ἐπέοικα

English (LSJ)

   A to be like, suit, c. dat. pers., ὅς τις οἷ τ' ἐπέοικε Il.9.392: elsewh. impers., it is fit, proper, c. dat. pers. et inf., σφῶϊν μέν τ' ἐπέοικε . . ἑστάμεν 4.341; νέῳ δέ τε πάντ' ἐπέοικε . . κεῖσθαι 'tis a seemly thing for a young man to lie dead, 22.71, cf. Pi.N.7.95: c. acc. pers. et inf., λαοὺς δ' οὐκ ἐπέοικε . . ταῦτ' ἐπαγείρειν Il.1.126; ὅν τ' ἐπέοικε βουλὰς βουλεύειν 10.146: with inf. understood, ἀποδάσσομαι ὅσσ' ἐπέοικε [ἀποδάσασθαι] 24.595; οὔτ' οὖν ἐσθῆτος δευήσεαι οὔτε τευ ἄλλου, ὧν ἐπέοιχ' ἱκέτην . . ἀντιάσαντα [μὴ δεύεσθαι] Od.6.193.    II part. pl., ἐπεικότα seemly, fit, τινί A.Ch.669, cf. S.Ichn.271.    III resemble, c. dat., Arr.An.1.12.2, 2.7.8; ἀριθμῷ πάντ' ἐ. Pythag. ap. S.E.M.4.2.