apostata: Difference between revisions
From LSJ
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
(D_1) |
(CSV import) |
||
(3 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 1: | Line 1: | ||
{{LaEn | |||
|lnetxt=apostata apostatae N M :: apostate; bad/wicked man | |||
}} | |||
{{Lewis | {{Lewis | ||
|lshtext=<b>ăpostăta</b>: ae, m., = [[ἀποστάτης]],<br /><b>I</b> an [[apostate]] (eccl. Lat.).<br /><b>I</b> Lit., Tert. adv. Marc. 5, 11; Sedul. 5, 138; Cod. Th. 16, 7, 1. —<br /><b>II</b> In gen., a [[bad]], [[wicked]] [[man]]: qui dicit regi, [[apostata]], Vulg. Job. 34, 18: [[homo]] [[apostata]], vir [[inutilis]] etc., ib. Prov. 6, 12. | |lshtext=<b>ăpostăta</b>: ae, m., = [[ἀποστάτης]],<br /><b>I</b> an [[apostate]] (eccl. Lat.).<br /><b>I</b> Lit., Tert. adv. Marc. 5, 11; Sedul. 5, 138; Cod. Th. 16, 7, 1. —<br /><b>II</b> In gen., a [[bad]], [[wicked]] [[man]]: qui dicit regi, [[apostata]], Vulg. Job. 34, 18: [[homo]] [[apostata]], vir [[inutilis]] etc., ib. Prov. 6, 12. | ||
Line 4: | Line 7: | ||
{{Gaffiot | {{Gaffiot | ||
|gf=<b>ăpostăta</b>, æ, m. ([[ἀποστάτης]]), apostat : Cod. Th. 16, 7, 7 ; Eccl. | |gf=<b>ăpostăta</b>, æ, m. ([[ἀποστάτης]]), apostat : Cod. Th. 16, 7, 7 ; Eccl. | ||
}} | |||
{{Georges | |||
|georg=apostata, ae, m. ([[ἀποστάτης]]), der Abtrünnige vom Glauben, der Apostat, Tertull. de pudic. 9 u.a. Eccl. | |||
}} | |||
{{LaZh | |||
|lnztxt=*apostata, ae. m. :: [[背敎者]] | |||
}} | }} |
Latest revision as of 16:10, 12 June 2024
Latin > English
apostata apostatae N M :: apostate; bad/wicked man
Latin > English (Lewis & Short)
ăpostăta: ae, m., = ἀποστάτης,
I an apostate (eccl. Lat.).
I Lit., Tert. adv. Marc. 5, 11; Sedul. 5, 138; Cod. Th. 16, 7, 1. —
II In gen., a bad, wicked man: qui dicit regi, apostata, Vulg. Job. 34, 18: homo apostata, vir inutilis etc., ib. Prov. 6, 12.
Latin > French (Gaffiot 2016)
ăpostăta, æ, m. (ἀποστάτης), apostat : Cod. Th. 16, 7, 7 ; Eccl.
Latin > German (Georges)
apostata, ae, m. (ἀποστάτης), der Abtrünnige vom Glauben, der Apostat, Tertull. de pudic. 9 u.a. Eccl.
Latin > Chinese
*apostata, ae. m. :: 背敎者