Φλιάσιος

Greek (Liddell-Scott)

Φλιάσιος: -α, -ον, ὁ κάτοικος τοῦ Φλιοῦντος, Ἡρόδ. 9. 28, (Φλειάσιοι, Meist.). 2) ὄνομα μηνός, «Λακεδαιμόνιοι δὲ τῶν μηνῶν ἕνα Φλιάσιον καλοῦσιν, ἐν ᾧ τοὺς τῆς γῆς καρποὺς ἀκμάζειν συμβέβηκεν» Στέφ. Βυζ. ἐν λ. Φλιοῦς.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
v. Φλειάσιος.

Greek Monolingual

ὁ, Α
βλ. Φλοιάσιος.

Russian (Dvoretsky)

Φλῑάσιος: I v. l. Φλειάσιος 3 флиунтский Xen., Plat.
II v. l. Φλειάσιος ὁ житель или уроженец Флиунта Her., Thuc., Xen.

Middle Liddell

Φλιάσιος, η, ον Φλιοῦς
Phliasian, Hdt., etc.