ἡλιῶτις: Difference between revisions
From LSJ
Νέοις τὸ σιγᾶν κρεῖττόν ἐστιν τοῦ λαλεῖν → Sermone melius est iuveni silentium → Es schweigen besser, statt zu schwätzen, junge Leut'
(2b) |
m (Text replacement - "(*UTF)(*UCP)btext=(.*?<br \/>)([\w\s'-]+)\.<br" to "btext=$1$2.<br") |
||
| Line 3: | Line 3: | ||
}} | }} | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ιδος, <i>acc.</i> ιν;<br /><i>adj. f.</i><br />du soleil.<br />'''Étymologie:''' fém. de [[ἡλιώτης]]. | |btext=ιδος, <i>acc.</i> ιν;<br /><i>adj. f.</i><br />[[du soleil]].<br />'''Étymologie:''' fém. de [[ἡλιώτης]]. | ||
}} | }} | ||
{{elru | {{elru | ||
|elrutext='''ἡλιῶτις:''' ιδος adj. f солнечная ([[ἀκτίς]] Soph.; [[αἴγλη]] Anth.). | |elrutext='''ἡλιῶτις:''' ιδος adj. f солнечная ([[ἀκτίς]] Soph.; [[αἴγλη]] Anth.). | ||
}} | }} | ||
Latest revision as of 11:30, 9 January 2023
German (Pape)
[Seite 1163] ιδος, ἡ, fem. zum Vorigen; ἀκτὶς ἡλ., Sonnenstrahl, Soph. Tr. 694; αἴγλη, Sonnenglanz, Iul. Aeg. 57 (VII, 601), in poet. Form ἠελιῶτις. – Bei den Ioniern soll ἡ ἡλιῶτις der Mond geheißen haben, als fem. von ἥλιος, vgl. Lunus u. Luna.
French (Bailly abrégé)
ιδος, acc. ιν;
adj. f.
du soleil.
Étymologie: fém. de ἡλιώτης.
