ἀμφίθηκτος: Difference between revisions
Ἑαυτὸν οὐδεὶς ὁμολογεῖ κακοῦργος ὤν → Nemo maleficus se fatetur maleficum → Von sich gibt keiner zu, dass er ein Schurke ist
m (Text replacement - "(?s)({{ls\n\|lstext.*}}\n)({{bailly.*}}\n)" to "$2$1") |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?:<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| (One intermediate revision by the same user not shown) | |||
| Line 17: | Line 17: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ος, ον :<br />aiguisé des deux côtés.<br />'''Étymologie:''' [[ἀμφί]], [[θήγω]]. | |btext=ος, ον :<br />[[aiguisé des deux côtés]].<br />'''Étymologie:''' [[ἀμφί]], [[θήγω]]. | ||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''ἀμφίθηκτος:''' [[отточенный с обеих сторон]], [[обоюдоострый]] ([[ξίφος]] Soph.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
| Line 27: | Line 30: | ||
{{lsm | {{lsm | ||
|lsmtext='''ἀμφίθηκτος:''' -ον, ακονισμένος και από τις [[δύο]] πλευρές, [[δίστομος]], σε Σοφ.· ομοίως, ἀμφῑ-θηγής, <i>-ές</i> ([[θήγω]]), σε Ανθ. | |lsmtext='''ἀμφίθηκτος:''' -ον, ακονισμένος και από τις [[δύο]] πλευρές, [[δίστομος]], σε Σοφ.· ομοίως, ἀμφῑ-θηγής, <i>-ές</i> ([[θήγω]]), σε Ανθ. | ||
}} | }} | ||
{{mdlsj | {{mdlsj | ||
|mdlsjtxt=[[θήγω]]<br />[[sharpened]] on [[both]] sides, two-[[edged]], Soph. | |mdlsjtxt=[[θήγω]]<br />[[sharpened]] on [[both]] sides, two-[[edged]], Soph. | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 15:20, 8 January 2023
English (LSJ)
ον, = ἀμφιθηγής (sharpened on both sides, two-edged), AP 6.94 (Phil.).
Spanish (DGE)
-ον de doble filo ξίφος S.Ant.1309.
German (Pape)
[Seite 139] dasselbe, eigtl. auf beiden Seiten geschärft, ξίφος Soph. Ant. 1309, Schol. δίστομος.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
aiguisé des deux côtés.
Étymologie: ἀμφί, θήγω.
Russian (Dvoretsky)
ἀμφίθηκτος: отточенный с обеих сторон, обоюдоострый (ξίφος Soph.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀμφίθηκτος: -ον, ὁ τεθηγμένος, ἠκονημένος ἑκατέρωθεν, δίστομος, ξίφος Σοφ. Ἀντ. 1309: - οὕτως, ἀμφιθηγής, ές, σάγαρις Ἀνθ. Π. 6. 94.
Greek Monolingual
ἀμφίθηκτος, -ον (Α)
ο αμφιθηγής.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀμφι- -θηκτος < θ. θηγ-, θήγω + κατάλ. -τος].
Greek Monotonic
ἀμφίθηκτος: -ον, ακονισμένος και από τις δύο πλευρές, δίστομος, σε Σοφ.· ομοίως, ἀμφῑ-θηγής, -ές (θήγω), σε Ανθ.
