ὀϊστευτής

English (LSJ)

ὀϊστευτοῦ, ὁ, archer, Call.Ap.43.

German (Pape)

[Seite 312] ὁ, = Vorigem, Callim. H. in Apoll. 43.

Greek (Liddell-Scott)

ὀϊστευτής: -οῦ, ὁ, τοξότης, Καλλ. εἰς Ἀπόλλ. 42, ἔνθα ὁ Scaliger οἰστευτὺν ἔλαχεν ῥέα, ἀντὶ οἰστευτὴν ἔλαχ’ ἀνέρα (ἐκ τοῦ οἰστευτύς, ἡ, τοξεία).

Greek Monolingual

ὀϊστευτής, ὁ (Α) οϊστεύω
το
ξευτής, τοξότης.