>, cf. <span class="bibl">7.2.22</span>; μηδὲν ἀπολλὺς τοῦ ὄγκου <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>155c</span>; <b class="b3">ἀ. οὐσίαν</b>, = [[ἀπόλλυσθαι]], <span class="bibl">Id.<span class="title">Prm.</span>163d</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">B</span> Med., [[ἀπόλλῠμαι]]: fut. <b class="b3">-ολοῦμαι</b>, Ion. -ολέομαι <span class="bibl">Hdt.7.218</span>: aor. 2 <b class="b3">-ωλόμην</b>: pf. <b class="b3">-όλωλα</b>, whence the barbarous impf. ἀπόλωλο <span class="bibl">Ar.<span class="title">Th.</span>1212</span>: plpf. in Att. Prose sometimes written [[ἀπωλώλειν]] in codd., as <span class="bibl">Th.4.133</span>, <span class="bibl">7.27</span>:—[[perish]], [[die]], <span class="bibl">11.1.117</span>, etc.; [[cease to exist]], opp. [[γίγνεσθαι]], <span class="bibl">Meliss.8</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Prm.</span>156b</span>, etc.: sometimes c. acc. cogn., ἀπόλωλε κακὸν μόρον <span class="bibl">Od.1.166</span>; <b class="b3">ἀπωλόμεθ' αἰπὺν ὄλεθρον</b> ib.<span class="bibl">9.303</span>: c. dat. modi, <b class="b3">ἀπώλετο λυγρῷ ὀλέθρῳ</b> ([[varia lectio|v.l.]] [[λυγρὸν ὄλεθρον]]) ib.<span class="bibl">3.87</span>; ἀ. ὑπό τινος <span class="bibl">Hdt. 5.126</span>; simply, to [[be undone]], αὐτῶν . . ἀπωλόμεθ' ἀφραδίῃσιν <span class="bibl">Od.10.27</span>; ἀπωλώλει τῷ φόβῳ μή . . <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>6.1.2</span>: freq. in Att., especially in pf., [[ἀπόλωλας]] you [[are lost]], <span class="bibl">Ar.<span class="title">Nu.</span>1077</span>; ἀπωλόμεθ' ἂν εἰ μὴ ἀπολώλειμεν Plu. 2.185f; ἱκανὸν χρόνον ἀπολλύμεθα καὶ κατατετρίμμεθα <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pax</span>355</span>; βλέπειν ἀπολωλός <span class="bibl">Philostr.Jun.<span class="title">Im.</span>2</span>:—as an imprecation, κάκιστ' ἀπολοίμην εἰ. . <span class="bibl">Ar.<span class="title">Ach.</span>151</span>, al.; κακὸς κακῶς ἀπόλοιθ' ὅστις. . <span class="bibl">Eub. 116</span>; ἐξώλης ἀπόλοιθ' ὅστις. . <span class="bibl">Men.154</span>; [[ἀπολλύμενος]], opp. [[σῳζόμενος]], <span class="bibl">Isoc.6.36</span>, cf. Plu.2.469d: freq. in part. fut., <b class="b3"> κάκιστ' ἀπολούμενε</b> o [[destine]]d to a [[miserable]] [[end]]! i.e. o thou [[villain]], [[scoundrel]], [[knave]]! <span class="bibl">Ar.<span class="title">Pl.</span>713</span>, cf. <span class="bibl">456</span>, <span class="bibl"><span class="title">Ach.</span>865</span>, <span class="bibl"><span class="title">Pax</span>2</span>; ὁ κάκιστ' ἀνέμων ἀ. <span class="bibl">Luc.<span class="title">DDeor.</span> 14.2</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">2</span> in [[NT]], [[perish]], in theol. sense, <span class="bibl"><span class="title">Ev.Jo.</span>3.16</span>, al.; <b class="b3">οἱ ἀπολλύμενοι</b>, opp. <b class="b3">οἱ σῳζόμενοι</b>, <span class="bibl"><span class="title">1 Ep.Cor.</span>1.18</span>. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> to [[be lost]], <b class="b3">ὕδωρ ἀπολέσκετ'</b> (of the water eluding Tantalus) <span class="bibl">Od.11.586</span>; <b class="b3">οὔποτε καρπὸς ἀπόλλυται</b> never [[falls untimely]], ib.<span class="bibl">7.117</span>; ἀπό τέ σφισιν ὕπνος ὄλωλεν <span class="bibl">Il.10.186</span>; γέλως ἐξ ἀνθρώπων ἀπόλωλεν <span class="bibl">X.<span class="title">Smp.</span>1.15</span>; ἀπολόμενον ἀργύριον <span class="bibl">Antipho Soph.54</span>; ἀπώλοντο οἱ ὄνοι <span class="bibl">LXX <span class="title">1 Ki.</span>9.3</span>.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0312.png Seite 312]] (s. [[ὄλλυμι]]), auch ἀπολλύω, bes. Sp.; ἀπολλύον, partic., Plat. Rep. X, 608 e; ἀπολλύουσι, von Möris als unattisch verworfen, Xen. Cyr. 4. 5, 20; ἀπολλύειν Dem. 42, 25; fut. ἀπολέσσω, Hom. in tmesi, Iliad. 12, 250 ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσεις, att. ἀπολῶ; aor. ἀπώλεσα, Hom. Iliad. 18, 82, ἀπόλεσσαν 1, 268; perf. ἀπολώλεκα. – Med. ἀπόλλυμαι; ἀπόλλυται Hom. Od. 7, 117, ἀπολλυμένους Iliad. 7, 27; fut. ἀπολοῦμαι; aor. ἀπωλόμην; ἀπ ολέσκετο Od. 11, 586; perf. ἀπόλωλα, Iliad. 15, 129, in tmesi 10, 186; plusqu. ἀπολώλειν u. ἀπωλώλειν, die Lesart schwankt, Thuc. 4, 133; in tmesi Iliad. 10, 187. Bei Hom. wird die Präposition oft vom Verbum getrennt, auch nachgesetzt, Od. 9, 534. 11, 114. 12, 141. 13, 340. 2, 174. – 1) vernichten, zu Grunde richten, tödten, Ἴλιον ἀπώλεσεν Il. 5, 648; so bei allen Folgdn; οἱ ἀπολλύντες, die Mörder, Soph. El. 1397; ἀπολῶ σε λέγων, ich werde dich mit Reden todt machen, Ar. Nub. 891; ἀπολεῖς με, du machst mich todt, Ach. 469 u. oft; in Prosa selten tödten, gew. verderben, u., bes. im aor., verlieren; so schon Hom., πατέρ' ἐσθλὸν ἀπώλεσα Od. 2, 46; νόστιμον [[ἦμαρ]] Od. 1, 354; häufig ἀπὸ θυμὸν ὄλεσσε, er verlor (gewaltsam, durch einen Andern) das Leben; Iliad. 5, 852 μεμαὼς ἀπὸ θυμὸν [[ὀλέσσαι]], (einem Anderen) das Leben zu rauben, [[varia lectio|v.l.]] ἑλέσθαι; Soph. El. 26; ἔλεον Il. 24, 44; dem λαμβάνειν u. ἔχειν entgeggstzt, Plat. Parmen. 163 d Phaed. 75 d; τὴν ἀρχὴν ἀπώλεσεν ὑπὸ τῶν Μήδων, durch die Meder, Legg. III, 695 b; Xen. An. 3, 4, 11; μνήμην Plat. Phil. 34 b; ὅπλα Legg. IV, 706 c, wegwerfen. – 2) Med. u. perf. II, ἀπόλωλα, untergehen, zu Grunde gehen, durch fremde, gewaltsame Einwirkung, von Hom. an sehr häufig, umkommen, sterben, ὄλεθρον Od. 9, 303, [[μόρον]] 1, 166; vgl. ἀπ' αἰῶνος ὀλέσθαι Il. 24, 725; sonst ὀλέθρῳ, u. ähnl., φόβῳ Xen. Cyr. 6, 1, 2; ὑπό τινος 7, 1, 41; Plat. Rep. IX, 578 e; dem γίγνεσθαι oft entgeggstzt bei Plat., z. B. Parm. 156 b Crat. 50 b; übh. verloren gehen, [[ὕδωρ]], das Wasser verschwand, Od. 11, 586; καρπὸς ἀπόλλυται, neben ἀπολείπει, 7, 117; – ἀπόλωλα, ich bin verloren, es ist aus mit mir, Soph. Phil. 732 u. öfter; Xen. Cyr. 1, 3, 9; ἀπόλωλα τὠφθαλμώ Ar. Ach. 991; häufig sind die Verwünschungsformeln: κακῶς, κάκιστα ἀπ ολοίμην, ἀπόλοιτο, bes. Ar., vgl. Ach. 151. 888; Eubul. Ath. XIII, 559 b. – D. Hal. 9, 40 vrbdt τὴν παρθενίαν ἀπόλωλε, vielleicht in Beziehung auf ihre Jungfrauenschaft, oder zu ändern in ἀπολώλεκε, vgl. aber Lob. Phryn. 528.
}}
{{ls
|lstext='''ἀπόλλῡμι''': ἢ -ύω, (Θουκ. 4. 25, Ἀριστ. Πολιτικ. 4. 12, 6. Μένανδ. ἐν Ἀδήλ. 7· ἂν καὶ ὁ [[τύπος]] οὕτος (-ύω) ἀποδοκιμάζεται ὑπὸ τῶν ἀττικιζόντων): παρατ. ἀπώλλυν Αἰσχύλ. Πέρσ. 654, Σοφ. Ἠλ. 1360, ἀλλ’ ἀπώλλυον Ἀνδοκ. 8. 37: μέλλ. ἀπολέσω, Ἐπ. ἀπολέσσω, Ἀττ. ἀπολῶ, Ἰων. ἀπολέω Ἡρόδ. 1. 34, κ. ἀλλ.: ἀόρ. ἀπώλεσα, Ἐπ. ἀπόλεσσα: πρκμ. ἀπολώλεκα: - Ὁ [[Ὅμηρος]] συχν. μεταχειρίζεται τὸ [[ῥῆμα]] ἐν τμήσει, ἡ δὲ [[πρόθεσις]] ἕπεται ἐν Ὀδ. Ι. 534. Ἐπιτεταμένος [[τύπος]] τοῦ [[ὄλλυμι]] [[καταστρέφω]] ἐντελῶς, [[φονεύω]], [[σφάζω]], Ὅμ., [[ὅστις]] τὸ μεταχειρίζεται [[κυρίως]] ἐπὶ θανάτου ἐν μάχῃ, ἀπώλεσε λαὸν Ἀχαιῶν Ἰλ. Ε. 758, κ. ἀλλ. ἐκπάγλως ἀπόλεσσαν Α. 268: - [[ὡσαύτως]], ἐπὶ πραγμάτων, [[καταστρέφω]], [[ἀφανίζω]], ἐρημώνω, ἀπώλεσεν Ἴλιον ἰρὴν Ε. 648, κτλ.: - ἀκολούθως [[λίαν]] συχνὸν ἐν παντοίαις σχέσεσι, βίοτον δ’ ἀπὸ [[πάμπαν]] ὀλέσσει, θὰ καταστρέψῃ ἐντελῶς τὴν περιουσίαν μου, Ὀδ. Β. 49· ἵν’ ἐξ ἐκείνων, οἵ μ’ ἀπωλλύτην, θάνω, ἵνα κατὰ διαταγὴν ἐκείνων οἵτινες ἐζήτουν τὴν καταστροφήν μου ἀποθάνω (σημείωσαι τὴν σημασίαν τοῦ παρατ.), Σοφ. Ο. Τ. 1454· μετὰ περιεκτικῆς σημασίας, ἐπεί με γᾶς ἐκ πατρῴας ἀπώλεσεν, μὲ ἀπεδίωξε κατεστραμμένον ἐκ..., Εὐρ. Ἑκ. 946: - ἀπ. τί τινος, [[καταστρέφω]] τι [[χάριν]] τινός, Δημ. 107. 9: - ἐκ φράσεων οἷαι αἱ, λόγοις ἀπ. τινα Σοφ. Ἠλ. 1360, λέγων ἀπ. τινα Ἀριστοφ. Νεφ. 892, προκύπτει ἡ [[ἔννοια]] τοῦ ἐνοχλεῖν, ἀνιᾶν τινα διὰ τῶν λόγων εἰς βαθμὸν ἀπελπιστικὸν [[μέχρι]] θανάτου, ὡς τὸ τῆς ὁμιλουμένης, «μὲ σκοτώνεις μὲ τὰ λόγια σου», κατὰ μέλλ., ἀπολεῖς με ὁ αὐτ. Ἀχ. 470· οἶμ’ ὡς ἀπολεῖς με Φερεκρ. ἐν «Μεταλλεῦσι» 1. 20· ἀπολεῖ μ’ οὑτοσί, δηλ. θὰ μὲ κάμῃ νὰ τὰ χάσω μὲ τὰς καταποδιαστὰς ἐρωτήσεις του, Ἀντιφ. ἐν «Φιλωτίδι» 1, 8. κτλ.: [[διαφθείρω]], ἐπιτηρῶν γὰρ τὴν θεράπαιναν τὴν εἰς τὴν ἀγορὰν βαδίζουσαν καὶ λόγους προσφέρων ἀπώλεσεν αὐτὴν Λυσ. 92. 26. ΙΙ. χάνω τι ἐντελῶς, δὲν τὸ ἔχω πλέον, πατέρ’ ἐσθλὸν ἀπώλεσα Ὀδ. Β. 46, πρβλ. Ἰλ. Σ. 82· ἀπώλεσε νόστιμον [[ἦμαρ]] Ὀδ. Α. 344· ἀπὸ θυμὸν [[ὀλέσσαι]], ἀπολέσαι τὴν ζωήν, Ἰλ. Π. 861, Ὀδ. Μ. 350· ἀλλὰ θυμὸν οὐκ ἀπώλεσεν, μετὰ σημ. ἐνεστ. δὲν χάνει τὴν θυμοειδῆ αὑτοῦ φύσιν, ἐπὶ εὐγενοῦς ἵππου, Σοφ. Ἠλ. 26· ἵππους τε [[ἑβδομήκοντα]] ἀπολλύασι καὶ τῶν ὁπλιτῶν οὐ πολλοὺς Θουκ. 7. 51· ἀπώλεσαν τὴν ἀρχὴν ὑπὸ Περσῶν Ξεν. Ἀν. 3. 4, 11, πρβλ. 7. 2, 22· μηδὲν ἀπολλὺς τοῦ ὄγκου Πλάτ. Θεαίτ. 154C, κἑξ. β. Μέσ. ἀπόλλῠμαι: μέλλ. -ολοῦμαι, Ἰων. -ολέομαι, Ἡρόδ. 7. 218, μετοχ. ἀπολεύμενος [[αὐτόθι]] 209: - ἀόρ. β΄ -ωλόμην: πρκμ. -όλωλα, [[ὁπόθεν]] ὁ [[βάρβαρος]] παρατ. ἀπόλωλον Ἀριστοφ. Θεσμ. 1212: - ὁ ὑπερσυντ. ἐν τῷ πεζῷ Ἀττ. λόγῳ γράφεται ὁτὲ μὲν ἀπολώλειν ὁτὲ δὲ ἀπωλώλειν Θουκ. 4. 133., 7. 27. Χάνομαι, [[ἀποθνήσκω]], Ἰλ. Α. 117, κτλ.· [[ἐνίοτε]] μετὰ συστοίχ. αἰτ. ἀπόλωλε κακὸν [[μόρον]] Ὀδ. Α. 166. ἀπωλόμεθ΄ αἰπὺν ὄλεθρον Ι. 303· ἢ μετὰ δοτ. τρόπου, ἀπώλετο λυγρῷ ὀλέθρῳ Ὀδ. Γ. 87· ἀπ. ὑπό τινος Ἡρόδ. 5. 126: - [[ἁπλῶς]] καταστρέφομαι, αὐτῶν... ἀπωλόμεθ’ ἀφραδίῃσιν Ὀδ. Κ. 27: - συχν. παρ’ Ἀττ., [[μάλιστα]] κατὰ πρκμ., ἀπόλωλας, ἐχάθης, εἶσαι χαμένος, κατεστραμμένος, Ἀριστοφ. Νεφ. 1077, πρβλ. Πλούτ. 2. 185Ε· ἱκανὸν χρόνον ἀπολλύμεθα καὶ κατατετρίμμεθα Ἀριστοφ. Εἰρ. 355· βλέπειν ἀπολωλὸς Φιλόστρ. 865: - ὡς [[κατάρα]], κάκιστ’ ἀπολοίμην εἰ... Ἀριστοφ. Ἀχ. 151, κ. ἀλλ.· κακὸς κακῶς ἀπόλοιθ [[ὅστις]] γυναῖκα [[δεύτερος]] ἔγημε Εὔβουλ. ἐν «Χρυσίλλᾳ» 1· [[ἐξώλης]] ἀπόλοιθ’ [[ὅστις]] ποτὲ ὁ πρῶτος ἦν γήμας Μένανδ. ἐν «Ἐμπιπραμένῃ» 1: - ἀπολλύμενος ἀντίθ. τῷ σῳζόμενος, Ἰσοκρ. 123Α, πρβλ. Πλούτ. 2. 469Ε: - [[συχνάκις]] [[ὡσαύτως]] κατὰ μετοχ. μέλλ. ὦ κάκιστ’ ἀπολούμενε, «ποῦ νὰ σοὔρθῃ κακὸς [[ψόφος]]», ὅ ἐ. ὦ σὺ, κακοῦργε, αἰσχρέ, ἄθλιε! Ἀριστοφ. Πλ. 713, πρβλ. 456, Ἀχ. 865, Εἰρ. 2· ὁ κάκιστ’ ἀνέμων ἀπολ. Λουκ. Θεῶν Διάλ. 14. 2. ΙΙ. χάνομαι, [[γίνομαι]] [[ἀφανής]], [[ἐκλείπω]], [[ὕδωρ]] ἀπολέσκετ’ (περὶ τοῦ ὕδατος τοῦ ἐξαπατῶντος τὸν Τάνταλον) Ὀδ. Λ. 586· οὔποτε [[καρπὸς]] ἀπόλλυται, δὲν ἐκλείπει ποτέ, Η. 117· ἀπό τέ σφισιν [[ὕπνος]] ὄλωλεν Ἰλ. Κ. 186. ΙΙΙ. περὶ τῆς ἡμαρτημένης χρήσεως τοῦ ἀπόλωλα ὡς μεταβατ. παρὰ μεταγεν. ἴδε Λοβ. Φρύν. 528.
}}
{{bailly
|btext=<b>I.</b> <i>tr. (au prés. et aux temps suiv. : impf.</i> ἀπώλλυν ; <i>f.</i> [[ἀπολέσω]], <i>att.</i> ἀπολῶ ; <i>ao.</i> [[ἀπώλεσα]] ; <i>pf.1</i> ἀπολώλεκα ; <i>v. ci-dessous pf.2)</i>;<br /><b>1</b> perdre, faire périr : λαὸν Ἀχαιῶν IL l’armée des Grecs ; [[Ἴλιον]] IL détruire Ilion;<br /><b>2</b> perdre, subir une perte : ἀπ. τινα perdre qqn (un parent, un ami, <i>etc.</i>) ; ἀπ. τὴν ἀρχὴν [[ὑπό]] τινος XÉN être dépossédé de l’empire par qqn;<br /><b>II.</b> <i>intr. (au pf.2</i> ἀπόλωλα, <i>au pqp.</i> ἀπολώλειν, <i>et au Moy.</i> ἀπόλλυμαι, <i>f.</i> [[ἀπολοῦμαι]], <i>ao.2</i> ἀπωλόμην);<br /><b>1</b> être arraché pour sa perte de : ἀπωλόμην EUR j’ai été arraché à ma patrie ; périr, être perdu : ἀπόλωλας PLUT tu es perdu ; ἀπώλετο λυγρῷ ὀλέθρῳ OD <i>ou</i> ἀπόλωλε κακὸν [[μόρον]] OD il mourut, il est mort d’une mort lamentable ; ὁ κάκιστ’ ἀπολοῦμενος AR misérable, <i>litt. de</i>stiné à la plus misérable fin ; <i>avec un rég.</i> ἀπ. [[ὑπό]] τινος périr de la main <i>ou</i> par l’intervention de qqn;<br /><b>2</b> <i>au sens mor.</i> se perdre, se laisser corrompre;<br /><b>3</b> se perdre, s’évanouir, s’échapper.<br />'''Étymologie:''' [[ἀπό]], [[ὄλλυμι]].
}}
{{DGE
|dgtxt=(ἀπόλλῡμι)<br /><b class="num">• Morfología:</b> [impf. ἀπώλλυ A.<i>Pers</i>.653, ἀπώλλυς S.<i>El</i>.1360, iter. ép. ἀπολέσκετ' <i>Od</i>.11.586; fut. ἀπὸ ... ὀλέσσει <i>Od</i>.2.49, ἀπολῶ Semon.35.2, ἀπολέει Hdt.1.34; aor. ép. ἀπόλεσσαν <i>Il</i>.1.268; plusperf. 3<sup>a</sup> plu. ἀπολώλη <i>TEracl</i>.1.39 (IV a.C.)]<br /><b class="num">A</b> tr. en pres. y fut. act., aor. sigm. y perf. act. en -κα<br /><b class="num">I</b> c. ac. de pers.<br /><b class="num">1</b> [[matar]], [[hacer perecer]] λαὸν Ἀχαιῶν <i>Il</i>.5.758, στρατὸν εὐρύν Hes.<i>Op</i>.246, τὰ παιδία τῷ λιμῷ ἀπολῶ Semon.l.c., ἀπό σ' ὀλέσειεν [[Ἄρτεμις]] Hippon.35, ἑαυτούς Plu.2.49e<br /><b class="num">•</b>abs. ἐκπάγλως ἀπόλεσσαν hicieron una terrible matanza</i>, <i>Il</i>.1.268.<br /><b class="num">2</b> [[arruinar]] Μάγνητας ... ὕβρις Thgn.603, οἵ μ' ἀπωλλύτην los cuales buscaban mi ruina</i> S.<i>OT</i> 1454, ἐπεί με γᾶς ἐκ πατρίας ἀπώλεσε pues me expulsó, arruinado, de mi patria</i> E.<i>Hec</i>.947, ὁ καταμαρτυρούμενος καὶ ἀπόλλυσιν ἢ χρήματα ἢ αὑτόν Antipho Soph.B 44.1.27, τοὺς κακούς E.<i>Supp</i>.505, τοῦ θεοῦ ... ἀπολλύντος οὓς ἂν αὐτὸς βούληται Origenes <i>Princ</i>.3.1.7<br /><b class="num">•</b>fig. με λόγοις ἀπώλλυς me ibas a matar con tus palabras</i> S.<i>El</i>.1360, de donde ἀπολεῖς με me vas a matar</i> Ar.<i>Ach</i>.470, Pherecr.113.20, ἀπολεῖ με Antiph.222.8<br /><b class="num">•</b>[[perder]] a una mujer seduciéndola, Lys.1.8.<br /><b class="num">II</b> c. ac. de cosas<br /><b class="num">1</b> [[destruir]] físicamente Ἴλιον <i>Il</i>.5.648.<br /><b class="num">2</b> de bienes materiales o espirituales [[echar a perder]], [[malgastar]] βίοτον <i>Od</i>.2.49 (en tm.)<br /><b class="num">•</b>en gener. [[arruinar]] νόστιμον ἦμαρ <i>Od</i>.1.354, δόμους E.<i>Ph</i>.1450, κλέος E.<i>IA</i> 357, τὸν ἐόντα νόον Thgn.36, ἡ τοῦ πλέονος ἐπιθυμίη τὸ παρεὸν ἀπόλλυσι Democr.B 224, τὸν δᾶμον <i>Dialex</i>.7.5, τὴν πολιτείαν Arist.<i>Pol</i>.1297<sup>a</sup>12, τὰ μέγιστα τῆς πόλεως D.8.70, τὰ πράγματα ἀ. echarlo todo a perder</i> X.<i>HG</i> 2.1.2, τῷ τοὺς ... νόμους ... ἀπόλλυντι para el que viola las leyes</i> Pl.<i>Lg</i>.857a, ἀπολῶ τὴν σοφίαν τῶν σοφῶν confundiré la sabiduría de los sabios</i> [[LXX]] <i>Is</i>.29.14, τὴν ψυχὴν ἀ. condenar el alma</i>, <i>Ep.Barn</i>.20.1b, τὴν ζωὴν [[αὐτοῦ]] ἀ. hipotecar su salvación</i> Herm.<i>Sim</i>.8.7.5.<br /><b class="num">III</b> sin intervención del suj., de pers. o cosas que le atañen [[perder]] θυμόν <i>Il</i>.16.861 (en tm.), <i>Od</i>.12.350 (en tm.), S.<i>El</i>.26, ἔλεον <i>Il</i>.24.44, πατέρ' ἐσθλόν <i>Od</i>.2.46, τὴν ψυχήν Hdt.1.112, Pl.<i>R</i>.610e, ἵππους Th.7.51, cf. Plb.3.64.8, τὴν ἀρχήν X.<i>An</i>.3.4.11, cf. 7.2.22, ἀπολλύναι οὐσίαν perder la entidad</i> Pl.<i>Prm</i>.163d, μηδὲν ... τοῦ ὄγκου Pl.<i>Tht</i>.155c, φίλους Plb.18.7.6, πολλοὺς ... τῶν στρατιωτῶν Plb.3.56.2, cf. 45.1, 65.11, τὴν χώραν Plb.3.77.6, τὰς πτέρυγας Plb.1.58.8, [[ἀλωπέκιον]] Plu.2.234a.<br /><b class="num">B</b> intr. en pres. y fut. med., aor. y perf. act. rad.<br /><b class="num">I</b> de pers. y anim.<br /><b class="num">1</b> [[morir]], [[perecer]] de pers. <i>Il</i>.1.117, <i>Od</i>.10.27, οὐδ' ἂν βοῦς ἀπόλοιτ', εἰ μὴ [[γείτων]] κακὸς εἴη Hes.<i>Op</i>.348<br /><b class="num">•</b>c. ac. int. κακὸν μόρον <i>Od</i>.1.166, αἰπὺν ὄλεθρον <i>Od</i>.9.303, λυγρὸν ὄλεθρον <i>Od</i>.3.87<br /><b class="num">•</b>c. dat. φαρμάκοις Plu.2.109b, τῷ φόβῳ μή ... de miedo a</i> X.<i>Cyr</i>.6.1.2, c. prep. ὑπὸ Θρηίκων Hdt.5.126, en fil., del ser Parm.B 8.19, Meliss.B 8, cf. Pl.<i>Prm</i>.156b.<br /><b class="num">2</b> [[perderse]], [[ir a la ruina]] ἀπόλωλας estás perdido</i> Ar.<i>Nu</i>.1077, ἀπολλύμεθα καὶ κατατετρίμμεθα Ar.<i>Pax</i> 354, ἀπὸ γὰρ ὀλόμενος οἴχομαι E.<i>Hipp</i>.878, ἀπωλόμεθ' ἄν, εἰ μὴ ἀπωλώλειμεν Plu.2.185f, βλέπειν ἀπολωλός Philostr.Iun.<i>Im</i>.2<br /><b class="num">•</b>como imprecación κάκιστ' ἀπολοίμην, εἰ ... Ar.<i>Ach</i>.151, κακὸς κακῶς ἀπόλοιθ' ὅστις ... Eub.115.7, ἐξώλης ἀπόλοιθ' ὅστις Men.<i>Fr</i>.142.1, en part. fut. ὦ κάκιστ' ἀπολούμενε Ar.<i>Pl</i>.713, cf. 456, <i>Ach</i>.865, <i>Pax</i> 2, ὁ δὲ κάκιστα ἀνέμων ἀπολούμενος Luc.<i>DDeor</i>.16.2<br /><b class="num">•</b>part. subst. τὰ ἀπολλύμενα [[las cosas perecederas]] op. ἡ [[βασιλεία]] τῶν οὐρανῶν Chrys.M.59.301.<br /><b class="num">3</b> en lit. crist. [[perderse]], [[condenarse]], <i>Eu.Io</i>.3.16, οἱ ἀπολλύμενοι op. οἱ σῳζόμενοι 1<i>Ep.Cor</i>.1.18, [[δεῖ]] τοὺς ἀπολλυμένους σώζειν 2<i>Ep.Clem</i>.2.5.<br /><b class="num">II</b> de cosas y abstr.<br /><b class="num">1</b> [[desaparecer]], [[ser destruido]] ἔργα βοῶν Hes.<i>Op</i>.46, ἀνδρῶν πᾶσ' ἀπόλωλ' [[ἀρετή]] Tyrt.7.14, ἡ [[ἄγνοια]] Pl.<i>Phd</i>.91b, οὔ ποτε καρπὸς ἀπόλλυται <i>Od</i>.7.117, σφίσιν ὕπνος <i>Il</i>.10.186 (en tm.), ἀπὸ γὰρ ἂν ὄλοιτο τὸ ὑγιὲς καὶ τὸ ἐόν Meliss.B 7.5, [[γέλως]] ἐξ ἀνθρώπων X.<i>Smp</i>.1.15, ἀπὸ ταύτας τᾶς γᾶς ἀπολώλη ... τριακάτιαι τρῖς σχοῖνοι <i>TEracl</i>.l.c.<br /><b class="num">•</b>part. subst. τὰ ἀπολωλότα [[lo perdido]] τι ἄλλο ... τῶν ἀπολωλότων (encontrar) alguna otra de las cosas perdidas</i>, <i>SB</i> 9792.29 (II a.C.)<br /><b class="num">•</b>[[desaparecer]], [[perderse]] ὕδωρ ἀπολέσκετ' <i>Od</i>.11.586, [[ἀργύριον]] Antipho Soph.B 54, τὰ χρυσία καὶ τὰ ἀργύρια <i>IG</i> 9(2).257.10 (Tetonio V a.C.).
}}
{{StrongGR
|strgr=from [[ἀπό]] and the [[base]] of [[ὄλεθρος]]; to [[destroy]] [[fully]] (reflexively, to [[perish]], or [[lose]]), [[literally]] or [[figuratively]]: [[destroy]], [[die]], [[lose]], [[mar]], [[perish]].
}}
{{Thayer
|txtha=and [[ἀπολλύω]] (ἀπολλύει T Tr WH), [[imperative]] ἀπόλλυε Buttmann, 45 (39); WH's Appendix, p. 168f)); [[future]] [[ἀπολέσω]] and (ἀπολῶ from a [[passage]] in the O. T., [[where]] [[often]]) ἀπολῶ (cf. Winer's Grammar, 83 (80); (Buttmann, 64 (56))); 1st aorist [[ἀπώλεσα]]; to [[destroy]]; [[middle]], [[present]] ἀπόλλυμαι; ([[imperfect]] 3rd [[person]] plural ἀπώλλυντο T Tr WH); [[future]] [[ἀπολοῦμαι]]; 2nd aorist ἀπωλόμην; (2perfect [[active]] participle ἀπολωλώς); (from Homer down); to [[perish]].<br /><b class="num">1.</b> to [[destroy]] i. e. to [[put]] [[out]] of the [[way]] [[entirely]], [[abolish]], [[put]] an [[end]] to, [[ruin]]: [[τήν]] σοφίαν [[render]] [[useless]], [[cause]] its [[emptiness]] to be perceived, Sept. of to [[kill]]: to [[declare]] [[that]] [[one]] [[must]] be [[put]] to [[death]]: to [[devote]] or [[give]] [[over]] to [[eternal]] [[misery]]: by [[one]]'s [[conduct]] to [[cause]] [[another]] to [[lose]] [[eternal]] [[salvation]]: to [[perish]], to be [[lost]], [[ruined]], destroyed;<br /><b class="num">a.</b> of persons; (a). [[properly]]: ἀπόλλυμαι λιμῷ, ἐν μαχαρια, καταβαλλόμενοι, ἀλλ' [[οὐκ]] ἀπολλύμενοι, to incur the [[loss]] of true or [[eternal]] [[life]]; to be delivered up to [[eternal]] [[misery]]: R Lbr.), οἱ σῳζόμενοι [[they]] to whom it belongs to partake of [[salvation]], and οἱ ἀπολλύμενοι those to whom it belongs to [[perish]] or to be consigned to [[eternal]] [[misery]], are contrasted by Paul: Winer's Grammar, 342 (321); Buttmann, 206 (178)).<br /><b class="num">b.</b> of things; to be blotted [[out]], to [[vanish]] [[away]]: ἡ [[εὐπρέπεια]], to [[perish]] — "of things [[which]] on [[being]] thrown [[away]] are [[decomposed]], as [[μέλος]] [[τοῦ]] σώματος, [[βρῶσις]], [[χρυσίον]], οἱ ἀσκοί: to [[destroy]] i. e. to [[lose]];<br /><b class="num">a.</b> [[properly]]: [[τόν]] μισθόν [[αὐτοῦ]]); to [[lose]] anyone of his followers (whom the Father has [[drawn]] to discipleship) if [[such]] a [[one]] becomes [[wicked]] and fails of [[salvation]]: to be [[lost]]: [[θρίξ]] ἐκ τῆς κεφαλῆς, [[θρίξ]] [[ἀπό]] τῆς κεφαλῆς, πεσεῖται); τά λαμπρά ἀπώλετο [[ἀπό]] [[σου]], ἀπῆλθε). Used of [[sheep]], straying from the [[flock]]: [[properly]], τό ἀπολωλός, in τό πλανώμενον). Metaphorically, in [[accordance]] [[with]] the O. T. [[comparison]] of the [[people]] of Israel to a [[flock]] (τά πρόβατα τά ἀπολωλότα [[τοῦ]] οἴκου [[Ἰσραήλ]]: ζητεῖν καί σῴζειν τό ἀπολωλός: (Compare: [[συναπόλλυμι]].)
}}
{{grml
|mltxt=[[ἀπόλλυμι]] κ. -ύω κ. [[ἀπόλλω]] (AM) [[όλλυμι]]<br />Ι. 1. [[καταστρέφω]], [[αχρηστεύω]], [[ερημώνω]]<br /><b>2.</b> [[εξολοθρεύω]], [[σκοτώνω]]<br /><b>3.</b> [[ενοχλώ]] [[μέχρι]] θανάτου, [[οδηγώ]] κάποιον σε αδιέξοδο με τα [[λόγια]] μου<br /><b>4.</b> [[διαφθείρω]] ([[γυναίκα]])<br /><b>5.</b> [[χάνω]]<br />II. (-μαι)<br /><b>1.</b> αφανίζομαι, καταστρέφομαι<br /><b>2.</b> [[χάνομαι]], εξαφανίζομαι, [[εκλείπω]]<br /><b>3.</b> [[πεθαίνω]]<br /><b>4.</b> <b>φρ.</b> (το ουδ. μτχ. πρκμ.) «τὸ ἀπολωλὸς [[πρόβατον]]» <br />α) το χαμένο [[πρόβατο]] του Ευαγγελίου (Λουκ. 15.5)<br />β) ο [[άνθρωπος]] που έχει απομακρυνθεί από τον Θεό.
}}
{{lsm
|lsmtext='''ἀπόλλῡμι:''' ή -ύω, παρατ. <i>ἀπώλλυν</i> ή <i>ἀπώλλυον</i>, μέλ. [[ἀπολέσω]], Επικ. <i>ἀπολέσσω</i>· Αττ. <i>ἀπολῶ</i>, Ιων. <i>ἀπολέω</i>· αόρ. αʹ [[ἀπώλεσα]], Επικ. [[ἀπόλεσσα]]· παρακ. <i>ἀπολώλεκα</i>· επιτεταμ. [[τύπος]] του [[ὄλλυμι]].<br /><b class="num">Α. I.</b> [[αφανίζω]] ολοσχερώς, [[φονεύω]], [[σκοτώνω]], [[σφάζω]]· λέγεται για πράγματα, [[καταστρέφω]], [[ερειπώνω]], [[αφανίζω]], [[ερημώνω]], σε Όμηρ., Αττ.· με περιληπτική [[σημασία]], <i>γᾶς ἐκ πατρίας ἀπώλεσε</i>, με εξεδίωξε κατεστραμμένο από την [[πατρίδα]] μου, σε Ευρ.· <i>λόγοις ἀπόλλυμί τινα</i>, σε Σοφ., [[φλυαρώ]] και [[προκαλώ]] σε κάποιον [[ανία]] [[μέχρι]] θανάτου, σε Αριστοφ.<br /><b class="num">II.</b> χάνω ολοκληρωτικά, <i>[[πατέρα]]</i>, νόστιμον [[ἦμαρ]], σε Όμηρ. <b>Β.</b> Μέσ., <i>ἀπόλλῠμαι</i>, μέλ. <i>-ολοῦμαι</i>, Ιων. <i>-ολέομαι</i>, με μτχ. <i>ἀπολεύμενος</i>· αόρ. βʹ <i>-ωλόμην</i>, παρακ. <i>-όλωλα</i>, υπερσ. <i>ἀπολώλειν</i>·<br /><b class="num">I.</b> αφανίζομαι ολοσχερώς, [[πεθαίνω]], σε Ομήρ. Ιλ.· με σύστ. αντ. ἀπόλλυμαι κακὸν [[μόρον]], <i>αἰπὺν ὄλεθρον</i>, σε Ομήρ. Οδ.· καταστρέφομαι, στο ίδ.· <i>ἀπόλωλας</i>, τελείωσες, χάθηκες, καταστράφηκες, σε Αριστοφ.· ως [[κατάρα]], <i>κάκιστ' ἀπολοίμην</i>, στον ίδ.· στη μτχ. μέλ. <i>ὦ κάκιστε ἀπολούμενε</i>, που [[κακό]] [[τέλος]] να σε βρει! δηλ. κακούργε! άθλιε! σε Αριστοφ.<br /><b class="num">II.</b> [[χάνομαι]], [[ξεγλιστρώ]], εξαφανίζομαι, [[γίνομαι]] [[άφαντος]], λέγεται για το [[νερό]] που εξαπατούσε τον Τάνταλο, σε Ομήρ. Οδ.· λέγεται για τον ύπνο, σε Ομήρ. Ιλ.
}}
{{elru
|elrutext='''ἀπόλλῡμι:''' (pf. 1 ἀπολώλεκα)<br /><b class="num">1)</b> губить, уничтожать (πόλιν Hom., Plut.; λαὸν Ἀχαιῶν Hom.): ἀπολεῖς με Arph. ты уморишь меня; οἱ ἀπολλύντες Soph. убийцы;<br /><b class="num">2)</b> терять, утрачивать (τινά Hom.; τὴν ἀρχὴν [[ὑπό]] τινος Xen.; ἔχειν τι καὶ μὴ ἀπολωλεκέναι Plat.; τὸν [[καιρόν]] Plut.);<br /><b class="num">3)</b> med. (с pf. 2 [[ἀπόλωλα]] и ppf. ἀπολώλειν) гибнуть, погибать, тж. пропадать (λυγρῷ ὀλέθρῳ Hom.; [[ὑπό]] τινος Her.): [[ὕδωρ]] ἀπολέσκετ᾽ ἀναβροχέν Hom. вода, впитавшись, пропадала; [[ἀπόλωλα]] τὠφθαλμὼ δακρύων Arph. я выплакал все глаза; [[βαρέως]] ἤνεγκεν τοῦ μὲν ἀπολωλότος, τοῦ δὲ ἀπολλυμένου Plut. он был потрясен гибелью одного и смертельной опасностью для другого; ὁ ἀπολοῦμενος Arph., Luc. пропащий человек, отъявленный негодяй.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=<br /><b class="num">I.</b> to [[destroy]] [[utterly]], [[kill]], [[slay]], and of things, to [[destroy]], [[demolish]], [[waste]], Hom., [[attic]]; in [[pregnant]] [[sense]], γᾶς ἐκ πατρίας ἀπ. to [[drive]] me [[ruined]] from my [[fatherland]], Eur.; λόγοις ἀπ. τινά Soph.:— to [[talk]] or [[bore]] one to [[death]], Ar.<br /><b class="num">II.</b> to [[lose]] [[utterly]], πατέρα, νόστιμον [[ἦμαρ]] Hom.<br />B. Mid. ἀπόλλυμαι, fut. -ολοῦμαι, ionic -ολέομαι with [[part]]. ἀπολεύμενος: aor2 -ωλόμην: perf. -όλωλα: plup. ἀπολώλειν:— to [[perish]] [[utterly]], die, Il.; c. acc. cogn., ἀπ. κακὸν [[μόρον]], αἰπὺν ὄλεθρον Od.; to be [[undone]], Od.; ἀπόλωλας you are done for, [[lost]], [[ruined]], Ar.; as an [[imprecation]], κάκιστ' ἀπολοίμην Ar.; in fut. [[part]]., ὦ κάκιστ' ἀπολούμενε oh [[destined]] to a [[miserable]] end! i. e. oh [[villain]], [[scoundrel]]! Ar.<br /><b class="num">II.</b> to be [[lost]], [[slip]] [[away]], [[vanish]], of the [[water]] eluding [[Tantalus]], Od.; of [[sleep]], Il.
}}
{{Chinese
|sngr='''原文音譯'''：¢pÒllumi 阿普-哦呂米<br />'''詞類次數'''：動詞（92）<br />'''原文字根'''：從-全部 放蕩 相當於： （[[אָבַד]]&#x200E;）<br />'''字義溯源'''：全毀，毀壞，滅亡，除滅，滅，殺，失喪，喪掉，喪命，迷失，失落，失去，失，毀滅，滅絕，處死，蹧踏，沉淪，損壞，壞；由（[[ἀπό]] / [[ἀπαρτί]] / [[ἀποπέμπω]]）*=從，出，離）與（[[ὀλέθριος]] / [[ὄλεθρος]]）=敗壞）組成；而 （[[ὀλέθριος]] / [[ὄλεθρος]]）出自（[[ὀλιγωρέω]]）X*=毀壞）。比較： （[[ἀπώλεια]]）=沉淪，喪失<br />'''同源字'''：1） （[[ἀπώλεια]]）沉淪 2） （[[λύω]]）解開 3） （[[συναπόλλυμι]]）一同滅亡。參讀 （[[ἀναιρέω]]）同義字<br />'''出現次數'''：總共（92）；太（20）；可（10）；路（28）；約（10）；徒（2）；羅（2）；林前（6）；林後（3）；帖後（1）；來（1）；雅（2）；彼前（1）；彼後（2）；約貳（1）；猶（2）；啓（1）<br />'''譯字彙編'''：<br />1） 除滅（6） 太12:14； 太22:7； 太27:20； 可11:18； 可12:9； 路20:16；<br />2） 滅亡（6） 路13:3； 路13:5； 約3:16； 約11:50； 徒5:37； 羅2:12；<br />3） 喪掉（3） 太16:25； 可8:35； 路9:24；<br />4） 滅（2） 可9:22； 路4:34；<br />5） 滅了（2） 路17:27； 路17:29；<br />6） 失（2） 路15:24； 路15:32；<br />7） 必喪掉（2） 路9:24； 路17:33；<br />8） 失去（2） 路15:4； 路15:6；<br />9） 失落（2） 路15:8； 約6:39；<br />10） 滅亡的（2） 約17:12； 林前1:18；<br />11） 毀滅（2） 雅4:12； 啓18:14；<br />12） 滅亡的人（2） 林後2:15； 林後4:3；<br />13） 失喪（2） 太18:14； 羅14:15；<br />14） 迷失的（2） 太10:6； 太15:24；<br />15） 所滅（2） 林前10:9； 林前10:10；<br />16） 滅亡了（2） 林前15:18； 猶1:11；<br />17） 若失去（2） 太5:29； 太5:30；<br />18） 我們喪命喇（2） 太8:25； 路8:24；<br />19） 會損壞（1） 徒27:34；<br />20） 消沒了（1） 雅1:11；<br />21） 我要滅絕（1） 林前1:19；<br />22） 死亡（1） 林後4:9；<br />23） 沉淪的人（1） 帖後2:10；<br />24） 喪失了（1） 林前8:11；<br />25） 都要滅沒（1） 來1:11；<br />26） 滅絕了（1） 猶1:5；<br />27） 他⋯會失去（1） 可9:41；<br />28） 我們⋯喪命啦（1） 可4:38；<br />29） 他們⋯滅亡（1） 約10:28；<br />30） 我⋯失落（1） 約18:9；<br />31） 你們⋯失去（1） 約貳1:8；<br />32） 滅⋯麼（1） 可1:24；<br />33） 將要⋯滅亡（1） 太26:52；<br />34） 沉淪（1） 彼後3:9；<br />35） 消滅了（1） 彼後3:6；<br />36） 失喪⋯的（1） 太10:39；<br />37） 他⋯失去（1） 太10:42；<br />38） 他要⋯除滅（1） 太21:41；<br />39） 能壞（1） 彼前1:7；<br />40） 失喪的人（1） 路19:10；<br />41） 將喪掉（1） 可8:35；<br />42） 可除滅（1） 可3:6；<br />43） 會壞了（1） 路5:37；<br />44） 滅害（1） 路6:9；<br />45） 喪掉了（1） 路9:25；<br />46） 就都壞了（1） 可2:22；<br />47） 失喪的（1） 太18:11；<br />48） 也壞了（1） 太9:17；<br />49） 都滅（1） 太10:28；<br />50） 將要失喪（1） 太10:39；<br />51） 必將喪掉（1） 太16:25；<br />52） 要滅（1） 路9:56；<br />53） 被殺（1） 路11:51；<br />54） 損壞（1） 路21:18；<br />55） 殺（1） 路19:47；<br />56） 蹧蹋的（1） 約6:12；<br />57） 必壞（1） 約6:27；<br />58） 毀壞（1） 約10:10；<br />59） 要除滅（1） 太2:13；<br />60） 喪掉的（1） 路17:33；<br />61） 喪命（1） 路13:33；<br />62） 失去的（1） 路15:4；<br />63） 我失落（1） 路15:9；<br />64） 死（1） 路15:17；<br />65） 就失喪（1） 約12:25
}}
{{WoodhouseVerbsReversedFirstPerson
|woodvrf=[[destroy]], [[lose]], [[ruin]]
}}