Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος → Concinnat luctus suspicacem et miseria → Leichtgläubig ist ein Mann im Unglück und im Leid
Menander, Monostichoi, 183
|
|
Line 1: |
Line 1: |
| {{bailly | | {{bailly |
| |btext=<i>inf. ao.2 poét. d’un th. verb.</i> φεν-, tuer, <i>développement d’un th. verb.</i> φα-, tuer, <i>auxquels se rapportent l’ind.</i> [[ἔπεφνον]] <i>ou</i> πέφνον, <i>le sbj.</i> πέφνω, <i>le pf. Pass.</i> πέφαμαι <i>ou</i> [[πέφασμαι]], <i>et le f.ant. Pass.</i> [[πεφήσομαι]].<br />'''Étymologie:''' v. *φένω. | | |btext=<i>inf. ao.2 poét. d’un th. verb.</i> φεν-, tuer, <i>développement d’un th. verb.</i> φα-, tuer, <i>auxquels se rapportent l’ind.</i> [[ἔπεφνον]] <i>ou</i> πέφνον, <i>le sbj.</i> πέφνω, <i>le pf. Pass.</i> πέφαμαι <i>ou</i> [[πέφασμαι]], <i>et le f.ant. Pass.</i> [[πεφήσομαι]].<br />'''Étymologie:''' v. *φένω. |
| }}
| |
| {{Slater
| |
| |sltr=<b>πεφνεῑν</b> (ἔπεφνε(ν), [[πέφνε]](ν).)<br /> <b>1</b> [[have]] killed Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ [[γένος]] ἀρήιον (byz.: [[πέφνε]](ν) codd.) (O. 2.42) [[πέφνε]] Κτέατον ἀμύμονα, [[πέφνε]] δ' Εὔρυτον (O. 10.27)—8. καὶ Χίμαιραν καὶ Σολύμους ἔπεφνεν (O. 13.90) ἔπεφνέν τε Γοργόνα (P. 10.46) ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα θῆκέ τ' Αἴγισθον ἐν φοναῖς (P. 11.37) τίνες Κύκνον τίνες Ἕκτορα [[πέφνον]]; (I. 5.39) πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα (I. 6.31) [[πέφνε]] δὲ [[τρεῖς]] καὶ δέκ' ἄνδρας fr. 135. [[πέφνε]] Δρυ [?fr. 335. 10 in tmesis fr. 171.
| |
| }}
| |
| {{Slater
| |
| |sltr=<b>πεφνεῑν</b> (ἔπεφνε(ν), [[πέφνε]](ν).)<br /> <b>1</b> [[have]] killed Ἐρινὺς ἔπεφνέ οἱ σὺν ἀλλαλοφονίᾳ [[γένος]] ἀρήιον (byz.: [[πέφνε]](ν) codd.) (O. 2.42) [[πέφνε]] Κτέατον ἀμύμονα, [[πέφνε]] δ' Εὔρυτον (O. 10.27)—8. καὶ Χίμαιραν καὶ Σολύμους ἔπεφνεν (O. 13.90) ἔπεφνέν τε Γοργόνα (P. 10.46) ἀλλὰ χρονίῳ σὺν Ἄρει πέφνεν τε ματέρα θῆκέ τ' Αἴγισθον ἐν φοναῖς (P. 11.37) τίνες Κύκνον τίνες Ἕκτορα [[πέφνον]]; (I. 5.39) πέφνεν δὲ σὺν κείνῳ Μερόπων ἔθνεα (I. 6.31) [[πέφνε]] δὲ [[τρεῖς]] καὶ δέκ' ἄνδρας fr. 135. [[πέφνε]] Δρυ [?fr. 335. 10 in tmesis fr. 171.
| |
| }} | | }} |
Revision as of 13:06, 17 August 2017
French (Bailly abrégé)
inf. ao.2 poét. d’un th. verb. φεν-, tuer, développement d’un th. verb. φα-, tuer, auxquels se rapportent l’ind. ἔπεφνον ou πέφνον, le sbj. πέφνω, le pf. Pass. πέφαμαι ou πέφασμαι, et le f.ant. Pass. πεφήσομαι.
Étymologie: v. *φένω.