ψακαλοῦχος: Difference between revisions
From LSJ
Λυπεῖ με δοῦλος δεσπότου μεῖζον φρονῶν → Servus molestu'st supra herum sese efferens → Ein Ärgernis: ein Sklave stolzer als sein Herr
(6_15) |
(47c) |
||
Line 15: | Line 15: | ||
{{ls | {{ls | ||
|lstext='''ψᾰκᾰλοῦχος''': -ον, (ἔχω) ὁ ἔχων νεογνά, μητέρες ψ., [[μετὰ]] τῶν νεογνῶν αὐτῶν, Σοφ. Ἀποσπ. 962. | |lstext='''ψᾰκᾰλοῦχος''': -ον, (ἔχω) ὁ ἔχων νεογνά, μητέρες ψ., [[μετὰ]] τῶν νεογνῶν αὐτῶν, Σοφ. Ἀποσπ. 962. | ||
}} | |||
{{grml | |||
|mltxt=-ον, Α<br />αυτός που έχει [[νεογνό]].<br />[<b><span style="color: brown;">ΕΤΥΜΟΛ.</span></b> <span style="color: red;"><</span> [[ψάκαλον]] «[[νεογνό]]» <span style="color: red;">+</span> -<i>οῦχος</i> (<span style="color: red;"><</span> <i>ἔχω</i>)]. | |||
}} | }} |
Revision as of 06:16, 29 September 2017
English (LSJ)
ον, (ἔχω)
A having young, μητέρες ψ. mothers with their young, S.Fr.793 (anap.); cf. ψαικαλοῦχον.
German (Pape)
[Seite 1390] Junge habend, μητέρες, Mütter mit ihren Jungen, Soph. frg. 962.
Greek (Liddell-Scott)
ψᾰκᾰλοῦχος: -ον, (ἔχω) ὁ ἔχων νεογνά, μητέρες ψ., μετὰ τῶν νεογνῶν αὐτῶν, Σοφ. Ἀποσπ. 962.
Greek Monolingual
-ον, Α
αυτός που έχει νεογνό.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ψάκαλον «νεογνό» + -οῦχος (< ἔχω)].