praesagitio: Difference between revisions

From LSJ

δυσφορέω περὶ τὰς ἀναστάσιας → feel ill on getting up

Source
(6_13)
 
m (Text replacement - ":: ([a-zA-Z' ]+), ([a-zA-Z' ]+)\n" to ":: $1, $2 ")
 
(4 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{LaEn
|lnetxt=praesagitio praesagitionis N F :: [[foreboding]], [[presentiment]]
}}
{{Lewis
{{Lewis
|lshtext=<b>praesāgītĭo</b>: ōnis, f. [[praesagio]],<br /><b>I</b> a [[presentiment]], [[foreboding]], the [[faculty]] of divining or presaging ([[class]].; cf.: [[praedictio]], [[divinatio]], [[praesagium]], [[praesensio]]): inest in animis [[praesagitio]] [[extrinsecus]] injecta, [[atque]] inclusa [[divinitus]], Cic. Div. 1, 31, 66: divina, id. ib. 1, 54, 123: [[praesagitio]] dicta, [[quod]] praesagire est [[acute]] sentire. Unde sagae dictae [[anus]], quae [[multa]] sciunt, et sagaces [[canes]], qui ferarum cubilia praesentiunt, Paul. ex Fest. p. 255 Müll.
|lshtext=<b>praesāgītĭo</b>: ōnis, f. [[praesagio]],<br /><b>I</b> a [[presentiment]], [[foreboding]], the [[faculty]] of divining or presaging ([[class]].; cf.: [[praedictio]], [[divinatio]], [[praesagium]], [[praesensio]]): inest in animis [[praesagitio]] [[extrinsecus]] injecta, [[atque]] inclusa [[divinitus]], Cic. Div. 1, 31, 66: divina, id. ib. 1, 54, 123: [[praesagitio]] dicta, [[quod]] praesagire est [[acute]] sentire. Unde sagae dictae [[anus]], quae [[multa]] sciunt, et sagaces [[canes]], qui ferarum cubilia praesentiunt, Paul. ex Fest. p. 255 Müll.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>præsāgītĭō</b>, ōnis, f., pressentiment : Cic. Div. 1, 66 ; [[divina]] Cic. Div. 1, 123, la voix de mon génie [c’[[est]] Socrate qui parle].
}}
{{Georges
|georg=praesāgītio, ōnis, f. ([[praesagio]]), die [[Vorempfindung]], [[Ahnung]], das Ahnungsvermögen, die Weissagungskraft, Cic. de div. 1, 66 u. 123. Cassiod. var. 12, 19, 2 (Mommsen [[praesagatio]]).
}}
}}

Latest revision as of 19:44, 29 November 2022

Latin > English

praesagitio praesagitionis N F :: foreboding, presentiment

Latin > English (Lewis & Short)

praesāgītĭo: ōnis, f. praesagio,
I a presentiment, foreboding, the faculty of divining or presaging (class.; cf.: praedictio, divinatio, praesagium, praesensio): inest in animis praesagitio extrinsecus injecta, atque inclusa divinitus, Cic. Div. 1, 31, 66: divina, id. ib. 1, 54, 123: praesagitio dicta, quod praesagire est acute sentire. Unde sagae dictae anus, quae multa sciunt, et sagaces canes, qui ferarum cubilia praesentiunt, Paul. ex Fest. p. 255 Müll.

Latin > French (Gaffiot 2016)

præsāgītĭō, ōnis, f., pressentiment : Cic. Div. 1, 66 ; divina Cic. Div. 1, 123, la voix de mon génie [c’est Socrate qui parle].

Latin > German (Georges)

praesāgītio, ōnis, f. (praesagio), die Vorempfindung, Ahnung, das Ahnungsvermögen, die Weissagungskraft, Cic. de div. 1, 66 u. 123. Cassiod. var. 12, 19, 2 (Mommsen praesagatio).