φύλακος: Difference between revisions
Πονηρὸν ἄνδρα μηδέποτε ποιοῦ φίλον (μηδέπω κτήσῃ φίλον) → Tibi numquam amicum facito moratum male → Nimm niemals einen schlechten Mann zum Freunde dir
(6_3) |
(Bailly1_5) |
||
Line 4: | Line 4: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''φύλακος''': [ῠ], ὁ, (καὶ φυλακὸς καθ’ Ἡρῳδιαν.) Ἐπικ. καὶ Ἰων. ἀντὶ [[φύλαξ]], οὐδὲ γὰρ ἂν φυλάκους λάθοι Ἰλ. Ω. 566, καὶ [[συχν]]. παρ’ Ἡροδ., ἔν τε τῷ ἑνικῷ καὶ τῷ πληθ. π. χ. κατὰ τοῦτο τῆς ἀκροπόλιος τῇ οὐδεὶς ἐτέτακτο [[φύλακος]] 1. 84. κάτισον τῶν δορυφόρων ἐπὶ πάσῃσι τῇσι πύλῃσι φυλάκους 89., 2. 113. ΙΙ. Φύλακος, ὁ, ὡς κύρ. [[ὄνομα]] Φύλακον δ’ ἕλε λήῑτος [[ἥρως]] φεύγοντ’ Ἰλ. Ζ. 35· Ὀδ. Ο 231· οὕτω Φυλάκη, διακρινόμενον διὰ τοῦ τονισμοῦ ἀπὸ τοῦ προσηγ. [[φυλακή]], (περὶ τοῦ τονισμοῦ ἴδε La Roche Text-Krunk, σ. 376). | |lstext='''φύλακος''': [ῠ], ὁ, (καὶ φυλακὸς καθ’ Ἡρῳδιαν.) Ἐπικ. καὶ Ἰων. ἀντὶ [[φύλαξ]], οὐδὲ γὰρ ἂν φυλάκους λάθοι Ἰλ. Ω. 566, καὶ [[συχν]]. παρ’ Ἡροδ., ἔν τε τῷ ἑνικῷ καὶ τῷ πληθ. π. χ. κατὰ τοῦτο τῆς ἀκροπόλιος τῇ οὐδεὶς ἐτέτακτο [[φύλακος]] 1. 84. κάτισον τῶν δορυφόρων ἐπὶ πάσῃσι τῇσι πύλῃσι φυλάκους 89., 2. 113. ΙΙ. Φύλακος, ὁ, ὡς κύρ. [[ὄνομα]] Φύλακον δ’ ἕλε λήῑτος [[ἥρως]] φεύγοντ’ Ἰλ. Ζ. 35· Ὀδ. Ο 231· οὕτω Φυλάκη, διακρινόμενον διὰ τοῦ τονισμοῦ ἀπὸ τοῦ προσηγ. [[φυλακή]], (περὶ τοῦ τονισμοῦ ἴδε La Roche Text-Krunk, σ. 376). | ||
}} | |||
{{bailly | |||
|btext=<span class="bld">1</span>ου (ὁ) :<br /><i>c.</i> [[φυλακός]].<br /><span class="bld">2</span><i>gén. sg. de</i> [[φύλαξ]]. | |||
}} | }} |
Revision as of 19:44, 9 August 2017
German (Pape)
[Seite 1313] ὁ, poet. u. ion. statt φύλαξ; Il. 24, 566 u. sp. D., wie Ap. Rh. 1, 132; oft bei Her., z. B. im sing. 1, 84. 2, 113. Nach Aristarch ist φυλακός zu betonen; Philem. lex. 269 p. 189 Schol. Il. 24, 566.
Greek (Liddell-Scott)
φύλακος: [ῠ], ὁ, (καὶ φυλακὸς καθ’ Ἡρῳδιαν.) Ἐπικ. καὶ Ἰων. ἀντὶ φύλαξ, οὐδὲ γὰρ ἂν φυλάκους λάθοι Ἰλ. Ω. 566, καὶ συχν. παρ’ Ἡροδ., ἔν τε τῷ ἑνικῷ καὶ τῷ πληθ. π. χ. κατὰ τοῦτο τῆς ἀκροπόλιος τῇ οὐδεὶς ἐτέτακτο φύλακος 1. 84. κάτισον τῶν δορυφόρων ἐπὶ πάσῃσι τῇσι πύλῃσι φυλάκους 89., 2. 113. ΙΙ. Φύλακος, ὁ, ὡς κύρ. ὄνομα Φύλακον δ’ ἕλε λήῑτος ἥρως φεύγοντ’ Ἰλ. Ζ. 35· Ὀδ. Ο 231· οὕτω Φυλάκη, διακρινόμενον διὰ τοῦ τονισμοῦ ἀπὸ τοῦ προσηγ. φυλακή, (περὶ τοῦ τονισμοῦ ἴδε La Roche Text-Krunk, σ. 376).