κολαστήριον
From LSJ
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
French (Bailly abrégé)
ου (τό) :
1 lieu de punition, de supplice;
2 instrument de supplice;
3 châtiment.
Étymologie: κολάζω.
Greek Monotonic
κολαστήριον: τό (κολάζω)·
I. σωφρονιστήριος οίκος, σε Λουκ.
II. = κόλασμα, κόλασις, σε Ξεν.
Russian (Dvoretsky)
κολαστήριον: τό
1) орудие наказания или пытки (μανικὸν καὶ βάρβαρον Plut.);
2) место наказания Luc.;
3) Xen. = κόλασμα.
Middle Liddell
κολαστήριον, ου, τό, κολάζω
I. a house of correction, Luc.
II. = κόλασμα, κόλασις, Xen.
