ἀκακούργητος

English (LSJ)

ἀκακούργητον, uncorrupted, Harp. s.v. διάσειστος; undamaged, φορτία σῶα καὶ ἀκακούργητα PLond.3.948.8 (iii A. D.).

Spanish (DGE)

-ον
I 1indemne, no dañado de cargamentos παραδώσω τὸν γόμον ... σῶον ἀκακούργητον PWarren 5.9 (II d.C.), cf. PRoss.Georg.2.18.129 (II d.C.), SB 11552.38, POxy.2125.29 (ambos III d.C.).
2 que es objeto de trampas ref. a los dados, Harp.δ 49.
II inocente, cándido γέγονας ... ἄμεμπτος καὶ ἀκακούργητος Rom.Mel.44.ιγʹ.7.2.
III adv. ἀκακουργήτως = inocentemente, sin malicia Epiph.Const.Anc.56.

Greek (Liddell-Scott)

ἀκᾰκούργητος: -ον, ὁ μὴ κακουργηθείς. ὁ Ἁρποκρ. καὶ Ἐτυμ. Μ. ἐν λέξει διάσειστος. - Ἐπίρρ. -τως, Ἐπιφάν.

Greek Monolingual

ἀκακούργητος, -ον (AM) κακουργῶ
μσν.
1. αυτός που δεν έχει υποστεί κακουργία
2. ο άδολος, ο απλός
αρχ.
ο αβλαβής.

German (Pape)

unverdorben, B.A. 238; cf. Harp. v. διάσειστος.