ἀνεπίβλητος: Difference between revisions
From LSJ
σύ με μαστροπεύσεις πρὸς τὴν πόλιν → so you intend acting the procurer
(4) |
|||
| Line 8: | Line 8: | ||
|Transliteration C=anepivlitos | |Transliteration C=anepivlitos | ||
|Beta Code=a)nepi/blhtos | |Beta Code=a)nepi/blhtos | ||
|Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> | |Definition=ον, <span class="sense"><p> <span class="bld">A</span> [[inattentive]], [[heedless]], prob.l. Phld.<span class="title">D.</span>1.14, <span class="title">Mus.</span>p.80K.</span> | ||
}} | }} | ||
{{ls | {{ls | ||
Revision as of 00:05, 30 June 2020
English (LSJ)
ον,
A inattentive, heedless, prob.l. Phld.D.1.14, Mus.p.80K.
Greek (Liddell-Scott)
ἀνεπίβλητος: -ον, ὁ μὴ ἐπιβαλλόμενος, ἀμελής, ἀδιάφορος, πιθ. γραφ. ἐν Φιλοδήμ. π. Μουσ. 15. 5 - Ἐπίρρ. -τως, τυχαίως, ἀναφέρεται ἐκ τοῦ Ἰαμβλ.
Spanish (DGE)
-ον
1 distraido, falto de interés para otras cosas μουσικὴ ... ἀνεπιβλήτους ποιεῖ ... καθάπερ ἀφροδείσια καὶ μέθη Phld.Mus.p.80K., cf. D.1.14.9.
2 no sometido a un pago, PFlor.323.12 (VI d.C.).
Greek Monolingual
-η, -ο (Α ἀνεπίβλητος, -ον)
νεοελλ.
αυτός που δεν έχει ακόμη ή δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί
«ανεπίβλητος φόρος, δασμοί»
αρχ.
όποιος δεν μπορεί να επιβληθεί στον εαυτό του, να δείξει αυτοκυριαρχία.
