ῥοπτός

English (LSJ)

ῥοπτή, ῥοπτόν, (ῥόφω) = ῥοφητός, Hp. ap. Gal.19.136.

German (Pape)

[Seite 849] adj. verb. zu ῥοφέω, geschlürft, zu schlürfen, Galen.

Greek (Liddell-Scott)

ῥοπτός: -ή, -όν, ῥηματ. ἐπίθ. τοῦ ῥοφῶ, = ῥοφητός, «ῥοπτῶν, ῥοφημάτων, ἢ πάντων τῶν ὁπωσοῦν ῥοφουμένων» Γαλην. Λεξ. Ἱππ. 554.

Greek Monolingual

-ή, -όν, Α
αυτός που χρησιμοποιείται ως ρόφημα.
[ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για συνεπτυγμένο τ. του ῥοφητός (> ῥοφτός > ῥοπτός), βλ. και λ. ῥόμμα.