ἐπιπηδάω: Difference between revisions
ψυχῆς ἀγαθῆς πατρὶς ὁ ξύμπας κόσμος → the whole universe is the fatherland of a good soul
(13_5) |
(6_13b) |
||
| Line 12: | Line 12: | ||
{{pape | {{pape | ||
|ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0969.png Seite 969]] hinausspringen, ὁ [[ἄῤῥην]] ἐπιπηδῶν ὀχεύει τἡν θήλειαν Arist. H. A. 5, 2 u. öfter; – darauf zuspringen, anfallen, ἵν' ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς Ar. Vesp. 705; τῷ ἐρωμένῳ Plat. Phaedr. 254 a; fut. med., ἡμῖν ἐπιπηδήσονται οἱ ἄνδρες Lys. 216 a; Sp.; übertr., λόγῳ Plut. garrul. 20. | |ptext=[[https://www.translatum.gr/images/pape/pape-01-0969.png Seite 969]] hinausspringen, ὁ [[ἄῤῥην]] ἐπιπηδῶν ὀχεύει τἡν θήλειαν Arist. H. A. 5, 2 u. öfter; – darauf zuspringen, anfallen, ἵν' ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς Ar. Vesp. 705; τῷ ἐρωμένῳ Plat. Phaedr. 254 a; fut. med., ἡμῖν ἐπιπηδήσονται οἱ ἄνδρες Lys. 216 a; Sp.; übertr., λόγῳ Plut. garrul. 20. | ||
}} | |||
{{ls | |||
|lstext='''ἐπιπηδάω''': μέλλ. -ήσομαι, Πλάτ. Λύσ. 216Α: - Πηδῶ κατεπάνω τινός, [[ἐπιπίπτω]], [[προσβάλλω]], ἀγρίας ἐπ. τινι Ἀριστοφ. Σφ. 705, πρβλ. Πλάτ. ἔνθ’ ἀνωτ.· ἐπ. τῷ λόγῳ Πλούτ. 2. 512D· ἐπὶ ἀρρένων ζῴων, ἐπιπηδῶν ὀχεύει Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 2. 4, πρβλ. Πλάτ. Φαῖδρ. 254Α. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 09:31, 5 August 2017
English (LSJ)
fut.
A -ήσομαι Pl.Ly.216a:—leap upon, rush at, assault, ἀγρίως ἐ. τινί Ar.V.705, cf. Pl.l.c., PTeb.44.18 (ii B.C.); ἐ. τῷ λόγῳ Plu.2.512d: c.gen., σκάφους J.BJ2.21.6; ἐπὶ τὴν τιμωρίαν ib.10; of male animals, ἐπιπηδῶν ὀχεύει Arist.HA539b32, cf. Pl.Phdr.254a: metaph., rush in, plunge in, τῇ τέχνῃ Gal.18(1).635.
German (Pape)
[Seite 969] hinausspringen, ὁ ἄῤῥην ἐπιπηδῶν ὀχεύει τἡν θήλειαν Arist. H. A. 5, 2 u. öfter; – darauf zuspringen, anfallen, ἵν' ἀγρίως αὐτοῖς ἐπιπηδᾷς Ar. Vesp. 705; τῷ ἐρωμένῳ Plat. Phaedr. 254 a; fut. med., ἡμῖν ἐπιπηδήσονται οἱ ἄνδρες Lys. 216 a; Sp.; übertr., λόγῳ Plut. garrul. 20.
Greek (Liddell-Scott)
ἐπιπηδάω: μέλλ. -ήσομαι, Πλάτ. Λύσ. 216Α: - Πηδῶ κατεπάνω τινός, ἐπιπίπτω, προσβάλλω, ἀγρίας ἐπ. τινι Ἀριστοφ. Σφ. 705, πρβλ. Πλάτ. ἔνθ’ ἀνωτ.· ἐπ. τῷ λόγῳ Πλούτ. 2. 512D· ἐπὶ ἀρρένων ζῴων, ἐπιπηδῶν ὀχεύει Ἀριστ. π. τὰ Ζ. Ἱστ. 5. 2. 4, πρβλ. Πλάτ. Φαῖδρ. 254Α.
