ἀδιεξίτητος: Difference between revisions

From LSJ

Ἰὸς πέφυκεν ἀσπίδος κακὴ γυνή → Ipsum venenum aspidis mulier mala → Das reinste Natterngift ist eine schlechte Frau

Menander, Monostichoi, 261
(6_15)
(big3_1)
Line 12: Line 12:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἀδιεξίτητος''': -ον, ([[διέξειμι]]) ὅ,τι δὲν δύναταί τις νὰ διεξέλθῃ, νὰ ἐξακριβώσῃ, Ἀριστ. Φυσ. 3. 7, 5, «[[ἀδιεξέλευστος]]», Σουΐδ.
|lstext='''ἀδιεξίτητος''': -ον, ([[διέξειμι]]) ὅ,τι δὲν δύναταί τις νὰ διεξέλθῃ, νὰ ἐξακριβώσῃ, Ἀριστ. Φυσ. 3. 7, 5, «[[ἀδιεξέλευστος]]», Σουΐδ.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ον<br /><b class="num">I</b> <b class="num">1</b>fil. [[que no puede ser recorrido de principio a fin]] e.e. [[inacabable]], [[ilimitado]], [[inconmensurable]] τὸ ἄπειρον Arist.<i>Ph</i>.207<sup>b</sup>29, Plot.2.4.7, Phlp.<i>Aet</i>.10.21, cf. Alex.Aphr.<i>in Top</i>.86.27, Ph.2.204, αἰών Ph.1.554<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. [[inconmensurabilidad]] διὰ τὸ ἀδιεξίτητον ἄπειρον ὕπαρχον Procl.<i>Inst</i>.94<br /><b class="num">•</b>subst. τὸ ἀ. [[lo inescrutable]] τοῦ ζητουμένου Gr.Nyss.<i>Eun</i>.1.368.<br /><b class="num">2</b> [[que carece de salida]] [[ἄγυια]] Orib.9.20.3, ὁδός Socr.Sch.<i>HE</i> 1.20.10, ὁ τοῦ βίου λαβύρινθος Gr.Nyss.<i>Or.Catech</i>.87.10.<br /><b class="num">II</b> adv. -ως [[de modo inagotable]], [[ilimitadamente]] ἄπειρον ὑποτίθεται ὡς ἀ. καταμετρουμένον Simp.<i>in Cat</i>.147.15.
}}
}}

Revision as of 11:46, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἀδιεξίτητος Medium diacritics: ἀδιεξίτητος Low diacritics: αδιεξίτητος Capitals: ΑΔΙΕΞΙΤΗΤΟΣ
Transliteration A: adiexítētos Transliteration B: adiexitētos Transliteration C: adieksititos Beta Code: a)dieci/thtos

English (LSJ)

ον, (διέξειμι)

   A that cannot be exhausted, infinite in extent or duration, Arist.Ph.207b29, cf. Alex.Aphr.in Top. 86.27, Plot.2.4.7, al.; αἰών Ph.1.554.    2 with no outlet, ἄγυια Orib.9.20.3.

Greek (Liddell-Scott)

ἀδιεξίτητος: -ον, (διέξειμι) ὅ,τι δὲν δύναταί τις νὰ διεξέλθῃ, νὰ ἐξακριβώσῃ, Ἀριστ. Φυσ. 3. 7, 5, «ἀδιεξέλευστος», Σουΐδ.

Spanish (DGE)

-ον
I 1fil. que no puede ser recorrido de principio a fin e.e. inacabable, ilimitado, inconmensurable τὸ ἄπειρον Arist.Ph.207b29, Plot.2.4.7, Phlp.Aet.10.21, cf. Alex.Aphr.in Top.86.27, Ph.2.204, αἰών Ph.1.554
subst. τὸ ἀ. inconmensurabilidad διὰ τὸ ἀδιεξίτητον ἄπειρον ὕπαρχον Procl.Inst.94
subst. τὸ ἀ. lo inescrutable τοῦ ζητουμένου Gr.Nyss.Eun.1.368.
2 que carece de salida ἄγυια Orib.9.20.3, ὁδός Socr.Sch.HE 1.20.10, ὁ τοῦ βίου λαβύρινθος Gr.Nyss.Or.Catech.87.10.
II adv. -ως de modo inagotable, ilimitadamente ἄπειρον ὑποτίθεται ὡς ἀ. καταμετρουμένον Simp.in Cat.147.15.