φοινικιοῦς: Difference between revisions
οὐ σύ με λοιδορεῖς, ἀλλ᾿ ὁ τόπος → it is not thou who mockest me, but the roof on which thou art standing (Aesop)
(45) |
(6) |
||
| Line 7: | Line 7: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=–οῡσσα, -οῡν, Α<br /><b>1.</b> αυτός που έχει πορφυρό, [[χρώμα]], [[φοινίκεος]] (Ι)<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ φοινικιοῡν</i><br />(στην Αθήνα) δικαστήριο που ονομάστηκε [[έτσι]] από το πορφυρό [[χρώμα]] τών τοίχων της πρόσοψής του και το οποίο λειτούργησε [[μέχρι]] το 150 [[περίπου]] μ.Χ.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φοῖνιξ]] (Ι), -<i>οίνικος</i> «<i>το</i> πορφυρό [[χρώμα]]». Ο τ. έχει προέλθει με συμφυρμό τών επιθ. [[φοινίκιος]] και [[φοινικοῦς]]. | |mltxt=–οῡσσα, -οῡν, Α<br /><b>1.</b> αυτός που έχει πορφυρό, [[χρώμα]], [[φοινίκεος]] (Ι)<br /><b>2.</b> <b>το ουδ. ως ουσ.</b> <i>τὸ φοινικιοῡν</i><br />(στην Αθήνα) δικαστήριο που ονομάστηκε [[έτσι]] από το πορφυρό [[χρώμα]] τών τοίχων της πρόσοψής του και το οποίο λειτούργησε [[μέχρι]] το 150 [[περίπου]] μ.Χ.<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[φοῖνιξ]] (Ι), -<i>οίνικος</i> «<i>το</i> πορφυρό [[χρώμα]]». Ο τ. έχει προέλθει με συμφυρμό τών επιθ. [[φοινίκιος]] και [[φοινικοῦς]]. | ||
}} | |||
{{lsm | |||
|lsmtext='''φοινῑκιοῦς:''' -οῦσσα, -οῦν, = [[φοινίκεος]], σε Αριστοφ. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 02:28, 31 December 2018
German (Pape)
[Seite 1295] ᾶ, οῦν, 1) = φοινίκεος, Ar. Av. 272. – 2) τὸ φοινικιοῦν, ein Gerichtshof in Athen, nach seiner Farbe benannt, Paus. 1, 28, 8. Vgl. βατραχιοῦν.
Greek (Liddell-Scott)
φοινῑκιοῦς: οῦσα, οῦν, = φοινίκεος, Ἀριστοφ. Ὄρν. 272, Ἀριστ. π. Χρωμ. 2. 2, 3. 12., 5. 19, κ. ἀλλ. ΙΙ. φοινικιοῦν, τό, δικαστήριόν τι ἐν Ἀθήναις κληθὲν ἐκ τοῦ χρώματος τῶν τοίχων αὐτοῦ, Παυσ. 1. 28, 8· πρβλ. βατραχιοῦν.
Greek Monolingual
–οῡσσα, -οῡν, Α
1. αυτός που έχει πορφυρό, χρώμα, φοινίκεος (Ι)
2. το ουδ. ως ουσ. τὸ φοινικιοῡν
(στην Αθήνα) δικαστήριο που ονομάστηκε έτσι από το πορφυρό χρώμα τών τοίχων της πρόσοψής του και το οποίο λειτούργησε μέχρι το 150 περίπου μ.Χ.
[ΕΤΥΜΟΛ. < φοῖνιξ (Ι), -οίνικος «το πορφυρό χρώμα». Ο τ. έχει προέλθει με συμφυρμό τών επιθ. φοινίκιος και φοινικοῦς.
Greek Monotonic
φοινῑκιοῦς: -οῦσσα, -οῦν, = φοινίκεος, σε Αριστοφ.
