βαρβαρικῶς
From LSJ
Ψεῦδος δὲ μισεῖ πᾶς σοφὸς καὶ χρήσιμος → Mendacium odit, qui vir est frugi et sapit → Die Lüge hasst der Weise und der Ehrenmann
French (Bailly abrégé)
adv.
1 en langue barbare, càd en langue étrangère, particul. en langue persane;
2 fig. avec barbarie;
Cp. βαρβαρικώτερον.
Étymologie: βαρβαρικός.
Russian (Dvoretsky)
βαρβᾰρικῶς:
1) по-варварски, т. е. не по-гречески (κεκλημένος Arst.), преимущ. по-персидски (ἐβόα Xen.);
2) по-варварски, грубо (ἀνατεινάμενος Plut.).
