ὑφεκτέον: Difference between revisions
From LSJ
νύμφην τ' ἄνυμφον παρθένον τ' ἀπάρθενον → wife unwed and virgin that is no virgin | bride that is no bride, virgin that is virgin no more | virgin wife and widowed maid | unwed bride and ravished virgin
m (Text replacement - "<span class="sense"><span class="bld">A<\/span> (?s)(?!.*<span class="bld">)(.*)(<\/span>)(\n}})" to "$1$3") |
m (Text replacement - "(?s)(\n{{ls\n\|lstext.*}})(\n{{.*}})(\n{{elru.*}})" to "$3$1$2") |
||
Line 9: | Line 9: | ||
|Beta Code=u(fekte/on | |Beta Code=u(fekte/on | ||
|Definition=(ὑπέχω) [[one must support]], [[submit to]], δίκην <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>457e</span>; ὑ. τινὶ τῆς ἀνανδρίας αἰτίαν <span class="bibl">X.<span class="title">Lac.</span>9.5</span>; <b class="b3">ὑ. λόγον τινί</b> [[one must give]] account, <span class="bibl">Arist.<span class="title">APo.</span>77b5</span>. | |Definition=(ὑπέχω) [[one must support]], [[submit to]], δίκην <span class="bibl">Pl.<span class="title">R.</span>457e</span>; ὑ. τινὶ τῆς ἀνανδρίας αἰτίαν <span class="bibl">X.<span class="title">Lac.</span>9.5</span>; <b class="b3">ὑ. λόγον τινί</b> [[one must give]] account, <span class="bibl">Arist.<span class="title">APo.</span>77b5</span>. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ὑφεκτέον:''' adj. verb. к [[ὑπέχω]]. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Line 15: | Line 18: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ὑφεκτέον:''' ρημ. επίθ. του [[ὑπέχω]], αυτό το οποίο πρέπει να λογοδοτήσει, σε Πλάτ. | |lsmtext='''ὑφεκτέον:''' ρημ. επίθ. του [[ὑπέχω]], αυτό το οποίο πρέπει να λογοδοτήσει, σε Πλάτ. | ||
}} | }} |
Revision as of 22:10, 3 October 2022
English (LSJ)
(ὑπέχω) one must support, submit to, δίκην Pl.R.457e; ὑ. τινὶ τῆς ἀνανδρίας αἰτίαν X.Lac.9.5; ὑ. λόγον τινί one must give account, Arist.APo.77b5.
Russian (Dvoretsky)
ὑφεκτέον: adj. verb. к ὑπέχω.
Greek (Liddell-Scott)
ὑφεκτέον: ῥημ. ἐπίθ. τοῦ ὑπέχω, δεῖ ὑπέχειν..., δίκην Πλάτ. Πολ. 457Ε· ὑφ. τινὶ τῆς ἀνανδρίας αἰτίαν Ξεν. Λακ. 9. 5· ὑφ. λόγον, πρέπει τις νὰ δώσῃ λόγον, Ἀριστ. Ἀναλυτ. Ὕστ. 1. 12, 2.
Greek Monotonic
ὑφεκτέον: ρημ. επίθ. του ὑπέχω, αυτό το οποίο πρέπει να λογοδοτήσει, σε Πλάτ.