θοινατικός: Difference between revisions
(6_10) |
m (LSJ1 replacement) |
||
(15 intermediate revisions by the same user not shown) | |||
Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=thoinatikos | |Transliteration C=thoinatikos | ||
|Beta Code=qoinatiko/s | |Beta Code=qoinatiko/s | ||
|Definition= | |Definition=θοινατική, θοινατικόν, [[of a feast]] or [[for a feast]], X.Oec.9.7 ([[varia lectio|v.l.]] [[θοινατητικός]]). | ||
}} | }} | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1213.png Seite 1213]] zum Schmause gehörig, ὄργανα Xen. Oec. 9, 7. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-1213.png Seite 1213]] zum Schmause gehörig, ὄργανα Xen. Oec. 9, 7. | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=ή, όν :<br />[[qui concerne les festins]], [[de festin]].<br />'''Étymologie:''' [[θοίνη]]. | |||
}} | |||
{{elru | |||
|elrutext='''θοινᾱτικός:''' [[пиршественный]], [[обеденный]] (ὄργανα Xen.). | |||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''θοινατικός''': -ή, -όν, ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς [[συμπόσιον]], Ξεν. Οἰκ. 9. 7. | |lstext='''θοινατικός''': -ή, -όν, [[ἀνήκων]] ἢ ἁρμόζων εἰς [[συμπόσιον]], Ξεν. Οἰκ. 9. 7. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=[[θοινατικός]], -ή, -όν (Α) [[θοινώ]]<br />αυτός που ανήκει ή αρμόζει στο [[συμπόσιο]] («θοινατικά ὄργανα», <b>Ξεν.</b>). | |||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''θοινᾱτικός:''' -ή, -όν, αυτός που χαρακτηρίζει ή αναφέρεται σε [[συμπόσιο]], σε Ξεν. | |||
}} | |||
{{mdlsj | |||
|mdlsjtxt=θοινᾱτικός, ή, όν, of or for a [[feast]], Xen. [from [[θοινάω]]] | |||
}} | }} |
Latest revision as of 09:19, 25 August 2023
English (LSJ)
θοινατική, θοινατικόν, of a feast or for a feast, X.Oec.9.7 (v.l. θοινατητικός).
German (Pape)
[Seite 1213] zum Schmause gehörig, ὄργανα Xen. Oec. 9, 7.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui concerne les festins, de festin.
Étymologie: θοίνη.
Russian (Dvoretsky)
θοινᾱτικός: пиршественный, обеденный (ὄργανα Xen.).
Greek (Liddell-Scott)
θοινατικός: -ή, -όν, ἀνήκων ἢ ἁρμόζων εἰς συμπόσιον, Ξεν. Οἰκ. 9. 7.
Greek Monolingual
θοινατικός, -ή, -όν (Α) θοινώ
αυτός που ανήκει ή αρμόζει στο συμπόσιο («θοινατικά ὄργανα», Ξεν.).
Greek Monotonic
θοινᾱτικός: -ή, -όν, αυτός που χαρακτηρίζει ή αναφέρεται σε συμπόσιο, σε Ξεν.