χαυνότης: Difference between revisions
Γυνὴ δ' ὅλως οὐ συμφέρον βουλεύεται → Nulla umquam spectat mulier, utile quod siet → Die Frau sinnt gänzlich nicht auf das, was nützlich ist
(13_4) |
(6_12) |
||
Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1341.png Seite 1341]] ητος, ἡ, Schlaffheit, lockeres, loses Wesen; von der Erde Xen. oec. 19, 11; – übertr., Nachlässigkeit, Liederlichkeit, auch Thorheit, Stolz, Aufgeblasenheit; οὐ δυνάμενον χαυνότητα ἀνοήτου ψυχῆς ἀπαλλάττειν Plat. Theaet. 175 b; Arist. eth. 2, 7. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-1341.png Seite 1341]] ητος, ἡ, Schlaffheit, lockeres, loses Wesen; von der Erde Xen. oec. 19, 11; – übertr., Nachlässigkeit, Liederlichkeit, auch Thorheit, Stolz, Aufgeblasenheit; οὐ δυνάμενον χαυνότητα ἀνοήτου ψυχῆς ἀπαλλάττειν Plat. Theaet. 175 b; Arist. eth. 2, 7. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''χαυνότης''': -ητος, ἡ, τὸ πορῶδες, τὸ σπογγῶδες, τῆς γῆς Ξεν. Οἰκ. 19. 11· τάφρου Πλουτ. Πύρρ. 28· ἐπὶ χιόνος, ὁ αὐτ. 2. 649C· ἐπὶ ἀφροῦ, [[αὐτόθι]] 99Β. ΙΙ. μεταφορ., κενὴ [[ἀλαζονεία]], [[ματαιοφροσύνη]], ἀνοήτου ψυχῆς Πλάτ. Θεαίτ. 175Β· ἀντίθετον τῷ [[μεγαλοψυχία]], Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 2. 7, 7. | |||
}} | }} |
Revision as of 11:16, 5 August 2017
English (LSJ)
ητος, ἡ,
A porousness, sponginess, τῆς γῆς interpol. in X.Oec.19.11; τάφρου Plu.Pyrrh.28; of snow, Id.2.649c; of foam, ib.99b. 2 looseness of a bandage, Gal(?). ap.Orib.46.1.15. II metaph., empty conceit, vanity, ἀνοήτου ψυχῆς Pl.Tht.175b; opp. μεγαλοψυχία, Arist.EN1107b23.
German (Pape)
[Seite 1341] ητος, ἡ, Schlaffheit, lockeres, loses Wesen; von der Erde Xen. oec. 19, 11; – übertr., Nachlässigkeit, Liederlichkeit, auch Thorheit, Stolz, Aufgeblasenheit; οὐ δυνάμενον χαυνότητα ἀνοήτου ψυχῆς ἀπαλλάττειν Plat. Theaet. 175 b; Arist. eth. 2, 7.
Greek (Liddell-Scott)
χαυνότης: -ητος, ἡ, τὸ πορῶδες, τὸ σπογγῶδες, τῆς γῆς Ξεν. Οἰκ. 19. 11· τάφρου Πλουτ. Πύρρ. 28· ἐπὶ χιόνος, ὁ αὐτ. 2. 649C· ἐπὶ ἀφροῦ, αὐτόθι 99Β. ΙΙ. μεταφορ., κενὴ ἀλαζονεία, ματαιοφροσύνη, ἀνοήτου ψυχῆς Πλάτ. Θεαίτ. 175Β· ἀντίθετον τῷ μεγαλοψυχία, Ἀριστ. Ἠθ. Νικ. 2. 7, 7.