λαγοδαίτης: Difference between revisions
(5) |
m (elru replacement) |
||
| (12 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=lagodaitis | |Transliteration C=lagodaitis | ||
|Beta Code=lagodai/ths | |Beta Code=lagodai/ths | ||
|Definition= | |Definition=λαγοδαίτου, ὁ, ([[δαίω]] B) [[hare-devourer]], A. ''Ag.''123 (lyr.). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0003.png Seite 3]] Hafen fressend, vom Adler, Aesch. Ag. 122. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-02-0003.png Seite 3]] Hafen fressend, vom Adler, Aesch. Ag. 122. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ου (ὁ) :<br />[[qui mange des lièvres]].<br />'''Étymologie:''' [[λαγώς]], δαίνυμαι. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''λᾰγοδαίτης:''' дор. λᾰγοδαίτᾱς, ου ὁ (об орле) пожирающий зайцев Aesch. | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''λᾰγοδαίτης''': -ου, ὁ, ([[δαίω]]) ὁ κατατρώγων τοὺς λαγωούς, ἐπὶ ἀετοῦ, Αἰσχύλ. Ἀγ. 123 (Λυρ.). | |lstext='''λᾰγοδαίτης''': -ου, ὁ, ([[δαίω]]) ὁ κατατρώγων τοὺς λαγωούς, ἐπὶ ἀετοῦ, Αἰσχύλ. Ἀγ. 123 (Λυρ.). | ||
}} | }} | ||
{{grml | {{grml | ||
| Line 24: | Line 27: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''λᾰγοδαίτης:''' -ου, ὁ ([[δαίω]]), αυτός που κατατρώει λαγούς, σε Αισχύλ. | |lsmtext='''λᾰγοδαίτης:''' -ου, ὁ ([[δαίω]]), αυτός που κατατρώει λαγούς, σε Αισχύλ. | ||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=λᾰγο-[[δαίτης]], ου, ὁ, [[δαίω]]<br />[[hare]]-devourer, Aesch. | |||
}} | }} | ||
Latest revision as of 22:11, 21 March 2024
English (LSJ)
λαγοδαίτου, ὁ, (δαίω B) hare-devourer, A. Ag.123 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 3] Hafen fressend, vom Adler, Aesch. Ag. 122.
French (Bailly abrégé)
ου (ὁ) :
qui mange des lièvres.
Étymologie: λαγώς, δαίνυμαι.
Russian (Dvoretsky)
λᾰγοδαίτης: дор. λᾰγοδαίτᾱς, ου ὁ (об орле) пожирающий зайцев Aesch.
Greek (Liddell-Scott)
λᾰγοδαίτης: -ου, ὁ, (δαίω) ὁ κατατρώγων τοὺς λαγωούς, ἐπὶ ἀετοῦ, Αἰσχύλ. Ἀγ. 123 (Λυρ.).
Greek Monolingual
λαγοδαίτης, ὁ (Α)
(για αετό) αυτός που κατατρώγει τους λαγούς.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λαγώς + -δαίτης (< δαίομαι «διαιρώ, χωρίζω»), πρβλ κρεο-δαίτης, χρηματο-δαίτης].
Greek Monotonic
λᾰγοδαίτης: -ου, ὁ (δαίω), αυτός που κατατρώει λαγούς, σε Αισχύλ.