View source for αὖ

{{LSJ1
|Full diacritics=αὖ
|Medium diacritics=αὖ
|Low diacritics=αυ
|Capitals=ΑΥ
|Transliteration A=aû
|Transliteration B=au
|Transliteration C=av
|Beta Code=au)=
|Definition=Adv. of repeated action, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">again, anew, afresh, once more</b>, <span class="bibl">Il.1.540</span>, etc.: freq. after numerals, <b class="b3">δεύτερον αὖ, τρίτον αὖ</b>, etc., Hom.; τὸν δὲ πέμπτον αὖ λέγω <span class="bibl">A.<span class="title">Th.</span>526</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Ch.</span> 1066</span> (lyr.); in a question, expressing impatience, <b class="b3">τίς δὴ αὖ τοι</b> . . ; <span class="bibl">Il.1.540</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> generally, <b class="b2">again</b>, i.e. <b class="b2">further, moreover</b>, ib.<span class="bibl">2.493</span>, etc.; καὶ ἔτι γε αὖ <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span> 192b</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">2</span> <b class="b2">on the other hand</b>, following <b class="b3">δέ, τούτῳ μὲν . . τούτῳ δ' αὖ</b> . . <span class="bibl">Il.4.417</span>; also, <b class="b2">in turn</b>, <b class="b3">οἳ δ' ἄρα . . Ἠλίδα δῖαν ἔναιον . . τῶν αὖ τέσσαρες ἀρχοὶ ἔσαν</b> ib.<span class="bibl">2.618</span>; ἥξει γὰρ ἄλλος αὖ τιμάορος <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1280</span>: hence = [[δέ]], even when <b class="b3">μέν</b> precedes, <span class="bibl">Il.11.109</span>, <span class="bibl">Od.4.211</span>; freq. joined with δέ, ὃν δ' αὖ δήμου τ' ἄνδρα ἴδοι <span class="bibl">Il.2.198</span>; ὦ πολλὰ μὲν τάλαινα πολλὰ δ' αὖ σοφή <span class="bibl">A.<span class="title">Ag.</span>1295</span>, cf. <span class="bibl"><span class="title">Eu.</span>954</span> (lyr.); ὁ μὲν ἥμαρτε ὁ δ' αὖ . . κατειργάσατο <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>4.6.4</span>; οὐκ . . οὐδ' αὖ <span class="bibl">S.<span class="title">OT</span>1373</span>, <span class="bibl"><span class="title">El.</span>911</span>, cf. <span class="bibl">Pl.<span class="title">Tht.</span>160b</span>: with τε, <span class="bibl">X.<span class="title">Cyr.</span>1.1.1</span>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Prt.</span>326a</span>, etc. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">III</span> in pleon. phrases, esp. in Trag. (v. <b class="b3">αὖθις, ἔμπαλιν, πάλιν</b>), μάλ' αὖ <span class="bibl">A.<span class="title">Eu.</span>254</span>, <span class="bibl">S.<span class="title">El.</span>1410</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">IV</span> <b class="b2">on the contrary</b>, ἆρ' ὀρθῶς . . ἢ αὖ; <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>468a</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">V</span> of Place, <b class="b2">backward</b>, only in the incorrect orthography <b class="b3">αὖ ἔρυσαν</b>, cf. [[αὐερύω]].—Not placed first in a sentence. [ᾰυ before a vowel, <span class="bibl">Pl.Com.153.3</span>, Archestr. ap. <span class="bibl">Ath.6.300e</span> (both hex.).] (Cf. <b class="b3">αὐτάρ, αὖτε, αὖτις</b>, Lat. <b class="b2">aut</b>.) </span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0390.png Seite 390]] 1) örtlich, zurück, rückwärts, αὖ [[ἐρύω]], was auch zusammengeschrieben wird, [[αὐερύω]], s. unten. – 2) zeitlich, die Wiederholung einer Handlung ausdrückend: wieder, wiederum, von Hom. an bei allen Schriftstellern, auch mit den Zusätzen νῦν αὖ, τὸ δεύτερον αὖ, τὸ τρίτον αὐ. Auch [[καί]] findet sich in demselben Satze, καὶ αὕτη αὖ ἄλλη [[πρόφασις]] ἦν Xen. An. 1, 1, 7. 1, 9, 19. In Fragen u. Ausrufungen, auch von neuen Handlungen, die früheren bloß ähnlich sind, mit dem Ausdruck des Unwillens, [[τίς]] δ' αὖ τοι – συμφράσσατο βουλάς; Il. 1, 540; καὶ νῦν τί τοῦτ' αὖ φασι –; Soph. Ant. 7; vgl. Phil. 1078. – 3) dagegen, gegenseitig, gleichfalls, ἐγὼ γὰρ ἡγεμὼν [[σφῷν]] αὖ πέφασμαι [[καινός]] Soph. O. C. 1540; μήτ' αὐτὸς οἴου [[δεῖν]] πρὸς ἐμὲ παίζειν, μήτ' αὖ τὰ παρ' ἐμοῦ ἀποδέχου ὡς παίζοντος Plat. Gorg. 500 b, vgl. Xen. An. 2, 5, 26; dagegen, umgekehrt, τὸ γιγνώσκειν [[εἴπερ]] ἔσται ποιεῖν τι, τὸ γιγνωσκόμενον [[ἀναγκαῖον]] αὖ συμβαίνει πάσχειν Plat. Soph. 248 e. – 4) geradezueinen Gegensatz ausdrückend, dagegen, aber, Il. 4, 417; Aesch. Spt. 224 u. sonst; auch in Prosa; häufig werden δ' αὖ verbunden bei Hom. u. Tragg., z. B. Aesch. Ag. 1268; in Aufzählungen, wie ἐκ μὲν –, ἐκ δὲ –, ἐκ δ' αὖ, Hermipp. Ath. I, 27 e; auch in Prosa, Xen. An. 1, 10, 5; es entspricht dah. auch einem vorangehenden μέν, Il. 11, 109; Od. 4, 211; zuweilen auch bei den Attikern, s. Herm. zu Viger. p. 780. Auch ἀλλ' αὖ, Plat. com. B. A. 384. – 5) Oft bezeichnet es bloß einen Fortgang der Rede, ferner nun, Iliad. 5, 1; Aesch. Spt. 508 u. in Prosa; auch = δή, also, Il. 2, 493. 618. Bei den Attikern finden sich noch folgende Häufungen: [[αὖθις]] αὖ [[πάλιν]] εἰσῄει Soph. Phil. 940; vgl. O. C. 1420; [[πάλιν]] – αὖ Plat. Soph. 225 e u. öfter; Xen. Cyr. 2, 2, 18; [[αὖθις]] αὖ Plat. Prot. 361 c u. sonst; vgl. Heindorf zu Gorg. 461 a.
}}
{{ls
|lstext='''αὖ''': ἐπίρρ. 1) τόπου, [[ὀπίσω]], πρὸς τὰ [[ὀπίσω]]· ἀλλ’ ἴδε [[αὐερύω]] ἐν τέλει. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, [[ἑπομένως]] ἐπὶ πάσης ἐπαναλήψεως πράξεώς τινος, [[πάλιν]], ἐκ νέου, [[αὖθις]], τίς δὴ αὖ τοι, δολομῆτα, θεῶν συμφράσσατο βουλάς; Ἰλ. Α. 540, ἀπὸ τοῦ Ὁμ. καὶ [[ἐφεξῆς]] [[λίαν]] συχνόν, [[πολλάκις]], [[μετὰ]] τὰ ἀριθμητικά, δεύτερον αὖ, τρίτον αὖ, κτλ., Ὅμ.· τὸν δὲ πέμπτον αὖ [[λέγω]] Αἰσχύλ. Θήβ. 526, πρβλ. Χο. 1066. ΙΙΙ. ἐν γένει σημαίνει, [[πάλιν]], δηλ. [[προσέτι]], ἀκόμη, πλὴν τούτου, Λατ. porro, υἱέας δ’ αὖ πινυτούς τε και ἒγχεσιν [[εἶναι]] ἀρίστους Ὀδ. Δ. 211, καὶ [[συχν]]. παρ’ Ἀττ.· ἔτι γε αὖ Πλάτ. Θεαίτ. 192Β. 2) ἀκολούθως ([[ὅπως]] τὸ Ἀγγλικόν again σχετίζεται πρὸς τὸ against καὶ τὸ Γερμαν. wieder πρὸς τὸ wider) λαμβάνει τὸ [[μόριον]] τοῦτο τὴν σημασίαν τοῦ ἀφ' ἑτέρου, [[τοὐναντίον]], τιθέμενον [[μετὰ]] τὸ δὲ, τούτῳ μὲν γὰρ [[κῦδος]] ἅμ’ ἕψεται ... τούτῳ δ' αὖ μέγα [[πένθος]] Ἰλ. Δ. 417· [[ὡσαύτως]] ἀμοιβαδόν ἐν τῷ μέρει, Λατ. vicissim, ἥξει γὰρ [[ἄλλος]] αὖ [[τιμάορος]] Αἰσχύλ. Ἀγ. 1280: - [[ἐντεῦθεν]] = δέ, ἔτι καὶ [[ὅταν]] προηγῆται ὁ μέν, Ἄντιφον αὖ παρὰ οὖς ἔλασε ξίφει Ἰλ. Λ. 109, οὕτω καὶ παρ’ Ἀττ.· [[ὡσαύτως]] [[μετὰ]] τοῦ δέ, ὃν δ’ αὖ δήμου τ’ ἄνδρα ἴδοι Ἰλ. Β. 198· ὦ πολλὰ μὲν [[τάλαινα]] πολλά δ' αὖ σοφή Αἰσχύλ. Ἀγ. 1295, πρβλ. Εὐμ. 954· ὁ μὲν ἥμαρτε, ὁ δ’ αὖ .. κατειργάσατο Ξεν. Κύρ. 4. 6, 4· οὐκ ..., οὐδ’ αὖ Σοφ. Ο. Κ. 1373. Πλ. 911, πρβλ. Πλάτ. Θεαίτ. 160Β. 3) [[ἐνίοτε]] φαίνεται = τῷ δή, ὡς τῶν αὖ [[τέσσαρες]] ἀρχοὶ ἒσαν = «τούτων τὴ [[τέσσαρες]] ἀρχηγοὶ ἦσαν» (μετάφρ. Θ. Γαζῆ), Ἰλ. Β. 618. IV. αἱ πλεοναστικαὶ φράσεις, [[πάλιν]] αὖ, αὖ [[πάλιν]], [[ἔμπαλιν]], αὖ, [[αὖθις]] αὖ, [[αὖθις]] αὖ [[πάλιν]], [[εἶναι]] μόνον Ἀττ., καὶ κατὰ τὸ πλεῖστον Τραγ.· μάλ’ οὖ Αἰσχύλ. Εὐμ. 254, κτλ.· - ἴδε ἐν λ. [[αὖθις]], [[αὖτε]]. Τὸ αὖ τίθεται συνήθως δεύτερον ἐν τῷ λόγῳ, ἀλλ’ εὕρηται καὶ πρῶτον ἐν Μεγαρ. Ἐπιγρ. παρὰ τῷ Keil, ἀρ. IV β. 10.
}}