View source for ούτε

{{grml
|mltxt=(ΑΜ [[οὔτε]])<br />(αρνητικό επίρρ. και [[συμπλεκτικός]] σύνδ. συν. [[διπλός]] ή [[πολλαπλός]] ο [[οποίος]] συνδέει παρατακτικά αρνητικές προτ. ή έννοιες) και όχι, και δεν (α. «[[ούτε]] πήγα, [[ούτε]] τηλεφώνησα» β. «[[οὔτε]] γὰρ ἵνα ἡ [[γένεσις]] μὴ ἐπιλείπῃ», <b>Αριστοτ.</b> γ. «[[οὔτε]] τι [[μάντις]] ἐὼν οὔτ' οἰωνῶν [[σάφα]] εἰδώς», <b>Ομ. Οδ.</b>)<br /><b>νεοελλ.</b><br />(αρνητικό [[μόριο]] ως επιδοτικό) [[ουδέ]] καν («δεν έμεινε [[ούτε]] [[ψίχουλο]]»)<br /><b>αρχ.</b><br />ΧΡΗΣΕΙΣ: 1. σε μία από τις δύο προτάσεις που συνδέονται με το [[ούτε]] μπορεί να εισαχθεί μερικότερη αρνητική [[πρόταση]] με το [[ουδέ]] («[[οὔτε]]... ἀπέφηνεν οὐδὲ παρέσχηται [[μάρτυρας]], οὔτ' αὖ τὸν ἀριθμὸν... ἐπανέφερεν», <b>Δημοσθ.</b>)<br /><b>2.</b> μερικές φορές με πολλές προτάσεις που εκφέρονται με το [[ούτε]], η τελευταία εκφέρεται εμφατικά με το [[ουδέ]] («[[οὔτε]] φάρμακα [[οὔτε]] καύσεις [[οὔτε]] τομαὶ οὐδ' αὖ ἐπωδαί», <b>Πλάτ.</b>)<br /><b>3.</b> [[μετά]] το [[ούτε]] ακολουθεί μερικές φορές καταφατική [[πρόταση]] με το <i>τε</i> («[[οὔτε]] γὰρ οἱ βάρβαροι ἄλκιμοί εἰσι, ὑμεῖς τε τὰ ἐς τὸν πόλεμον... ἀνήκετε», <b>Ηρόδ.</b>)<br /><b>4.</b> [[συχνά]] [[κατά]] ανακόλουθο [[σχήμα]] ακολουθείται από το <i>δε</i> («[[οὔτε]] πλοῖά ἐστιν οἷς ἀποπλευσούμεθα, μένουσι δὲ αὐτοῦ», <b>Ξεν.</b>)<br /><b>5.</b> όταν τα [[ούτε]] και [[μήτε]] βρίσκονται [[μαζί]] το καθένα διατηρεί τη δική του [[έννοια]] («ἀναιδὴς οὔτ' [[εἰμὶ]] [[μήτε]] γενοίμην» — [[ούτε]] [[είμαι]] [[αναιδής]] και [[μακάρι]] να μη γίνω.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> αρνητικό [[μόριο]] <span style="color: red;"><</span> <i>οὐ</i> <span style="color: red;">+</span> <i>τε</i> (<b>πρβλ.</b> [[μήτε]])].
}}