προσέρω: Difference between revisions

From LSJ

Περὶ τοῦ ἐπέκεινα τοῦ νοῦ κατὰ μὲν νόησιν πολλὰ λέγεται, θεωρεῖται δὲ ἀνοησίᾳ κρείττονι νοήσεως → On the subject of that which is beyond intellect, many statements are made on the basis of intellection, but it may be immediately cognised only by means of a non-intellection superior to intellection

Porphyry, Sententiae, 25
(4)
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)(<\/b>) ([\p{Cyrillic}\s]+), ([\p{Cyrillic}\s]+) ([a-zA-Z:\(])" to "$1 $2, $3 $4")
Line 3: Line 3:
}}
}}
{{elru
{{elru
|elrutext='''προσέρω:''' (fut. [[προσερέω]] - стяж. [[προσερῶ]], pf. [[προσείρηκα]]; pass.: fut. προσρηθήσομαι, aor. [[προσερρήθην]], pf. προσείρημαι)<br /><b class="num">1)</b> обращаться с речью, говорить (τινὰ [[ὕστατον]] Plat.): τοῖαί νιν προσεροῦσι φῆμαι Eur. таковы будут обращенные к ней речи; ἐς τὸ [[ἄδυτον]] τῆς θεοῦ π. Her. войти для молитвы в святилище богини;<br /><b class="num">2)</b> звать или называть, именовать (τινά τινα и τί τι Plat.): τί προσεροῦμεν ὅνομα ([[τόδε]]); Plat. каким именем назовем мы это?
|elrutext='''προσέρω:''' (fut. [[προσερέω]] - стяж. [[προσερῶ]], pf. [[προσείρηκα]]; pass.: fut. προσρηθήσομαι, aor. [[προσερρήθην]], pf. προσείρημαι)<br /><b class="num">1)</b> [[обращаться с речью]], [[говорить]] (τινὰ [[ὕστατον]] Plat.): τοῖαί νιν προσεροῦσι φῆμαι Eur. таковы будут обращенные к ней речи; ἐς τὸ [[ἄδυτον]] τῆς θεοῦ π. Her. войти для молитвы в святилище богини;<br /><b class="num">2)</b> [[звать или называть]], [[именовать]] (τινά τινα и τί τι Plat.): τί προσεροῦμεν ὅνομα ([[τόδε]]); Plat. каким именем назовем мы это?
}}
}}

Revision as of 16:45, 19 August 2022

French (Bailly abrégé)

seul. aux temps suiv. : f. προσερῶ, pf. προσείρηκα;
Pass. f. προσρηθήσομαι, ao. προσερρήθην, pf. προσείρημαι;
c. προσαγορεύω ou προσεῖπον :
1 adresser la parole à, acc. ; particul. saluer ; adorer une divinité;
2 appeler d’un nom : τινά, qqn.
Étymologie: πρός, ἔρω.

Russian (Dvoretsky)

προσέρω: (fut. προσερέω - стяж. προσερῶ, pf. προσείρηκα; pass.: fut. προσρηθήσομαι, aor. προσερρήθην, pf. προσείρημαι)
1) обращаться с речью, говорить (τινὰ ὕστατον Plat.): τοῖαί νιν προσεροῦσι φῆμαι Eur. таковы будут обращенные к ней речи; ἐς τὸ ἄδυτον τῆς θεοῦ π. Her. войти для молитвы в святилище богини;
2) звать или называть, именовать (τινά τινα и τί τι Plat.): τί προσεροῦμεν ὅνομα (τόδε); Plat. каким именем назовем мы это?