ἀναφορεύς: Difference between revisions

From LSJ

Ἄνθρωπος ὢν ἥμαρτον· οὐ θαυμαστέον → Being human I made a mistake; there is nothing remarkable about it.

Menander, Fragmenta, 499
m (Text replacement - "<span class="bibl">LXX" to "<span class="bibl">LXX")
m (LSJ1 replacement)
 
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=anaforeys
|Transliteration C=anaforeys
|Beta Code=a)naforeu/s
|Beta Code=a)naforeu/s
|Definition=ὁ, <span class="sense"><span class="bld">A</span> [[bearer]], [[bearing-pole]], <span class="bibl">[[LXX]] <span class="title">Ex.</span>25.12(13)</span> sq., al. </span><span class="sense"><span class="bld">II</span> = [[τελαμών]], <span class="bibl">Eust.243.31</span>.</span>
|Definition=ὁ,<br><span class="bld">A</span> [[bearer]], [[bearing-pole]], [[LXX]] ''Ex.''25.12(13) sq., al.<br><span class="bld">II</span> = [[τελαμών]], Eust.243.31.
}}
}}
{{DGE
{{DGE

Latest revision as of 11:05, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀναφορεύς Medium diacritics: ἀναφορεύς Low diacritics: αναφορεύς Capitals: ΑΝΑΦΟΡΕΥΣ
Transliteration A: anaphoreús Transliteration B: anaphoreus Transliteration C: anaforeys Beta Code: a)naforeu/s

English (LSJ)

ὁ,
A bearer, bearing-pole, LXX Ex.25.12(13) sq., al.
II = τελαμών, Eust.243.31.

Spanish (DGE)

-έως, ὁ
1 plu. andas ποιήσεις δὲ ἀναφορεῖς ξύλα ἄσηπτα LXX Ex.25.13, cf. Nu.4.6
de la Cruz, ὁ ἀληθινὸς βότρυς, ὁ ἐπὶ τῶν ξυλίνων ἀναφορέων ἑαυτὸν δείξας Gr.Nyss.Hom.in Cant.98.14.
2 sg. como sinónimo de τελαμών correaje Eust.243.31.

German (Pape)

[Seite 214] ὁ, ein jedes Werkzeug, an dem etwas aufgehängt und getragen wird, Tragseil; auch ein Querholz, das über die Schultern gelegt wird, um an den Enden desselben aufgehängte Lasten zu tragen, wie eine Wassertrage, LXX.

Greek (Liddell-Scott)

ἀναφορεύς: έως, ὁ, ὁ ἀνέχων, ὁ ἀναβαστάζων. 1) μακρὸν ξύλον, «μανέλλα», πρὸς μετακομιδὴν βαρέων πραγμάτων, «ποιήσεις δὲ ἀναφορεῖς ξύλα ἄσηπτα» Ἑβδ. (Ἔξοδ. κε΄, 12). «Εἰσάξεις τοὺς ἀναφορεῖς εἰς τοὺς δακτυλίους (τῆς κιβωτοῦ)» κτλ., αὐτόθι 13· ἴδε ἀνάφορος 2) = τελαμών, «τελαμὼν δὲ ξίφους ἢ ἀσπίδος ὁ ἀναφορεύς», Εὐστ.