συνοικείωσις: Difference between revisions
Σοφὸς γὰρ οὐδείς, ὃς τὰ πάντα προσκοπεῖ → Omnia vel sapiens nemo est, qui prospexerit → Denn keinen Weisen gibt's, der alles sieht vorher
(6_11) |
m (LSJ1 replacement) |
||
| (9 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=synoikeiosis | |Transliteration C=synoikeiosis | ||
|Beta Code=sunoikei/wsis | |Beta Code=sunoikei/wsis | ||
|Definition=εως, ἡ, < | |Definition=-εως, ἡ,<br><span class="bld">A</span> [[binding together]], [[bringing into combination]], in Astrol. sense, Ptol.''Tetr.''50, ''Cat.Cod.Astr.''1.114.<br><span class="bld">2</span> a figure in Rhetoric, [[whereby heterogeneous things were combined]] or [[attributed to one person]]. Arist.''Rh.Al.''1425b38, Rutil.2.9, Quint.''Inst.''9.3.64.<br><span class="bld">3</span> [[allegorical identification]], in plural, Phld.''Piet.''14, 15. | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''συνοικείωσις''': ἡ, τὸ συνοικειοῦν, συνάπτειν, [[συνδυασμός]], ἐπὶ ἀστρολογικῆς σημασίας, Πτολ. Τετράβ. 1, σ. 50, κτλ. 2) [[σχῆμα]] ῥητορικόν, δι’ οὗ ἑτερογενῆ πράγματα συνδέονται ἢ ἀποδίδονται εἰς τὸ αὐτὸ [[πρόσωπον]], Ἀριστ. Ρητορ. πρ. Ἀλέξ. 4, 1, Rutil. Lup. 2. 9, Quintil, 9. 3, 64. | |lstext='''συνοικείωσις''': ἡ, τὸ συνοικειοῦν, συνάπτειν, [[συνδυασμός]], ἐπὶ ἀστρολογικῆς σημασίας, Πτολ. Τετράβ. 1, σ. 50, κτλ. 2) [[σχῆμα]] ῥητορικόν, δι’ οὗ ἑτερογενῆ πράγματα συνδέονται ἢ ἀποδίδονται εἰς τὸ αὐτὸ [[πρόσωπον]], Ἀριστ. Ρητορ. πρ. Ἀλέξ. 4, 1, Rutil. Lup. 2. 9, Quintil, 9. 3, 64. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''συνοικείωσις:''' εως ἡ досл. сближение, рит. связывание, сочетание (μὴ προσόντων Arst.). | |||
}} | |||
{{pape | |||
|ptext=ἡ, <i>die [[Mitzueignung]]</i>, bes. als rhetorische [[Figur]], wenn ganz verschiedenartige [[Dinge]] durch den [[Ausdruck]] [[verbunden]] oder einer [[Person]] [[beigelegt]] [[werden]], [[Rutil]]. <i>Lup</i>. 2.9, Quint. 9.3.64. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 10:28, 25 August 2023
English (LSJ)
-εως, ἡ,
A binding together, bringing into combination, in Astrol. sense, Ptol.Tetr.50, Cat.Cod.Astr.1.114.
2 a figure in Rhetoric, whereby heterogeneous things were combined or attributed to one person. Arist.Rh.Al.1425b38, Rutil.2.9, Quint.Inst.9.3.64.
3 allegorical identification, in plural, Phld.Piet.14, 15.
Greek (Liddell-Scott)
συνοικείωσις: ἡ, τὸ συνοικειοῦν, συνάπτειν, συνδυασμός, ἐπὶ ἀστρολογικῆς σημασίας, Πτολ. Τετράβ. 1, σ. 50, κτλ. 2) σχῆμα ῥητορικόν, δι’ οὗ ἑτερογενῆ πράγματα συνδέονται ἢ ἀποδίδονται εἰς τὸ αὐτὸ πρόσωπον, Ἀριστ. Ρητορ. πρ. Ἀλέξ. 4, 1, Rutil. Lup. 2. 9, Quintil, 9. 3, 64.
Russian (Dvoretsky)
συνοικείωσις: εως ἡ досл. сближение, рит. связывание, сочетание (μὴ προσόντων Arst.).
German (Pape)
ἡ, die Mitzueignung, bes. als rhetorische Figur, wenn ganz verschiedenartige Dinge durch den Ausdruck verbunden oder einer Person beigelegt werden, Rutil. Lup. 2.9, Quint. 9.3.64.
