λυσσομανής: Difference between revisions
From LSJ
Δεῖ τοὺς μὲν εἶναι δυστυχεῖς, τοὺς δ' εὐτυχεῖς → Aliis necesse est bene sit, aliis sit male → Die einen trifft das Unglück, andere das Glück
(Bailly1_3) |
(23) |
||
| Line 15: | Line 15: | ||
{{bailly | {{bailly | ||
|btext=ής, ές :<br /><b>1</b> enragé, furieux;<br /><b>2</b> qui appartient à une personne furieuse.<br />'''Étymologie:''' [[λύσσα]], [[μαίνομαι]]. | |btext=ής, ές :<br /><b>1</b> enragé, furieux;<br /><b>2</b> qui appartient à une personne furieuse.<br />'''Étymologie:''' [[λύσσα]], [[μαίνομαι]]. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ές (Α [[λυσσομανής]], -ές)<br />[[μανιώδης]], [[λυσσώδης]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[λύσσα]] <span style="color: red;">+</span> -<i>μανής</i>]. | |||
}} | }} | ||
Revision as of 07:34, 29 September 2017
English (LSJ)
ές,
A raving mad, AP11.232 (Call. Arg.); πλόκαμοι ib.6.219 (Antip.).
Greek (Liddell-Scott)
λυσσομᾰνής: -ές, ὁ λυσσηδὸν μαινόμενος, Ἀνθ. Π. 11. 232· πλόκαμοι αὐτόθι 6. 219.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
1 enragé, furieux;
2 qui appartient à une personne furieuse.
Étymologie: λύσσα, μαίνομαι.
Greek Monolingual
-ές (Α λυσσομανής, -ές)
μανιώδης, λυσσώδης.
[ΕΤΥΜΟΛ. < λύσσα + -μανής].
