ψαῖσμα: Difference between revisions
From LSJ
Μακάριος, ὅστις οὐσίαν καὶ νοῦν ἔχει → Felix, qui mentem cum divitiis possidet → Glückselig, wer Vermögen und Vernunft besitzt
(6_21) |
(47c) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ψαῖσμα''': τό, «σῖτον ὀλίγον» Ἡσύχ. | |lstext='''ψαῖσμα''': τό, «σῖτον ὀλίγον» Ἡσύχ. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=και ψαῑμα, τὸ, Α [[ψαίω]]<br /><i>([[κατά]] τον <b>Ησύχ.</b>)</i> «σῑτον ὀλίγον». | |||
}} | }} |
Revision as of 06:15, 29 September 2017
English (LSJ)
σῖτον ὀλίγον, Hsch., cf. ψαῖμα, ψαίνυσμα.
German (Pape)
[Seite 1389] τό, ein kleines abgeriebenes, abgebrochenes Stück, wie ψῆγμα, Hesych.
Greek (Liddell-Scott)
ψαῖσμα: τό, «σῖτον ὀλίγον» Ἡσύχ.