View source for ἠμύω

{{LSJ1
|Full diacritics=ἠμύω
|Medium diacritics=ἠμύω
|Low diacritics=ημύω
|Capitals=ΗΜΥΩ
|Transliteration A=ēmýō
|Transliteration B=ēmyō
|Transliteration C=imyo
|Beta Code=h)mu/w
|Definition=aor. <b class="b3">ἤμυσα</b> (v. infr.): pf. part. <b class="b3">ἠμυκώς</b> Sch.<span class="bibl">Nic.<span class="title">Th.</span>626</span>; cf. <b class="b3">ὑπ-εμνήμυκε</b>:—Ep. Verb, <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">bow down, sink</b>, Hom., only in Il., ἑτέρωσ' ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν <span class="bibl">8.308</span>; <b class="b3">ἤμυσε καρήατι</b>, of a horse, <span class="bibl">19.405</span>; of a corn-field, ἐπί τ' ἠμύει ἀσταχύεσσιν <span class="bibl">2.148</span>: metaph., of cities, <b class="b2">totter, fall</b>, <b class="b3">τῶ κε τάχ' ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος</b> ib.<span class="bibl">373</span>; rare in Trag., χρόνῳ δ' . . ἤμυσε στέγος <span class="bibl">S.<span class="title">Fr.</span>864</span>; later, simply, <b class="b2">fall, perish</b>, οὔνομα δ' οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου <span class="title">AP</span>7.715 (Leon.). </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> trans., <b class="b2">cause to fall, ruin</b>, πόλιν Musae.<span class="title">Fr.</span>22. (In Hom. ῠ in pres., ῡ in aor. 1; but ῡ in pres. κατ-ημύουσιν <span class="bibl">A.R.3.1400</span>, cf. <span class="bibl">Opp.<span class="title">H.</span>1.228</span>, <span class="bibl">Nic.<span class="title">Al.</span>453</span>; ῠ in aor., <span class="title">AP</span>9.262 (Phil.), but ῡ ib.<span class="bibl">7.715</span> (v. supr.); cf. <b class="b3">ἀμύω, ἐπημύω</b>.)</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1171.png Seite 1171]] (vgl. μύω, [[ἀμύω]]), sinken, sich neigen; ἤμυσε [[κάρη]], das Haupt senkte sich, vom Sterbenden, Il. 8, 308; ἤμυσε καρήατι, das Pferd nickte mit dem Kopfe, ließ den Kopf sinken, 19, 405; übertr. vom Saatfelde, ἐπὶ δ' ἠμύει ἀσταχύεσσιν, es nickt mit den Aehren, 2, 148, wo Andere [[ἐπημύω]] transit. faßten, vom Sturme; von Städten, zusammenstürzen, hinsinken, Il. 2, 373. 4, 290; vgl. Soph. frg. 742 χρόνῳ δ' ἀργῆσαν ἤμυσε [[στέγος]]; häufiger bei sp. D., ἤμυσαν καρήασι Ap. Rh. 2, 582; [[πέτρα]] Opp. H. 2, 307; übh. untergehen, [[οὔνομα]] δ' οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου Leon. Tar. 100 (VII, 715); λειπόμενοι δ' ἤμυσαν ἐν πελάγει Philip. 66 (IX, 262), in welcher Stelle υ im aor. kurz ist, wie umgekehrt Nic. Al. 453 im praes. ἠμύουσι das sonst kurze υ lang braucht.
}}
{{ls
|lstext='''ἠμύω''': ἀόρ. ἤμυσα, πρκμ., ἴδε [[ὑπεμνήμυκε]], πρβλ. ἐπ-, κατημύω: -Ἐπ. [[ῥῆμα]] (ἀβεβαίου ἀρχῆς), [[κλίνω]], «γέρνω», [[πίπτω]], Ὅμ., μόνον ἐν τῇ Ἰλ., ἑτέρωσ’ ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν, ἐπὶ τοῦ θανασίμως τρωθέντος, Θ. 308· ἤμυσε καρήατι, ἔκλινε τὴν κεφαλὴν του, ἐπὶ ἵππου, Τ. 405 [[οὕτως]] ἐπὶ ληΐου (σπαρτῶν), ἐπὶ δ’ ἠμύει ἀσταχύεσσι, προσκλίνει, γέρνει μὲ τοὺς [[στάχυς]] (ἴδε [[ἐπημύω]]), Β. 148· ἐπὶ [[πόλεων]], κλινω πρὸς πτῶσιν, [[καταπίπτω]], τῷ κε τάχ’ ἠμύσειε [[πόλις]] Πριάμοιο ἄνακτος Β. 373, Δ. 290· σπάνιον παρ’ Ἀττ. ποιηταῖς, χρόνῳ δ’... ἤμυσε [[στέγος]] Σοφ. Ἀποσπ. 742· - παρὰ μεταγεν., [[ἁπλῶς]] [[πίπτω]], καταστρέφομαι, [[οὔνομα]] δ’ οὐκ ἤμυσε Λεωνίδου Ἀνθ. Π. 7. 715. Παρ’ Ὁμ. ῠ ἐν τῷ ἐνεστ., ῡ ἐν τῷ ἀορ. α΄· ἀλλὰ ῡ ἐν τῷ ἐνεστ., Ἀπολλ. Ρόδ. Γ. 1400, Ὀππ. Ἁλ. 1. 228, Νικ. Ἀλ. 453· ῠ ἐν τῷ ἀορ., Ἀνθ. Π. 7. 715., 8.96., 9. 262.
}}