ὁριστικός: Difference between revisions

From LSJ

Ῥᾳθυμίας περίφευγε (γὰρ φεῦγε) καὶ κακοὺς φίλους → Malos amicos et levitatem omnem fuge → Die schlechten Freunde meide und Vergnügungssucht

Menander, Monostichoi, 467
(13_2)
(6_11)
Line 12: Line 12:
{{pape
{{pape
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0378.png Seite 378]] zum Begränzen, Begriffsbestimmen gehörig, [[λόγος]], Arist., u. Sp., auch im adv.; – ἡ ὁριστική, sc. [[ἔγκλισις]], modus indicativus, Gramm.
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0378.png Seite 378]] zum Begränzen, Begriffsbestimmen gehörig, [[λόγος]], Arist., u. Sp., auch im adv.; – ἡ ὁριστική, sc. [[ἔγκλισις]], modus indicativus, Gramm.
}}
{{ls
|lstext='''ὁριστικός''': -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τὸν ὁρισμόν, [[λόγος]] Ἀριστ. π. Ψυχῆς 2. 2, 1, κ. ἀλλ.˙ [[δύναμις]] Πλούτ. 2. 1026C. ΙΙ. ἡ ὁριστικὴ (δηλ. [[ἔγκλισις]]), modus indicativus, Γραμμ.˙ - Ἐπιρρ. -κῶς, Σχόλ. εἰς Εὐρ. Ἑκάβ. 88.
}}
}}

Revision as of 09:18, 5 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ὁριστικός Medium diacritics: ὁριστικός Low diacritics: οριστικός Capitals: ΟΡΙΣΤΙΚΟΣ
Transliteration A: horistikós Transliteration B: horistikos Transliteration C: oristikos Beta Code: o(ristiko/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A of or for defining, λόγος Arist.de An.413a14,al. ; δύναμις Plu.2.1026d ; διδασκαλία Gal.1.307: -κή, ἡ, art of definition, Ammon. in APr.7.32, Elias in Porph.3.28. Adv. -κῶς by definition, Hermog.Stat.3, Syrian.in Metaph.12.12 : Comp. -κώτερον, ἐπιδραμεῖν Gal.7.463.    2 giving definite form to, c. gen., Olymp. in Mete.275.22.    II ἡ ὁριστική (sc. ἔγκλισις), indicative mood, D.T.638.7, A.D.Synt.31.14 ; -κὰ ῥήματα indicative verbs, Id.Adv.124.9 ; -κὴ προφορά ib.123.12. Adv. -κῶς in the indicative mood, Phryn.337, Sch.E.Hec.87.

German (Pape)

[Seite 378] zum Begränzen, Begriffsbestimmen gehörig, λόγος, Arist., u. Sp., auch im adv.; – ἡ ὁριστική, sc. ἔγκλισις, modus indicativus, Gramm.

Greek (Liddell-Scott)

ὁριστικός: -ή, -όν, ὁ ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς τὸν ὁρισμόν, λόγος Ἀριστ. π. Ψυχῆς 2. 2, 1, κ. ἀλλ.˙ δύναμις Πλούτ. 2. 1026C. ΙΙ. ἡ ὁριστικὴ (δηλ. ἔγκλισις), modus indicativus, Γραμμ.˙ - Ἐπιρρ. -κῶς, Σχόλ. εἰς Εὐρ. Ἑκάβ. 88.