View source for ἀσύνθετος

{{LSJ1
|Full diacritics=ἀσύνθετος
|Medium diacritics=ἀσύνθετος
|Low diacritics=ασύνθετος
|Capitals=ΑΣΥΝΘΕΤΟΣ
|Transliteration A=asýnthetos
|Transliteration B=asynthetos
|Transliteration C=asynthetos
|Beta Code=a)su/nqetos
|Definition=ον, (συντίθημι) <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">uncompounded</b>, <span class="bibl">Pl.<span class="title">Phd.</span>78c</span>, <span class="bibl"><span class="title">Tht.</span>205c</span>, <span class="bibl">Arist.<span class="title">Pol.</span>1252a19</span>; freq. in Gramm., as <span class="bibl">A.D.<span class="title">Synt.</span>172.27</span>, al.; <b class="b3">ἀ. φωνή</b> a word <b class="b2">standing alone</b>, <span class="bibl">Chrysipp.Stoic.2.50</span>. Adv. -τως <span class="bibl">Eust.17.6</span>. </span><span class="sense">&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">II</span> (συντίθεμαι) <b class="b2">bound by no covenant, faithless</b>, ὁ δῆμός ἐστιν πρᾶγμα τῶν πάντων ἀσυνθετώτατον <span class="bibl">D.19.136</span> (v.l. [[ἀσυνετ-]]), cf. <span class="bibl"><span class="title">Ep.Rom.</span>1.31</span>; <b class="b2">making no covenants</b>, ἀ. διατελοῦσι Phld.<span class="title">Herc.</span>1251.19.</span>
}}
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0380.png Seite 380]] 1) nicht zusammengesetzt, einfach, Plat. Phaed. 78 c u. öfter; τὸ σύνθετον [[μέχρι]] τῶν ἀσυνθέτων [[ἀνάγκη]] διαιρεῖν Arist. Pol. 1, 1. – 2) Dem. 19, 136 nennt das Volk ἀσταθμητότατον [[πρᾶγμα]] τὸ πάντων καὶ ἀσυνθετώτατον (die v. l. ἀσυνετώτατον in vielen mss. beruht auf einer Erkl. Harpocr.), nach Harpocr. ἀπιστότατον καὶ ἀβεβαιότατον καὶ πίστεις οὐ τιθέμενον, unbeständig, unzuverlässig, od. der etwas nicht wahrnimmt, nicht beherzigt (συντίθεσθαι), VLL. auch bundbrüchig, Ep. ad Rom. 1, 31.
}}
{{ls
|lstext='''ἀσύνθετος''': παλ. Ἀττ. ἀξύνθετος, ον, ([[συντίθημι]]) ὁ μὴ [[σύνθετος]], [[ἁπλοῦς]], Πλάτ. Φαίδων 78C, Θεαίτ. 205C, Ἀριστ. Πολιτικ. 1. 1, 3, κ. ἀλλ., καὶ [[συχνάκις]] παρὰ γραμμ.: ― Ἐπίρρ. -τως Εὐστ. 17. 6. ΙΙ. (συντίθεμαι) ὁ μὴ περιοριζόμενος ὑπ’ οὐδεμιᾶς συνθήκης, [[ἀτίθασος]], ὁ δῆμός ἐστιν [[ὄχλος]], ἀσυνθετώτατον [[πρᾶγμα]] τῶν ἁπάντων Δημ. 383. 6, πρβλ. Ἐπιστ. πρὸς Ρωμ. 1. 31: ― Ἐπίρρ. -τως Ἰουστῖν. Μ.
}}
{{bailly
|btext=ος, ον :<br />non composé, simple.<br />'''Étymologie:''' ἀ, [[σύνθετος]].
}}