θιασίτης

English (LSJ)

[σῑ], ου, ὁ,= θιασώτης, IG12(5).872.60 (Tenos), SIG1108 (Callatis), etc.:—fem. θῐᾰσ-ῖτις, ιδος, ἡ, Kastriotis Κατάλ. περιγραφικός, Γλυπτὰ τοῦ Ἐθνικοῦ Μους. (1908) No.1485 (pl., Nicaea, iii/iv A.D.).

German (Pape)

[Seite 1211] ὁ, = θιασώτης, Poll. 6, 8; nach Moeris hellenistisch; Inscr.

Greek (Liddell-Scott)

θιᾰσίτης: -ου, ὁ, = θιασώτης, Ἐπιγραφ. Τήνου ἐν τῇ Συλλ. Ἐπιγρ. 2338. 60, Πολυδ. Ϛ΄, 8.

Greek Monolingual

θιασίτης, ὁ, θηλ. θιασῑτις (Α) θίασος
επιγρ. θιασώτης, μέλος θρησκευτικού θιάσου.