Ask at the forum if you have an Ancient or Modern Greek query!

rumino: Difference between revisions

From LSJ

Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιονὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking

Plutarch, Advice about Keeping Well, section 24
(3_11)
m (Text replacement - ":: ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+) }}" to ":: $1$2 $3 }}")
Tags: Mobile edit Mobile web edit
 
(3 intermediate revisions by the same user not shown)
Line 1: Line 1:
{{Gaffiot
{{LaEn
|gf=<b>rūmĭnō</b>,¹⁴ āre ([[rumen]]), intr., ruminer : Plin. 11, 160 &#124;&#124; tr., Virg. B. 6, 54.
|lnetxt=rumino ruminare, ruminavi, ruminatus V :: [[chew over again]]; [[chew the cud]]
}}
}}
{{Georges
{{Georges
|georg=rūmino, āre, u. rūminor, ārī ([[rumen]]), [[wiederkäuen]], I) eig. ([[Form]] [[rumino]]): 1) im allg.: a) intr.: α) v. Tieren, [[wie]] v. [[Rinde]] u. Schafe, Colum. 6, 6, 1. Plin. 11, 161. Vulg. [[Levit]]. 11, 3: v. [[Kamel]], Vulg. [[Levit]]. 11, 4: v. [[Hirsch]], Plin. 10, 200: v. Hasen u. [[Igel]], Vulg. [[Levit]]. 11, 5 u. 6: v. Fische [[scarus]], Plin. 9, 62: v. der Kropfgans, in veram alvum ruminantis [[modo]] [[refert]], Plin. 10, 131. – β) v. Menschen, servi [[sui]] recumbentes et ruminantes, Augustin. conf. 11, 2. – b) tr., v. [[Rinde]], pallentes herbas, Verg. ecl. 6, 54: revocatas herbas, Ov. am. 3, 5, 17: reduces gutture herbas, Paul. Nol. carm. 18, 340: v. Fische [[scarus]], epastas [[escas]], Ov. hal. 119. – 2) prägn., [[essen]], [[genießen]], [[qui]] cum radicis amarum corticem ruminare cupiunt, poma spernunt, Anon. de solemn. 1 (Spicil. Solesm. tom. 1. p. 9 sq.). – bildl., [[quam]] sapida gaudia de [[pane]] tuo ruminaret, Augustin. conf. 6, 3. – II) übtr., [[wiederkäuen]] = [[sich]] od. jmdm. ins [[Gedächtnis]] [[zurückrufen]], [[wiederholen]] (vgl. Augustin. in psalm. 46, 1 ut, [[quando]] audit, sit [[similis]] manducanti; cum [[autem]] audita in memoriam revocat, sit [[similis]] ruminanti), α) [[Form]] [[ruminor]]: Odyssian Homeri, [[Varro]] [[sat]]. Men. 60: antiquitates, ibid. 505: humanitatem, [[Varro]] logist. ([[Tanaquil]] I) p. 258 [[Riese]]: haece mulieri, Liv. Andr. tr. 8: figuras habitusque verborum [[nove]] [[aut]] [[insigniter]] dictorum in Laeviano [[illo]] carmine, Gell. 19, 7, 2. – β) [[Form]] [[rumino]]: [[dum]] carmina tua ruminas, Symm. epist. 3, 13: [[cuius]] edulio saturati ruminamus [[cotidie]] verba, [[Hieron]]. epist. 96, 17: [[ama]] ecclesiasticas legere litteras; legendo et rumidando [[omnia]] [[quae]] cognitione digna sunt [[aut]] [[certe]] plurima perdisces, Augustin. epist. 140, 85: [[qui]] [[autem]] est [[non]] [[oblitus]] cogitat et cogitando ruminat, ruminando delectatur, Augustin. in psalm. 36. serm. 3. no. 5.
|georg=rūmino, āre, u. rūminor, ārī ([[rumen]]), [[wiederkäuen]], I) eig. ([[Form]] [[rumino]]): 1) im allg.: a) intr.: α) v. Tieren, [[wie]] v. [[Rinde]] u. Schafe, Colum. 6, 6, 1. Plin. 11, 161. Vulg. [[Levit]]. 11, 3: v. [[Kamel]], Vulg. [[Levit]]. 11, 4: v. [[Hirsch]], Plin. 10, 200: v. Hasen u. [[Igel]], Vulg. [[Levit]]. 11, 5 u. 6: v. Fische [[scarus]], Plin. 9, 62: v. der Kropfgans, in veram alvum ruminantis [[modo]] [[refert]], Plin. 10, 131. – β) v. Menschen, servi [[sui]] recumbentes et ruminantes, Augustin. conf. 11, 2. – b) tr., v. [[Rinde]], pallentes herbas, Verg. ecl. 6, 54: revocatas herbas, Ov. am. 3, 5, 17: reduces gutture herbas, Paul. Nol. carm. 18, 340: v. Fische [[scarus]], epastas [[escas]], Ov. hal. 119. – 2) prägn., [[essen]], [[genießen]], [[qui]] cum radicis amarum corticem ruminare cupiunt, poma spernunt, Anon. de solemn. 1 (Spicil. Solesm. tom. 1. p. 9 sq.). – bildl., [[quam]] sapida gaudia de [[pane]] tuo ruminaret, Augustin. conf. 6, 3. – II) übtr., [[wiederkäuen]] = [[sich]] od. jmdm. ins [[Gedächtnis]] [[zurückrufen]], [[wiederholen]] (vgl. Augustin. in psalm. 46, 1 ut, [[quando]] audit, sit [[similis]] manducanti; cum [[autem]] audita in memoriam revocat, sit [[similis]] ruminanti), α) [[Form]] [[ruminor]]: Odyssian Homeri, [[Varro]] [[sat]]. Men. 60: antiquitates, ibid. 505: humanitatem, [[Varro]] logist. ([[Tanaquil]] I) p. 258 [[Riese]]: haece mulieri, Liv. Andr. tr. 8: figuras habitusque verborum [[nove]] [[aut]] [[insigniter]] dictorum in Laeviano [[illo]] carmine, Gell. 19, 7, 2. – β) [[Form]] [[rumino]]: [[dum]] carmina tua ruminas, Symm. epist. 3, 13: [[cuius]] edulio saturati ruminamus [[cotidie]] verba, [[Hieron]]. epist. 96, 17: [[ama]] ecclesiasticas legere litteras; legendo et rumidando [[omnia]] [[quae]] cognitione digna sunt [[aut]] [[certe]] plurima perdisces, Augustin. epist. 140, 85: [[qui]] [[autem]] est [[non]] [[oblitus]] cogitat et cogitando ruminat, ruminando delectatur, Augustin. in psalm. 36. serm. 3. no. 5.
}}
{{Gaffiot
|gf=<b>rūmĭnō</b>,¹⁴ āre ([[rumen]]), intr., ruminer : Plin. 11, 160 &#124;&#124; tr., Virg. B. 6, 54.
}}
}}

Latest revision as of 14:08, 14 May 2024

Latin > English

rumino ruminare, ruminavi, ruminatus V :: chew over again; chew the cud

Latin > German (Georges)

rūmino, āre, u. rūminor, ārī (rumen), wiederkäuen, I) eig. (Form rumino): 1) im allg.: a) intr.: α) v. Tieren, wie v. Rinde u. Schafe, Colum. 6, 6, 1. Plin. 11, 161. Vulg. Levit. 11, 3: v. Kamel, Vulg. Levit. 11, 4: v. Hirsch, Plin. 10, 200: v. Hasen u. Igel, Vulg. Levit. 11, 5 u. 6: v. Fische scarus, Plin. 9, 62: v. der Kropfgans, in veram alvum ruminantis modo refert, Plin. 10, 131. – β) v. Menschen, servi sui recumbentes et ruminantes, Augustin. conf. 11, 2. – b) tr., v. Rinde, pallentes herbas, Verg. ecl. 6, 54: revocatas herbas, Ov. am. 3, 5, 17: reduces gutture herbas, Paul. Nol. carm. 18, 340: v. Fische scarus, epastas escas, Ov. hal. 119. – 2) prägn., essen, genießen, qui cum radicis amarum corticem ruminare cupiunt, poma spernunt, Anon. de solemn. 1 (Spicil. Solesm. tom. 1. p. 9 sq.). – bildl., quam sapida gaudia de pane tuo ruminaret, Augustin. conf. 6, 3. – II) übtr., wiederkäuen = sich od. jmdm. ins Gedächtnis zurückrufen, wiederholen (vgl. Augustin. in psalm. 46, 1 ut, quando audit, sit similis manducanti; cum autem audita in memoriam revocat, sit similis ruminanti), α) Form ruminor: Odyssian Homeri, Varro sat. Men. 60: antiquitates, ibid. 505: humanitatem, Varro logist. (Tanaquil I) p. 258 Riese: haece mulieri, Liv. Andr. tr. 8: figuras habitusque verborum nove aut insigniter dictorum in Laeviano illo carmine, Gell. 19, 7, 2. – β) Form rumino: dum carmina tua ruminas, Symm. epist. 3, 13: cuius edulio saturati ruminamus cotidie verba, Hieron. epist. 96, 17: ama ecclesiasticas legere litteras; legendo et rumidando omnia quae cognitione digna sunt aut certe plurima perdisces, Augustin. epist. 140, 85: qui autem est non oblitus cogitat et cogitando ruminat, ruminando delectatur, Augustin. in psalm. 36. serm. 3. no. 5.

Latin > French (Gaffiot 2016)

rūmĭnō,¹⁴ āre (rumen), intr., ruminer : Plin. 11, 160 || tr., Virg. B. 6, 54.