ὀλεσίοικος
From LSJ
ἡ δὲ φύσις φεύγει τὸ ἄπειρον· τὸ μὲν γὰρ ἄπειρον ἀτελές, ἡ δὲ φύσις ἀεὶ ζητεῖ τέλος → nature, however, avoids what is infinite, because the infinite lacks completion and finality, whereas this is what Nature always seeks
English (LSJ)
A v. ὠλεσίοικος.
German (Pape)
[Seite 319] hauszerstörend, vgl. ὠλεσίοικος, Lob. Phryn. 701.
Greek (Liddell-Scott)
ὀλεσίοικος: ἴδε ὠλεσίοικος.
Greek Monolingual
ὀλεσίοικος, -ον (Α)
βλ. ωλεσίοικος.
