ἀδίκαστος

English (LSJ)

ον,

   A without judgement given, Pl.Ti.51c; δίκη IG12(2).530 (Eresos); undecided, Luc.Bis Acc.23. Adv. -τως without judgement, Aesop.223.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδίκαστος: -ον, ὁ μὴ δικασθείς, Πλάτ. Τίμ. 51C., μὴ ἀποφασισθείς, Λουκ. Δὶς κατηγορ. 23. ἐπίρρ. -τως, Αἴσωπ.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
non jugé, non décidé.
Étymologie: ἀ, δικάζω.

Spanish (DGE)

-ον

• Prosodia: [-ῐ-]
I 1sobre lo que no se emite juiciode una cuestión fil., Pl.Ti.51c
•sin resolver, sin fallar ἡ δίκη Luc.Bis Acc.23, cf. ILaod.Lyk.5.3 (II a.C.), IG 12(2).530 (Ereso, heleníst.).
2 no condenado de pers., Nonn.Par.Eu.Io.19.12.
II adv. -ως impunemente Hsch.s.u. ἀδαμία.

Greek Monotonic

ἀδίκαστος: -ον (δικάζω), αυτός που δεν έχει δικαστεί, δεν έχει αποφασιστεί, σε Λουκ.

Russian (Dvoretsky)

ἀδίκαστος: оставленный без решения, нерешенный (ἄκριτος καὶ ἀ. Plat.; δίκη Luc.).