εὐκόλως

Πάντ' ἀνακαλύπτων ὁ χρόνος πρὸς φῶς φέρει → Omnia revelans tempus in lucem eruit → Die Zeit deckt alles auf und bringt es an den Tag

Menander, Monostichoi, 459

French (Bailly abrégé)

adv.
avec une humeur facile, facilement;
Cp. εὐκολώτερον.
Étymologie: εὔκολος.

εὐκόλως:
1) легко (φέρειν τὰς ἀτυχίας Arst.);
2) мирно, безмятежно (ζῆν Xen.);
3) просто, спокойно (εὐχερῶς καὶ εὐ. Plat.);
4) охотно: εὐ. ἔχειν πρός τι Lys., Plut. быть склонным к чему-л.