σιλεντιάριος: Difference between revisions
Αὐρήλιοι... πατρὶ... καὶ μητρὶ... μνήμης χάριν → The Aurelii, in memory of their father and mother (inscription from Aizonai, Phrygia)
m (Text replacement - "τοῡ" to "τοῦ") |
mNo edit summary |
||
| Line 1: | Line 1: | ||
{{grml | {{grml | ||
|mltxt=ὁ, ΜΑ, και σελεντάριος Μ<br />[[αξιωματούχος]] της Αυλής στη [[Ρώμη]] και στην Κωνσταντινούπολη, επιφορτισμένος με την [[τήρηση]] της ησυχίας [[κατά]] την [[παρουσία]] του αυτοκράτορα («σιλεντιάριοι, οἱ βασιλεῑ ἐν παλατίῳ τὰ εἰς τὴν ἡσυχίαν ὑπηρετοῦντες», Προκ.). [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> λατ. <i>silentiarius</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>silentium</i> «[[σιωπή]]»)]. | |mltxt=ὁ, ΜΑ, και [[σελεντάριος]] Μ<br />[[αξιωματούχος]] της Αυλής στη [[Ρώμη]] και στην [[Κωνσταντινούπολη]], επιφορτισμένος με την [[τήρηση]] της ησυχίας [[κατά]] την [[παρουσία]] του αυτοκράτορα («σιλεντιάριοι, οἱ βασιλεῑ ἐν παλατίῳ τὰ εἰς τὴν ἡσυχίαν ὑπηρετοῦντες», Προκ.). [<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> λατ. <i>silentiarius</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>silentium</i> «[[σιωπή]]»)]. | ||
}} | }} | ||
==Wiktionary EN== | |||
[[silentiary]]:<br>1) a person who keeps silent, especially from religious motives.<br>2) (historical) An official at any of several courts who maintained silence. | |||
==Wikipedia EN== | |||
[[Silentiarius]], Hellenized to silentiarios (Greek: [[σιλεντιάριος]]) and Anglicized to silentiary, was the Latin title given to a class of courtiers in the Byzantine imperial court, responsible for order and silence (Latin: silentium) in the Great Palace of Constantinople. In the middle Byzantine period (8th–11th centuries), it was transformed into an honorific court title. | |||
==Translations== | |||
ar: سيلنتريوس; ca: silenciari; de: Silentiarius; en: [[silentiarius]]; es: [[silenciario]]; fr: silentiaire; it: [[silenziario]]; pl: silentiarius; pt: silenciário; ru: [[силенциарий]] | |||
Revision as of 06:09, 6 July 2021
Greek Monolingual
ὁ, ΜΑ, και σελεντάριος Μ
αξιωματούχος της Αυλής στη Ρώμη και στην Κωνσταντινούπολη, επιφορτισμένος με την τήρηση της ησυχίας κατά την παρουσία του αυτοκράτορα («σιλεντιάριοι, οἱ βασιλεῑ ἐν παλατίῳ τὰ εἰς τὴν ἡσυχίαν ὑπηρετοῦντες», Προκ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < λατ. silentiarius (< silentium «σιωπή»)].
Wiktionary EN
silentiary:
1) a person who keeps silent, especially from religious motives.
2) (historical) An official at any of several courts who maintained silence.
Wikipedia EN
Silentiarius, Hellenized to silentiarios (Greek: σιλεντιάριος) and Anglicized to silentiary, was the Latin title given to a class of courtiers in the Byzantine imperial court, responsible for order and silence (Latin: silentium) in the Great Palace of Constantinople. In the middle Byzantine period (8th–11th centuries), it was transformed into an honorific court title.
Translations
ar: سيلنتريوس; ca: silenciari; de: Silentiarius; en: silentiarius; es: silenciario; fr: silentiaire; it: silenziario; pl: silentiarius; pt: silenciário; ru: силенциарий
