ἐξεσθίω: Difference between revisions
Νόσον δὲ κρεῖττόν ἐστιν ἢ λύπην φέρειν → Morbum quam tristitatem exantles facilius → Es lässt sich leichter krank sein als betrübt
(13_4) |
(6_13b) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0879.png Seite 879]] (s. [[ἐσθίω]]), herausessen, verzehren, Arist. H. A. 5, 22; fut. [[ἐξέδομαι]], Ar. Equ. 1027; perf. ἐξεδήδοκα, Vesp. 925, ἐκ τῶν [[πόλεων]] τὸ [[σκίρον]], u. Plut.; aor. [[ἐκφαγεῖν]], Epimenid. bei Plut. Sol. 12; Ar. Equ. 695 u. A. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0879.png Seite 879]] (s. [[ἐσθίω]]), herausessen, verzehren, Arist. H. A. 5, 22; fut. [[ἐξέδομαι]], Ar. Equ. 1027; perf. ἐξεδήδοκα, Vesp. 925, ἐκ τῶν [[πόλεων]] τὸ [[σκίρον]], u. Plut.; aor. [[ἐκφαγεῖν]], Epimenid. bei Plut. Sol. 12; Ar. Equ. 695 u. A. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐξεσθίω''': μέλλ. ἐξέδομαι: πρκμ. ἐξεδήδοκα: ἀόρ. ἐξέφᾰγον: ― [[τρώγω]], [[κατατρώγω]], [[τρώγω]] ἐντελῶς, ἐξέδεταί σου τοὔψον Ἀριστοφ. Ἱππ. 1032· ἐκ τῶν [[πόλεων]] τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν Σφ. 925· εἰ μή σ’ ἐκφάγω ἐκ τῆσδε τῆς γῆς Ἱππ. 698· ἐξεσθίουσι τὰ πτερὰ αἱ μέλιτται Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 22, 13. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 11:14, 5 August 2017
English (LSJ)
fut. ἐξέδομαι: pf. ἐξεδήδοκα: aor. ἐξέφαγον:—
A eat away, eat up, ἐξέδεταί σου τοὔψον Ar.Eq.1032, cf. Epimenid.10; ἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν Id.V.925; ἐὰν μή σ' ἐκφάγω ἐκ τῆσδε τῆς γῆς Id.Eq.698; ἐξεσθίουσι αὐτὰ (the grubs) αἱ μέλιτται Arist.HA554b4, cf. Dsc.Eup.1.150.
German (Pape)
[Seite 879] (s. ἐσθίω), herausessen, verzehren, Arist. H. A. 5, 22; fut. ἐξέδομαι, Ar. Equ. 1027; perf. ἐξεδήδοκα, Vesp. 925, ἐκ τῶν πόλεων τὸ σκίρον, u. Plut.; aor. ἐκφαγεῖν, Epimenid. bei Plut. Sol. 12; Ar. Equ. 695 u. A.
Greek (Liddell-Scott)
ἐξεσθίω: μέλλ. ἐξέδομαι: πρκμ. ἐξεδήδοκα: ἀόρ. ἐξέφᾰγον: ― τρώγω, κατατρώγω, τρώγω ἐντελῶς, ἐξέδεταί σου τοὔψον Ἀριστοφ. Ἱππ. 1032· ἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν Σφ. 925· εἰ μή σ’ ἐκφάγω ἐκ τῆσδε τῆς γῆς Ἱππ. 698· ἐξεσθίουσι τὰ πτερὰ αἱ μέλιτται Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 22, 13.
