ἐμποιητικός: Difference between revisions

From LSJ

Αὐτάρκης ἔσῃ, ἂν μάθῃς τί τὸ καλὸν κἀγαθόν ἐστι → You will be contented with your lot if you learn what the honourable and good is

Plutarch, De virtute et vitio
(6_11)
(big3_14)
Line 15: Line 15:
{{ls
{{ls
|lstext='''ἐμποιητικός''': -ή, -όν, ὁ ἐμποιῶν τι τοῖς ἄλλοις, καὶ ὁ ἄλλοις ἐμποιητικὸς τῶν τοιούτων λόγων Ἀριστοτ. Μετὰ τὰ Φυσικ. 4. 29, 5, πρβλ. Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 7. 191.
|lstext='''ἐμποιητικός''': -ή, -όν, ὁ ἐμποιῶν τι τοῖς ἄλλοις, καὶ ὁ ἄλλοις ἐμποιητικὸς τῶν τοιούτων λόγων Ἀριστοτ. Μετὰ τὰ Φυσικ. 4. 29, 5, πρβλ. Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 7. 191.
}}
{{DGE
|dgtxt=-ή, -όν<br />[[que produce]], [[que causa]], [[que provoca]] c. gen. ὁ ἄλλοις ἐ. ([[ἄνθρωπος]]) τῶν τοιούτων λόγων el (hombre) que introduce en los demás tales razonamientos (falsos)</i>, Arist.<i>Metaph</i>.1025<sup>a</sup>4, cf. Clem.Al.<i>Strom</i>.1.8.39, φόβος ἐ. ἐναντίων ἐλπίδων Andronic.Rhod.572, cf. Hdn.Gr.2.594, Sch.A.<i>Th</i>.270d, ἡ [[ἀφαίρεσις]] τοῦ σ̅ ἐν δευτέροις δασείας ἐστὶν ἐμποιητική A.D.<i>Pron</i>.78.11, cf. 93.14, ἡ λαλιὰ κεφαλῆς ... ἔχει τι ... βάρους ἐμποιητικόν Antyll. en Orib.6.7.1, cf. Phlp.<i>in GC</i> 186.7, στρατιὰ ... ὡς δακρύων τοῖς ἁλοῦσιν ἐμποιητική Cyr.Al.M.70.396A, δίκης Cyr.Al.<i>Luc</i>.1.30.3, cf. <i>Theol.Ar</i>.8, <i>Const.App</i>.8.29.2, Chrys.M.64.693A<br /><b class="num">•</b>neutr. subst. τὸ ἐ. τοῦ πάθους S.E.<i>M</i>.7.191, ἐμποιητικὰ πλάδου Aët.8.68.
}}
}}

Revision as of 12:28, 21 August 2017

Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: ἐμποιητικός Medium diacritics: ἐμποιητικός Low diacritics: εμποιητικός Capitals: ΕΜΠΟΙΗΤΙΚΟΣ
Transliteration A: empoiētikós Transliteration B: empoiētikos Transliteration C: empoiitikos Beta Code: e)mpoihtiko/s

English (LSJ)

ή, όν,

   A productive of a thing in, ἄλλοις τῶν τοιούτων λόγων Arist. Metaph.1025a4; πάθους S.E.M.7.191; δασείας A.D.Pron.78.11, cf. Andronic.Rhod.p.572 M., Antyll. ap. Orib.6.7.1.

German (Pape)

[Seite 816] ή, όν, hineinbringend, darin erregend; τὸ ἐμποιητικὸν τοῦ πάθους Sext. Emp. adv. math. 7, 191.

Greek (Liddell-Scott)

ἐμποιητικός: -ή, -όν, ὁ ἐμποιῶν τι τοῖς ἄλλοις, καὶ ὁ ἄλλοις ἐμποιητικὸς τῶν τοιούτων λόγων Ἀριστοτ. Μετὰ τὰ Φυσικ. 4. 29, 5, πρβλ. Σέξτ. Ἐμπ. π. Μ. 7. 191.

Spanish (DGE)

-ή, -όν
que produce, que causa, que provoca c. gen. ὁ ἄλλοις ἐ. (ἄνθρωπος) τῶν τοιούτων λόγων el (hombre) que introduce en los demás tales razonamientos (falsos), Arist.Metaph.1025a4, cf. Clem.Al.Strom.1.8.39, φόβος ἐ. ἐναντίων ἐλπίδων Andronic.Rhod.572, cf. Hdn.Gr.2.594, Sch.A.Th.270d, ἡ ἀφαίρεσις τοῦ σ̅ ἐν δευτέροις δασείας ἐστὶν ἐμποιητική A.D.Pron.78.11, cf. 93.14, ἡ λαλιὰ κεφαλῆς ... ἔχει τι ... βάρους ἐμποιητικόν Antyll. en Orib.6.7.1, cf. Phlp.in GC 186.7, στρατιὰ ... ὡς δακρύων τοῖς ἁλοῦσιν ἐμποιητική Cyr.Al.M.70.396A, δίκης Cyr.Al.Luc.1.30.3, cf. Theol.Ar.8, Const.App.8.29.2, Chrys.M.64.693A
neutr. subst. τὸ ἐ. τοῦ πάθους S.E.M.7.191, ἐμποιητικὰ πλάδου Aët.8.68.