κακιστέος: Difference between revisions

From LSJ

Δαίμων ἐμαυτῷ γέγονα γήμας πλουσίαν → Malus sum mihimet ipse Genius, ducta divite → Ich stürzt' mich selbst ins Unglück durch die reiche Frau

Menander, Monostichoi, 132
(6_4)
 
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1")
 
(2 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{bailly
|btext=α, ον :<br /><i>adj. verb. de</i> [[κακίζω]] ; <i>au neutre</i> κακιστέον ([[ἐστί]]), on (ne) doit (pas) abandonner par lâcheté, acc..
}}
{{ls
{{ls
|lstext='''κᾰκιστέος''': -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ κακίζειν, Κλήμ. Ἀλ. 343. ΙΙ. κακιστέον, δεῖ κακίζειν, [[μετὰ]] αἰτ., Εὐρ. Ι. Α. 105.
|lstext='''κᾰκιστέος''': -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ κακίζειν, Κλήμ. Ἀλ. 343. ΙΙ. κακιστέον, δεῖ κακίζειν, [[μετὰ]] αἰτ., Εὐρ. Ι. Α. 105.
}}
{{mdlsj
|mdlsjtxt=κᾰκιστέος, ον verb. adj. of [[κακίζω]]<br />one must [[bring]] [[reproach]] on, τινά Eur.
}}
}}

Latest revision as of 21:15, 1 October 2022

French (Bailly abrégé)

α, ον :
adj. verb. de κακίζω ; au neutre κακιστέον (ἐστί), on (ne) doit (pas) abandonner par lâcheté, acc..

Greek (Liddell-Scott)

κᾰκιστέος: -α, -ον, ῥημ. ἐπίθ., ὃν δεῖ κακίζειν, Κλήμ. Ἀλ. 343. ΙΙ. κακιστέον, δεῖ κακίζειν, μετὰ αἰτ., Εὐρ. Ι. Α. 105.

Middle Liddell

κᾰκιστέος, ον verb. adj. of κακίζω
one must bring reproach on, τινά Eur.