κείνους δὲ κλαίω ξυμφορᾷ κεχρημένους (Euripides' Medea 347) → I weep for those who have suffered disaster
το (Μ ἰντύβιν)ο ίντυβος, το αντίδι.[ΕΤΥΜΟΛ. Βλ. λ. ίντυβος].