ἀσκάλευτος: Difference between revisions
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
(big3_7) |
(6) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{DGE | {{DGE | ||
|dgtxt=-ον agr. [[no escardado]] Sch.Theoc.10.14a. | |dgtxt=-ον agr. [[no escardado]] Sch.Theoc.10.14a. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-η, -ο (Μ [[ἀσκάλευτος]], -ον) [[σκαλεύω]]<br />ο [[ασκάλιστος]]<br /><b>νεοελλ.</b><br />(για τη [[φωτιά]]) αυτή που δεν τη συδαύλισαν, δεν την αναρρίπισαν («άφησε τη [[φωτιά]] ασκάλευτη»). | |||
}} | }} |
Revision as of 06:58, 29 September 2017
English (LSJ)
[ᾰ], ον,
A unhoed, Sch.Theoc.10.14. ἀσκαλεῶς· ἄλαν σκληρῶς, ἐπιμόν υς, Hsch. (i. e. ἀσκελέως).
German (Pape)
Spanish (DGE)
-ον agr. no escardado Sch.Theoc.10.14a.
Greek Monolingual
-η, -ο (Μ ἀσκάλευτος, -ον) σκαλεύω
ο ασκάλιστος
νεοελλ.
(για τη φωτιά) αυτή που δεν τη συδαύλισαν, δεν την αναρρίπισαν («άφησε τη φωτιά ασκάλευτη»).