κλόπιμος: Difference between revisions

From LSJ

Δίκαιος ἐὰν ᾖς, πανταχοῦ τῷ τρόπῳ χρήσῃ νόμῳ († λαληθήσῃ) → Si iustus es pro lege tibi mores erunt → Bist du gerecht, ist dein Charakter dir Gesetz (wirst du in aller Munde sein)

Menander, Monostichoi, 135
(6_16)
m (LSJ1 replacement)
 
(7 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 8: Line 8:
|Transliteration C=klopimos
|Transliteration C=klopimos
|Beta Code=klo/pimos
|Beta Code=klo/pimos
|Definition=<b class="b3">ον</b> (η, ον <span class="bibl">Ps.-Phoc.135</span>), <span class="sense"><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;<span class="bld">A</span> <b class="b2">thievish</b>, χεῖρες <span class="bibl">Id.154</span>, <span class="title">APl.</span>4.193 (Phil.); <b class="b2">gotten by fraud</b>, παραθήκη <span class="bibl">Ps.-Phoc.135</span>. Adv. -μως <span class="bibl">Man.5.298</span>.</span>
|Definition=[[ον]] (η, ον Ps.-Phoc.135), [[thievish]], χεῖρες Id.154, ''APl.''4.193 (Phil.); [[gotten by fraud]], παραθήκη Ps.-Phoc.135. Adv. [[κλοπίμως]] Man.5.298.
}}
}}
{{pape
{{pape
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''κλόπιμος''': -ον, = [[κλόπιος]], Ψευδο-Φωκυλ. 135. 154. ― Ἐπίρρ. -μως, Μανέθων 5. 299.
|lstext='''κλόπιμος''': -ον, = [[κλόπιος]], Ψευδο-Φωκυλ. 135. 154. ― Ἐπίρρ. -μως, Μανέθων 5. 299.
}}
{{grml
|mltxt=[[κλόπιμος]], -ον, θηλ. και -ίμη) (Α) [[κλοπή]]<br /><b>1.</b> αυτός που ανήκει, αναφέρεται ή προσιδιάζει σε κλέφτη<br /><b>2.</b> [[κλοπιμαίος]], [[κλεμμένος]]. <br /><b>επίρρ.</b><i>..</i><br /><i>κλοπίμως</i> (Α)<br />με τρόπο που ταιριάζει σε κλέφτη.
}}
}}

Latest revision as of 11:06, 25 August 2023

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: κλόπιμος Medium diacritics: κλόπιμος Low diacritics: κλόπιμος Capitals: ΚΛΟΠΙΜΟΣ
Transliteration A: klópimos Transliteration B: klopimos Transliteration C: klopimos Beta Code: klo/pimos

English (LSJ)

ον (η, ον Ps.-Phoc.135), thievish, χεῖρες Id.154, APl.4.193 (Phil.); gotten by fraud, παραθήκη Ps.-Phoc.135. Adv. κλοπίμως Man.5.298.

German (Pape)

[Seite 1456] diebisch, ἀλλοτρίων ἀπέχειν κλοπί. μους χέρας Philp. 55 (Plan. 193); – entwendet, gestohlen, Phocyl. 127. – Adv., Han. 5, 297.

Greek (Liddell-Scott)

κλόπιμος: -ον, = κλόπιος, Ψευδο-Φωκυλ. 135. 154. ― Ἐπίρρ. -μως, Μανέθων 5. 299.

Greek Monolingual

κλόπιμος, -ον, θηλ. και -ίμη) (Α) κλοπή
1. αυτός που ανήκει, αναφέρεται ή προσιδιάζει σε κλέφτη
2. κλοπιμαίος, κλεμμένος.
επίρρ...
κλοπίμως (Α)
με τρόπο που ταιριάζει σε κλέφτη.